π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Μετά τήν Οὐκρανική Αὐτοκεφαλία

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία Οἰκουμενιστῶν καί Σχισματικῶν καί οἱ συνέπειές της

Ἡ ἀπόδοση Αὐτοκεφαλίας ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τούς σύν αὐτῷ στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ὑπό τόν σχισματικό ψευδομητροπολίτη «Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας» Ἐπιφάνιο, ἡ ἀναγνώριση τῆς ἐγκυρότητος τοῦ βαπτίσματος, τῆς ἱερωσύνης, τῆς χάριτος, τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς καί τῶν μυστηρίων τῶν ἐν λόγῳ σχισματικῶν, ἡ συμπροσευχή, τό κοινό συλλείτουργο καί τό κοινό ποτήριο μεταξύ τῶν οἰκουμενιστῶν τοῦ Φαναρίου καί τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας καί ἡ μετάδοση τοῦ Τιμίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ στόν οὐνίτη Πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας Πέτρο Ποροσένκο ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἀποτελοῦν μέγα πλῆγμα κατά τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας.

Ἡ παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως ἀποτυπώνεται στόν 13^ο Ἱερό Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου[1], κατενόησε πάντοτε τήν αἵρεση καί τό σχίσμα ὡς φρικτά καί ἀποτρόπαια μέσα, μέ τά ὁποία ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας Διάβολος, μέ τά ὄργανά του, ἐπιχειρεῖ νά μερίσει τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ματαιώσει τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό, δυστυχῶς, συνέβη στό Φανάρι τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων τοῦ 2019. Οἱ οἰκουμενιστές τοῦ Φαναρίου καί οἱ σχισματικοί τῆς Οὐκρανίας διεμέρισαν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἔσχισαν τόν ἄρραφο χιτῶνα Του, προκαλώντας μέγα σχίσμα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Οἰκουμενισμός καί Σχίσμα συνασπίσθηκαν καί ἔβαλαν λυσαλέως ἐναντίον τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας.

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ μέ τούς ἀκοινωνήτους καί κατεγνωσμένους σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας, τούς καθιστᾶ κι αὐτούς ἀκοινωνήτους, ἀφοῦ πλέον, ἐκτός ἀπό τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνώθηκαν καί μέ τό Οὐκρανικό σχίσμα. Ἔχουμε, δυστυχῶς, ἐδῶ διπλό σχίσμα˙ α) σχίσμα πίστεως καί β) σχίσμα διοικήσεως. Στήν περίπτωση αὐτή ἰσχύει ὁ Β΄ Ἱερός Κανών τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Τοπικῆς Συνόδου[2], ἀναγνωρισμένης ἀπό Οἰκουμενικές, ὅτι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται», καί ἄλλοι συμφωνοῦντες Κανόνες. Ἄρα, ὅποιος πλέον ἐπικοινωνεῖ ἐκκλησιαστικῶς, μνημονεύει, ἔχει κοινό συλλείτουργο καί κοινό ποτήριο μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τόν ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο καί τούς σύν αὐτῷ, καθίσταται κι αὐτός ἀκολούθως ἀκοινώνητος.

Ἡ πρόσφατη ἐνέργεια δύο Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι, ἄνευ Πανορθοδόξου ἀποφάσεως, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί κατά παράβασιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως, μνημόνευσαν, διά τοῦ διακόνου, κατά τά Δίπτυχα, τόν σχισματικό ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο[3], τούς καθιστᾶ ὑπολόγους ἔναντι τοῦ ἀνωτέρω Ἱεροῦ Κανόνος, ἐκτός καί ἄν μετανοήσουν καί ἐπιστρέψουν στήν κανονικότητα.  

Ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη λύση τῆς ἀνωτέρω τραγικῆς καταστάσεως εἶναι ἡ σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου. Μέχρις, ὅμως, τήν πραγματοποίηση αὐτῆς, κρίνεται λυσιτελής ἡ παραμονή καί ἡ ἐπιμονή στήν κανονικότητα, ἡ ὑποστήριξη τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ὀνουφρίου καί τῆς ὑπ’αὐτόν Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἡ ἄρνηση ἀναγνωρίσεως τοῦ σχισματικοῦ ψευδομητροπολίτου Ἐπιφανίου ὡς «Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας» καί τῆς νέας αὐτοκεφάλου ψευδοεκκλησίας ὡς κανονικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἡ μή ἀποστολή εἰρηνικῶν γραμμάτων ἀπό τούς Προκαθημένους τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός τόν Ἐπιφάνιο, ἡ μή συμπερίληψη τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἐπιφανίου στά Δίπτυχα, ἡ μή συλλειτουργία μέ τόν Ἐπιφάνιο καί τούς σύν αὐτῷ καί ὅσους τόν ἀναγνώρισαν.

Τί κρύβεται πίσω ἀπό τήν δημιουργία νέων αὐτοκεφάλων πατριαρχικῶν ψευδοεκκλησιῶν;

Ἡ δημιουργία καί ἀναγνώριση ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο τῆς νέας σχισματικῆς αὐτοκεφάλου ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀνοίγει τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου καί γιά τήν δημιουργία κι ἄλλων νέων αὐτοκεφάλων ψευδοεκκλησιῶν, ὅπως τοῦ Μαυροβουνίου, τῶν Σκοπίων κ.ἄ. Ἕνας ἀπό τούς λόγους (ἐκτός τῶν γεωπολιτικῶν) τῆς δημιουργίας τέτοιων νέων πατριαρχικῶν ψευδοεκκλησιῶν θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἡ ἀπόκτηση ἀπό τό Φανάρι τῆς πλειοψηφίας τῶν ὑπέρ αὐτοῦ Ἐκκλησιῶν καί ἡ ἀριθμητική ὑπεροχή ἔναντι τῆς Μόσχας στήν ἤδη ὑπάρχουσα κόντρα καί διένεξη μεταξύ τους.

Ἕτερος λόγος θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἡ μελλοντική ἐπίσημη καί συνοδική ἀναγνώριση τοῦ πρωτείου ἐξουσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὡς πρώτου ἄνευ ἴσων, στήν Ἀνατολή. Σύμφωνα μέ τήν προσφάτως ἐγκαινιασθεῖσα τακτική τοῦ Φαναρίου, μέλημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου θά εἶναι ἡ ἀντικανονική καί παράνομη δημιουργία νέων αὐτοκεφάλων ψευδοεκκλησιῶν, στίς δικαιοδοσίες τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, πού δέν ἀναγνωρίζουν τήν ἀπόλυτη ἐξουσία του, οἱ ὁποῖες θά ἀναγνωρισθοῦν μονομερῶς ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, περιθωριοποιώντας τήν ἑκάστοτε Κανονική Τοπική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Οἱ Προκαθήμενοι τῶν νέων αὐτῶν ψευδοεκκλησιῶν θά πρέπει νά ἀποδεχθοῦν ὅτι εἶναι κατώτεροι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί νά ἀναγνωρίσουν τό πρωτείο ἐξουσίας του. Ἔτσι, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης θά καταφέρει νά ἔχει ὑπέρ του τούς Προκαθημένους ὅλων τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι θά θεωροῦν ἑαυτούς κατωτέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί θά τοῦ ἀναγνωρίσουν τό πρωτεῖο ἐξουσίας. Ἑπομένως, θά εἶναι πάρα πολύ εὔκολο γιά τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη νά συγκαλέσει τήν ἑπόμενη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπου πιθανῶς νά τεθεῖ ἡ ἐπικύρωση καί νομιμοποίηση ἐπισήμως, συνοδικῶς καί ὁμοφώνως τοῦ πρωτείου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου (primus sine paribus).

Μέ αὐτή τήν ὀπτική κατανοεῖται καί τό καθόλου τυχαῖο γεγονός ὅτι μεταξύ τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου, πού συλλειτούργησαν μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τόν ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων τοῦ 2019 στό Φανάρι, ἦταν ὁ Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας[4], ὁ ὁποῖος, ὡς γνωστόν, εἶναι ὁ θεωρητικός τοῦ Πρωτείου, καί ὁ Μητροπολίτης Προύσης Ἐλπιδοφόρος, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἐξέφρασε τήν αἵρεση ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἶναι πρῶτος ἄνευ ἴσων[5], στρεβλώνοντας τήν Ὀρθόδοξη Τριαδολογία. Ἄς μή μᾶς διαφεύγει, ἐπίσης, τό γεγονός ὅτι ὁ Σεβ. Προύσης, στά πλαίσια τοῦ 8^ου οἰκουμενιστικοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου «Ὀρθοδόξου Θεολογίας» μέ θέμα : «Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας : Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία στόν 21^ο αἰῶνα»[6], πού πραγματοποιήθηκε στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ἀπό 21 ἕως 25 Μαΐου 2018, ἐξεφώνησε εἰσήγηση μέ τίτλο : «Ἡ ἑπόμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος (Θεματολογία - Προβληματισμοί)»[7], ὅπου παρουσίασε τόν προγραμματισμό τῆς ἑπομένης «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου».