Πρόσωπα της Ιεράς Μονής των Σπηλαίων του Πσκωφ
Κατά τη διάρκεια των πιο σοβαρών σοβιετικών διωγμών του 20ού αιώνα, παρέμεινε το μοναδικό ανδρικό μοναστήρι της ΕΣΣΔ, που δεν έκλεισαν οι Μπολσεβίκοι.
Ιστορικά και κανονικά ερείσματα ενότητας της Ρωσικής Εκκλησίας
Тου Καθηγητή της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας,Ιερέα Μηχαήλ Ζελτόφ.
Λιτανεία προς τιμήν του Αγίου Ειρηνάρχου του Εγκλείστου 2019
Οι προσκυνητές καλύπτουν περίπου 70 χιλομέτρα τις πρώτες τέσσερις μέρες και διανυκτερεύουν δίπλα σε ανακαινιζόμενες εκκλησίες
Μητροπολίτης Ονούφριος μιλά για την πορεία της κανονικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία
Το Τμήμα Πληροφοριών και Μορφώσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας δημοσίευσε τη συνέντευξη του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ. Ονουφρίου στο περιοδικό «Pastyr i pastva» («Ο Ποιμένας και το ποίμνιο»).

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Μετά τήν Οὐκρανική Αὐτοκεφαλία

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία Οἰκουμενιστῶν καί Σχισματικῶν καί οἱ συνέπειές της

Ἡ ἀπόδοση Αὐτοκεφαλίας ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τούς σύν αὐτῷ στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ὑπό τόν σχισματικό ψευδομητροπολίτη «Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας» Ἐπιφάνιο, ἡ ἀναγνώριση τῆς ἐγκυρότητος τοῦ βαπτίσματος, τῆς ἱερωσύνης, τῆς χάριτος, τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί τῶν μυστηρίων τῶν ἐν λόγῳ σχισματικῶν, ἡ συμπροσευχή, τό κοινό συλλείτουργο καί τό κοινό ποτήριο μεταξύ τῶν οἰκουμενιστῶν τοῦ Φαναρίου καί τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας καί ἡ μετάδοση τοῦ Τιμίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ στόν οὐνίτη Πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας Πέτρο Ποροσένκο ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἀποτελοῦν μέγα πλῆγμα κατά τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας.

Ἡ παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως ἀποτυπώνεται στόν 13ο Ἱερό Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου[1], κατενόησε πάντοτε τήν αἵρεση καί τό σχίσμα ὡς φρικτά καί ἀποτρόπαια μέσα, μέ τά ὁποία ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας Διάβολος, μέ τά ὄργανά του, ἐπιχειρεῖ νά μερίσει τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ματαιώσει τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό, δυστυχῶς, συνέβη στό Φανάρι τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων τοῦ 2019. Οἱ οἰκουμενιστές τοῦ Φαναρίου καί οἱ σχισματικοί τῆς Οὐκρανίας διεμέρισαν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἔσχισαν τόν ἄρραφο χιτῶνα Του, προκαλώντας μέγα σχίσμα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Οἰκουμενισμός καί Σχίσμα συνασπίσθηκαν καί ἔβαλαν λυσαλέως ἐναντίον τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας.

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ μέ τούς ἀκοινωνήτους καί κατεγνωσμένους σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας, τούς καθιστᾶ κι αὐτούς ἀκοινωνήτους, ἀφοῦ πλέον, ἐκτός ἀπό τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνώθηκαν καί μέ τό Οὐκρανικό σχίσμα. Ἔχουμε, δυστυχῶς, ἐδῶ διπλό σχίσμα˙ α) σχίσμα πίστεως καί β) σχίσμα διοικήσεως. Στήν περίπτωση αὐτή ἰσχύει ὁ Β΄ Ἱερός Κανών τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Τοπικῆς Συνόδου[2], ἀναγνωρισμένης ἀπό Οἰκουμενικές, ὅτι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται», καί ἄλλοι συμφωνοῦντες Κανόνες. Ἄρα, ὅποιος πλέον ἐπικοινωνεῖ ἐκκλησιαστικῶς, μνημονεύει, ἔχει κοινό συλλείτουργο καί κοινό ποτήριο μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τόν ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο καί τούς σύν αὐτῷ, καθίσταται κι αὐτός ἀκολούθως ἀκοινώνητος.

Ἡ πρόσφατη ἐνέργεια δύο Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι, ἄνευ Πανορθοδόξου ἀποφάσεως, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί κατά παράβασιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως, μνημόνευσαν, διά τοῦ διακόνου, κατά τά Δίπτυχα, τόν σχισματικό ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο[3], τούς καθιστᾶ ὑπολόγους ἔναντι τοῦ ἀνωτέρω Ἱεροῦ Κανόνος, ἐκτός καί ἄν μετανοήσουν καί ἐπιστρέψουν στήν κανονικότητα.  

Ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη λύση τῆς ἀνωτέρω τραγικῆς καταστάσεως εἶναι ἡ σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου. Μέχρις, ὅμως, τήν πραγματοποίηση αὐτῆς, κρίνεται λυσιτελής ἡ παραμονή καί ἡ ἐπιμονή στήν κανονικότητα, ἡ ὑποστήριξη τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ὀνουφρίου καί τῆς ὑπ’αὐτόν Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἡ ἄρνηση ἀναγνωρίσεως τοῦ σχισματικοῦ ψευδομητροπολίτου Ἐπιφανίου ὡς «Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας» καί τῆς νέας αὐτοκεφάλου ψευδοεκκλησίας ὡς κανονικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἡ μή ἀποστολή εἰρηνικῶν γραμμάτων ἀπό τούς Προκαθημένους τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός τόν Ἐπιφάνιο, ἡ μή συμπερίληψη τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἐπιφανίου στά Δίπτυχα, ἡ μή συλλειτουργία μέ τόν Ἐπιφάνιο καί τούς σύν αὐτῷ καί ὅσους τόν ἀναγνώρισαν.

Τί κρύβεται πίσω ἀπό τήν δημιουργία νέων αὐτοκεφάλων πατριαρχικῶν ψευδοεκκλησιῶν;

Ἡ δημιουργία καί ἀναγνώριση ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο τῆς νέας σχισματικῆς αὐτοκεφάλου ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀνοίγει τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου καί γιά τήν δημιουργία κι ἄλλων νέων αὐτοκεφάλων ψευδοεκκλησιῶν, ὅπως τοῦ Μαυροβουνίου, τῶν Σκοπίων κ.ἄ. Ἕνας ἀπό τούς λόγους (ἐκτός τῶν γεωπολιτικῶν) τῆς δημιουργίας τέτοιων νέων πατριαρχικῶν ψευδοεκκλησιῶν θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἡ ἀπόκτηση ἀπό τό Φανάρι τῆς πλειοψηφίας τῶν ὑπέρ αὐτοῦ Ἐκκλησιῶν καί ἡ ἀριθμητική ὑπεροχή ἔναντι τῆς Μόσχας στήν ἤδη ὑπάρχουσα κόντρα καί διένεξη μεταξύ τους.

Ἕτερος λόγος θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἡ μελλοντική ἐπίσημη καί συνοδική ἀναγνώριση τοῦ πρωτείου ἐξουσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὡς πρώτου ἄνευ ἴσων, στήν Ἀνατολή. Σύμφωνα μέ τήν προσφάτως ἐγκαινιασθεῖσα τακτική τοῦ Φαναρίου, μέλημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου θά εἶναι ἡ ἀντικανονική καί παράνομη δημιουργία νέων αὐτοκεφάλων ψευδοεκκλησιῶν, στίς δικαιοδοσίες τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, πού δέν ἀναγνωρίζουν τήν ἀπόλυτη ἐξουσία του, οἱ ὁποῖες θά ἀναγνωρισθοῦν μονομερῶς ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, περιθωριοποιώντας τήν ἑκάστοτε Κανονική Τοπική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Οἱ Προκαθήμενοι τῶν νέων αὐτῶν ψευδοεκκλησιῶν θά πρέπει νά ἀποδεχθοῦν ὅτι εἶναι κατώτεροι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί νά ἀναγνωρίσουν τό πρωτείο ἐξουσίας του. Ἔτσι, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης θά καταφέρει νά ἔχει ὑπέρ του τούς Προκαθημένους ὅλων τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι θά θεωροῦν ἑαυτούς κατωτέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί θά τοῦ ἀναγνωρίσουν τό πρωτεῖο ἐξουσίας. Ἑπομένως, θά εἶναι πάρα πολύ εὔκολο γιά τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη νά συγκαλέσει τήν ἑπόμενη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπου πιθανῶς νά τεθεῖ ἡ ἐπικύρωση καί νομιμοποίηση ἐπισήμως, συνοδικῶς καί ὁμοφώνως τοῦ πρωτείου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου (primus sine paribus).

Μέ αὐτή τήν ὀπτική κατανοεῖται καί τό καθόλου τυχαῖο γεγονός ὅτι μεταξύ τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου, πού συλλειτούργησαν μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τόν ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων τοῦ 2019 στό Φανάρι, ἦταν ὁ Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας[4], ὁ ὁποῖος, ὡς γνωστόν, εἶναι ὁ θεωρητικός τοῦ Πρωτείου, καί ὁ Μητροπολίτης Προύσης Ἐλπιδοφόρος, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἐξέφρασε τήν αἵρεση ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἶναι πρῶτος ἄνευ ἴσων[5], στρεβλώνοντας τήν Ὀρθόδοξη Τριαδολογία. Ἄς μή μᾶς διαφεύγει, ἐπίσης, τό γεγονός ὅτι ὁ Σεβ. Προύσης, στά πλαίσια τοῦ 8ου οἰκουμενιστικοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου «Ὀρθοδόξου Θεολογίας» μέ θέμα : «Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας : Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία στόν 21ο αἰῶνα»[6], πού πραγματοποιήθηκε στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ἀπό 21 ἕως 25 Μαΐου 2018, ἐξεφώνησε εἰσήγηση μέ τίτλο : «Ἡ ἑπόμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος (Θεματολογία - Προβληματισμοί)»[7], ὅπου παρουσίασε τόν προγραμματισμό τῆς ἑπομένης «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου».

[1] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2003, σ. 357.

[2] Ὁ. π., σσ. 407-408.

[3] Σχ. βλ. Στή Ζάκυνθο μνημονεύθηκε ὁ Νέος Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, 17-12-2018, https://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita/στη-ζάκυνθο-μνημονεύθηκε-ο-νέος-προκα/ καί Μητροπολίτης τῶν Νέων Χωρῶν νομιμοποιεῖ βιαστικά τό νέο Οὐκρανικό status quo, 31-12-2018, ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ, https://www.katanixis.gr/2018/12/status-quo.html

[4] Σχ. βλ. τήν «εὐχαριστιακή ἐκκλησιολογία», τήν ὁποία κηρύσσει ὁ Περγάμου. Χαρακτηρίζεται ἡ «εὐχαριστιακή ἐκκλησιολογία» ὡς ὁ Δούρειος ἵππος, μέσω τοῦ ὁποίου θά ἑνωθεῖ τό μεγαλύτερο τμῆμα τῶν μελῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τό Βατικανό. (Ἡ αἵρεση τῆς εὐχαριστιακῆς ἐκκλησιολογίας συνδέεται μέ τό Πρωτεῖο τοῦ Πάπα). Ὁ Σεβ. Περγάμου ἀναπτύσσει τήν θεωρία τῆς ἱερότητος τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα, τό ὁποῖο ἡ ἐκκοσμικευμένη Ὀρθοδοξία δέν ἠδύνατο νά κατανοήσει. Ὁ ἴδιος ὁ Περγάμου ἔχει πεῖ : «Κοσμικοί παράγοντες, οἱ ὁποῖοι κυριαρχοῦσαν τότε στήν ἐκκοσμικευμένη Ὀρθοδοξία δέν τῆς ἐπέτρεψαν νά δεῖ τήν Ἱερότητα τοῦ πρωτείου» καί «Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνάγκη τό παπικό πρωτεῖο». Σχ. βλ. «Βαρύταται κατηγορίαι ἐπί αἱρέσει ἐναντίον τοῦ φιλοπαπικοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου», Ὀρθόδοξος Τύπος  (13-4-2012) 1,7 καί Bose Ἰταλίας, Ὀρθόδοξος Τύπος (16-7-1999) καί  Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Ἀγωνιστικός Σύλλογος «ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ» καί Φιλορθόδοξος Ἕνωσις «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ», «Οἱ βασικές κακοδοξίες τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου κ. Ζηζιούλα», Κοσμᾶς Φλαμιάτος 10 (Σεπτέμβριος-Ὀκτώβριος 2011) 15).

[5] Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει ἀναπτύξει τήν αἱρετική λατινογενή «μετασυνοδική» ἐκκλησιολογία. Ἰσχυρίζεται «Ἡ ἄρνηση ἀναγνωρίσεως πρωτείου τινός στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἑνός πρωτείου τό ὁποῖο δέν μπορεῖ νά ἐνσαρκώσει παρά κάποιος Πρῶτος - τουτέστι κάποιος Ἐπίσκοπος, ὁ ὁποῖος ἔχει τό προνόμιο νά εἶναι ὁ πρῶτος μεταξύ τῶν ἀδελφῶν του Ἐπισκόπων - συνιστᾶ αἵρεση. Εἶναι ἀπαράδεκτο αὐτό, πού συνήθως λέγεται, ὅτι ἡ ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων διασφαλίζεται εἴτε ὑπό μιᾶς κοινῆς πίστεως καί λατρείας εἴτε ὑπό τοῦ θεσμοῦ τῆς Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Καί οἱ δύο αὐτοί παράγοντες εἶναι ἀπρόσωποι, ἐνῶ στήν ὀρθόδοξη θεολογία μας ἡ ἀρχή της ἑνότητάς μας εἶναι πάντοτε ἕνα πρόσωπο. Πράγματι, ὅπως στό ἐπίπεδο της Ἁγίας Τριάδος ἡ ἀρχή τῆς ἑνότητας δέν εἶναι ἡ θεία οὐσία, ἀλλά τό πρόσωπο τοῦ Πατρός (ἡ «μοναρχία» τοῦ Πατρός), ἔτσι καί στό ἐκκλησιολογικό ἐπίπεδο, στήν τοπική ἐκκλησία, τό σημεῖο τῆς ἑνότητας δέν εἶναι τό πρεσβυτέριο ἤ ἡ κοινή λατρεία τῶν χριστιανῶν, ἀλλά τό πρόσωπο τοῦ Ἐπισκόπου. Ἑπομένως, ἐπί πανορθοδόξου ἐπιπέδου ἡ ἀρχή τῆς ἑνότητας δέν μπορεῖ νά στηρίζεται ἐπί μιᾶς ἰδέας ἤ ἑνός θεσμοῦ, ἀλλά πρέπει νά εἶναι κάποιο πρόσωπο, ἄν βέβαια θέλουμε νά παραμείνουμε συνεπεῖς στή θεολογία μας», Σχ. βλ. Ἐπίσκεψις  698 [31-03-2009], Σύναξη Κληρικῶν καί Μοναχῶν, ««Οὐκ ἐσμέν τῶν Πατέρων σοφώτεροι»˙ ἀναίρεση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέ ἀφορμή τήν ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στή Μεγίστη Λαύρα», Φώτης Κόντογλου, έκδ. Σύναξη Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν, Τρίκαλα, Χριστούγεννα 2011, σ. 82 καί Ὀρθόδοξος Τύπος (2-12-2011) 6 καί Θεοδρομία ΙΓ΄ (Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2011) 635-6. Σέ κείμενό του τό 2014 εἶπε αὐτολεξεῖ : «Ἐὰν θέλωμεν νὰ ὁμιλήσωμεν περὶ πηγῆς ἑνὸς πρωτείου εἰς τὴν ἀνὰ τὴν οἰκουμένην Ἐκκλησίαν, αὕτη εἶναι αὐτὸ τοῦτο τὸ πρόσωπον τοῦ ἐκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, ὁ ὁποῖος, ὡς ἀρχιερεὺς εἶναι μὲν πρῶτος «μεταξὺ ἴσων», ὡς Κωνσταντινουπόλεως, ὅμως, καὶ συνεπῶς ὡς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, εἶναι πρῶτος δίχως ἴσον (primus sine paribus)». Σχ. βλ. ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΠΡΟΥΣΗΣ κ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ, Primus sine paribus : Ἁπάντησις εἰς τὸ περὶ πρωτείου κείμενον τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, 8-1-2018, https://www.patriarchate.org/el/-/primus-sine-paribus-hapantesis-eis-to-peri-proteiou-keimenon-tou-patriarcheiou-moschas-tou-sebasmiotatou-metropolitou-prouses-k-elpidophorou

[6] Διεθνές Συνέδριο γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, http://fanarion.blogspot.gr/2018/05/blog-post_0.html

[7] ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΠΡΟΥΣΗΣ κ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ, Εἰσήγηση στό 8ο Διεθνές Συνέδριο Ὀρθοδόξου Θεολογίας μέ θέμα : «Ἡ ἑπόμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος (Θεματολογία - Προβληματισμοί)», 25-5-2018,  http://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/21934-i-epomeni-agia-kai-megali-sunodos-thematologia-problimatismoi

Σχόλια
Μπορείτε να αφήσετε το σχόλιό σας παρακάτω (μέχρι 700 σύμβολα). Όλα τα σχόλια θα διαβαστούν από τους συντάκτες του Ορθοδοξία. Συνδεθείτε μέσω (κοινωνικών δικτύων) ή πληκτρολογήστε τα στοιχεία σας.
Enter through FaceBook
Το όνομα σας:
Το e-mail σας:
Πληκτρολογήστε τον αριθμό στην εικόνα:

Characters remaining: 4000

×