Το αρχιπέλαγος Σολοβέτσκιϊ, γνωστό ανά τους αιώνες ως “Θηβαΐδα του Βορρά” ή “Άθωνας του Βορρά”, είναι το σύμπλεγμα νήσων, που βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου Ονέζσκιϊ στην νοτιοανατολική πλευρά της Λευκής Θάλασσας – της μοναδικής εσωτερικής θάλασσας του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού. Η Λευκή Θάλασσα, χάρη στη μοναδική της προέλευση, τη χλωρίδα και την πανίδα, θεωρείται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες γεωγραφικές περιοχές της Ρωσίας. Η θάλασσα αυτή, το μισό σχεδόν χρόνο, είναι καλυμμένη με παγετώνες που μετακινούνται. Ωστόσο, όταν οι παγετώνες λιώνουν, μπορούν όσοι το επιθυμούν να απολαύσουν την πλημμυρίδα και άμπωτη, να παρακολουθήσουν τις φώκιες και τις φάλαινες “μπελούχα” (πολικά δελφίνια). Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον στα νησιά Σολοβκί το συγκεντρώνει το πνευματικό τους κέντρο, η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Σολοβέτσκιϊ, που ανεγέρθηκε το 1436 από τον Όσιο Ζωσίμα Σολοβέτσκιϊ. Στην πρώιμη Σοβιετική περίοδο εδώ είχε δημιουργηθεί το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου εκατοντάδες ορθόδοξοι ιερείς βασανίστηκαν και θανατώθηκαν για την πίστη τους. Το Στρατόπεδο Ειδικού Προορισμού Σολοβέτσκιϊ είχε ανοίξει με διαταγή του Βλαντίμιρ Λένιν το 1921, και είχε κλείσει το 1939, πριν από την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στην αρχή του Πολέμου, στα νησιά Σολοβκί άρχισε να λειτουργεί Σχολείο Ναυτοπαίδων στην Μονάδα Εκπαίδευσης του Βόρειου Στόλου. Το 1974, τα νησιά αυτά καθιερώθηκαν ως Κρατικό Ιστορικό- Αρχιτεκτονικό και Φυσικό Μουσείο-Εθνικός Δρυμός. Το 1990, στον ίδιο χώρο ξαναζωντάνεψε η μοναστική ζωή. Το 1992 το μουσειακό και μοναστικό αυτό συγκρότημα συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Προτείνουμε στους αναγνώστες μας την ακόλουθη συλλογή φωτογραφιών “Τα Σολοβκί το χειμώνα”, που είχε δημιουργηθεί από τη ζωγράφο και αγιογράφο Ναντέζντα Τέρεχοβα.