«Η νηστεία είναι ευκαιρία να αλλάξουμε τώρα και όχι μετά»

Ξεκινάει η νηστεία των Χριστουγέννων. Τι ιδιαίτερο έχει αυτή η εποχή, πως να υποδεχθούμε επάξια το γεγονός της Γέννησης του Χριστού, τι πρώτα από όλα πρέπει να προσέχουμε στην πνευματική μας ζωή, – για όλα αυτά μας μιλούν οι ιερείς της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ιερέας Αλέξιος Ιάκοβλεβ Ιερέας Αλέξιος Ιάκοβλεβ, κληρικός του Ιερού Ναού της Παναγίας του Τίχβιν στην περιοχή Αλεξέγιεβσκιϊ (Μόσχα), υπάλληλος Τμήματος Συνεργασίας της Ιεράς Συνόδου με τις Ένοπλες Δυνάμεις, επικεφαλής του σχεδίου “Κοινό έργο. Αναστήλωση των ξύλινων Ναών του Βορρά”:

– Οι μάγοι δεν πήγαν στη φάτνη με άδεια χέρια, αλλά έφεραν δώρα στο Βρέφος. Καθώς ετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα, πρέπει να βάλουμε νέο νόημα στη ζωή μας, πρέπει να κάνουμε αγαθοεργίες στους διπλανούς μας και με αυτά τα δώρα να πλησιάσουμε στην γιορτή των Χριστουγέννων. Κάθε νέα χρονιά είναι και χρονιά του ελέους του Θεού. Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της ειρήνης, και σε αυτή τη γιορτή οι χριστιανοί πάντα επισκέπτονταν νοσοκομεία, φυλακές, προσπαθούσαν να βοηθάνε τους άλλους.

Ιερέας Φίλιππος Ιλιασένκο Ιερέας Φίλιππος Ιλιασένκο, Αναπληρωτής Κοσμήτορας της Σχολής Ιστορίας του Ορθόδοξου Ανθρωπιστικού Πανεπιστημίου του Αγίου Τύχωνα, μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής Υποθέσεων Νέων Μόσχας:

– Στη διάρκεια της νηστείας των Χριστουγέννων πρέπει να δίνουμε περισσότερη σημασία στο πιο σημαντικό: στις σχέσεις μας με τον Θεό. Στη διάρκεια της νηστείας, εμείς θυσιάζουμε πολύ λίγα, αλλά ακόμα και όταν απέχουμε από αυτά τα λίγα, μαθαίνουμε να υπερνικάμε το εαυτό μας, μαθαίνουμε αγάπη, επειδή ο Θεός είναι Αγάπη και ενεργεί μέσω της Θυσίας. Βεβαίως, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αποχή από τα αρτύσιμα δεν είναι το παν, το θέμα είναι να κάνουμε κάτι που δεν κάνουμε τις άλλες μέρες, όπως για παράδειγμα όταν αναβάλλουμε κάτι για μετά. Η νηστεία είναι κατάλληλος καιρός για εσωτερική εργασία, αλλά πρέπει να συνοδέυεται και από τις εξωτερικές πράξεις, πράξεις αγάπης και ελεημοσύνης. Κάθε επόμενη νηστεία είναι ευκαιρία να αλλάξουμε τώρα και όχι μετά ή όταν γεράσουμε.

Ιερέας Αλέξιος Βερετέλνικοβ Ιερέας Αλέξιος Βερετέλνικοβ, κληρικός του Ιερού Ναού των Νέων Μαρτύρων και Ομολογητών της Ρωσίας στην περιοχή Στρόγκινο (Μόσχα):

– Η νηστεία είναι μέσο που μας βοηθάει να καθαριστούμε από τα πάθη και να πλησιάσουμε πιο κοντά στο Θεό. Τότε και η ίδια η γιορτή των Χριστουγέννων βιώνεται αλλιώς. Αν στη διάρκεια της νηστείας δεν υπάρχει δυνατότητα να πάμε σε ναό, πρέπει να ζητάμε συγχώρεση από τον Θεό. Όποιος κοινωνάει σπάνια, πρέπει οπωσδήποτε να κοινωνήσει στη νηστεία των Χριστουγέννων.

Βεβαίως, δεν πρέπει να φτάνουμε σε εγκλεισμό. Πρέπει να δίνουμε προσοχή στους συγγενείς. Ωστόσο πρέπει να έχουμε αναμμένη τη φλόγα μπροστά στο Θεό, αφού ο καθένας μας έχει τη δική του.

Πολύ συχνά οι πιστοί περνάνε τη νηστεία μηχανικά: απλώς αλλάζει το μενού, κάποιοι δε βλέπουν τηλεόραση. Αλλά δεν έχουν ζωντανή πίστη. Δεν αρκεί ο ζήλος μας, ο Θεός όμως μπορεί να μας τον δώσει αν απευθυνόμαστε σε Αυτόν. Πρέπει να ζητάμε να μας δώσει ο Κύριος τη σταθερή πίστη, πρέπει να παρακινούμε τον εαυτό μας σε προσευχή, και όχι στο απλό διάβασμα των προσευχών. Πρέπει να παρακινούμε τον εαυτό μας σε πράξεις πίστης, να προσπαθούμε να ζούμε με το πνεύμα και όχι με το γράμμα, επειδή το Πνεύμα ζωοποιεί. Και πρέπει να είμαστε χριστιανοί παντού, αρχίζοντας από τις κουζίνες και τελειώνοντας με τους Ναούς. Αυτό δε γίνεται αμέσως. Οι αμαρτίες είναι πολλές. Είμαστε αδύναμοι. Αλλά αν με τη βοήθεια του Θεού θα αλλάζουμε, ο Κύριος θα μας χαρίζει, όπως σε πολλούς αγίους, την ίαση από την αμαρτωλή λέπρα της ψυχής.

Ο καθένας έχει το δικό του πεδίο μάχης: κάποιος έχει τη ζήλια, κάποιος σαρκικά πάθη, κάποιος κάτι άλλο. Πρέπει να διαβάζουμε τους Αγίους Πατέρες, να καταλαβαίνουμε πώς αυτοί νίκησαν τα πάθη, γιατί δεν είμαστε πρώτοι που τα αντιμετωπίζουμε. Για παράδειγμα, αν τον άνθρωπο τον βασανίζει η ζήλια, πρέπει να πάει σε νοσοκομείο, να δει πόσοι ταλαιπωρημένοι υπάρχουν, να τους συμπαρασταθεί και να βοηθήσει, και τότε μέσω της ελεημοσύνης να παλέψει το πάθος της ζήλιας. Και δεύτερο, να ξεπερνάει τον εαυτό του και να λέει: “Συγχώρεσέ με, Κύριε, βοήθησέ με να ξεπεράσω αυτό το πάθος”. Αυτό είναι χριστιανικό. Και αυτό είναι η απαρχή της πνευματικής εξέλιξης.

Πρωθιερέας Μιχαήλ Πραβντολιούμποβ Πρωθιερέας Μιχαήλ Πραβντολιούμποβ, κληρικός του Ιερού Ναού της Ανάστασης του Χριστού στην περιοχή Σοκόλνικι (Μόσχα):

– Η νηστεία είναι η ώρα που πρέπει να καταλάβουμε για ποιο πράγμα ζούμε, ποια πάθη έχουμε και πως να τα παλέψουμε. Αυτό είναι το ζήτημα και ο σκοπός της νηστείας. Η νηστεία των Χριστουγέννων είναι η προετοιμασία για τη γιορτή των Χριστουγέννων, τότε που ήρθε στον κόσμο ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός. Γι'αυτό πρέπει να παλεύουμε τις αμαρτωλές συνήθειες κατά τη διάρκεια όλης της νηστείας.

Κατά τη νηστεία βλέπουμε ιδιαίτερα όλες τις αδυναμίες μας, για παράδειγμα το πάθος της κατάκρισης, της οργής, της ζήλιας, της υπερηφάνειας. Πρέπει να παλεύουμε αυτά τα πάθη, να προσευχόμαστε, να εξομολογούμαστε, να κοινωνάμε. Όσο πιο κοντά πλησιάζουμε στο Θεό, τόσους περισσότερους πειρασμούς έχουμε, τόσο πιο δυνατά μας επιτίθεται ο εχθρός, ο διάβολος. Αυτό φαίνεται και αυτό πρέπει να παλεύουμε. Τώρα, στον κόσμο υπάρχει πολύ κακό. Πρέπει να παλέψουμε τουλάχιστον το μίσος και την οργή. Η οργή είναι η καταστροφή, είναι το τέλος. Όσο πληθαίνει το κακό, τόσο πιο κοντά πλησιάζει η Δευτέρα Παρουσία. Ο κόσμος δεν μπορεί να υπάρχει πολύ καιρό μέσα στο κακό. Θα καταστραφεί.

Επίσης, θέλω να πω κάτι για τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς. Οι γονείς μου υποδέχονταν την Πρωτοχρονιά ως εξής: ακούγανε την ομιλία του Λεβιτάν (εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού της Μόσχας – σημ.μεταφρ.), τον ύμνο της Σοβιετικής Ένωσης, εκλείναν το ράδιο και ξάπλωναν να κοιμηθούν, χωρίς κανένα εορτασμό. Τι να γιορτάζουμε?! Ότι περασε ο χρόνος? Ότι είμαστε πιο κοντά στο θάνατο?! Οι γονείς μου πάντα έλεγαν ότι την Πρωτοχρονιά πρέπει να θυμόμαστε τι έγινε στη χρονιά που πέρασε, να ευχαριστούμε το Θεό που μας χάρισε ακόμα ένα χρόνο ζωής και να ζητάμε με προσευχή την ευλογία Του για την επόμενη.

Ιερομόναχος Μακάριος (Μάρκις) Ιερομόναχος Μακάριος (Μάρκις), επικεφαλής της Υπηρεσίας Επικοινωνίας της Επαρχίας Ιβάνοβο – Βοζνεσένσκ:

– Η πιο ουσιαστική ιδιαιτερότητα της νηστείας των Χριστουγέννων είναι ότι είναι Χριστουγεννιάτικη. Ότι δηλαδή μας οδηγεί στο γεγονός, το νόημα του οποίου ξεφεύγει από τους απίστους και θέλει εξαιρετική προσπάθεια, και άσκηση καρδιάς και νου ακόμα, από τους πιστούς: ο Θεός έγινε Άνθρωπος. Και η νηστεία υπηρετεί αυτήν την άσκηση. Και από την άλλη, τη σωματική πλευρά, πάλι χρειάζεται αρκετή προσπάθεια: υπάρχει χυδαιότητα μεταμφιεσμένη σε πολιτισμό, βλακείες υπό τύπον διαφήμισης, εμπορικός πυρετός, απληστία και λαιμαργία. Οτιδήποτε, αρκεί να κρύβουν από τον άνθρωπο το γεγονός της Ενανθρώπισης του Θεού. Και είναι ντροπή μας: με τις σαρανταήμερες προσπάθειες των ορθοδόξων που διαλέγουν και αγοράζουν “νηστίσιμες” τούρτες, γλυκά, παντεσπάνι, καραμέλες, σοκολάτα, μαγιονέζα, μαργαρίνη κτλ., είναι στην ίδια κατηγορία με τα προηγούμενα.

Ιερομόναχος Ιγνάτιος (Σεστακόβ) Ιερομόναχος Ιγνάτιος (Σεστακόβ), μέλος της αδελφότητας της Ιεράς Μονής Σρέτενσκιϊ της Μόσχας, αναπληρωτής αρχισυντάκτης της διαδικτυακής πύλης pravoslavie.ru.

– Η νηστεία των Χριστουγέννων, όπως και όποια άλλη νηστεία, μπορεί να γίνει για μας περίοδος αποχής, εκτός των άλλων, και από την περιττή πληροφορία, με την οποία οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι υπερφορτωμένοι.

Τώρα οι άνθρωποι, ιδιαίτερα αυτοί που ζουν στις πόλεις (και αυτοί είναι περισσότεροι, μάλλον), κυριολεκτικά μπλέκονται χειροπόδαρα σε διαφορετικά πληροφοριακά δίκτυα, επαφές, που στερούν από τον άνθρωπο την ειρήνη, και πρώτα από όλα, την ψυχική. Ρόλο – κλειδί σε αυτά παίζουν τα κοινωνικά δίκτυα, οι φορητές συσκευές και τα κλασικά ΜΜΕ, που ξεφορτώνουν σε μας συνεχόμενα κύματα κούφιας πληροφορίας που δεν έχει καμία πραγματική ωφέλεια για το νου και την ψυχή μας. Αυτό μας αφαιρεί και χρόνο και δυνάμεις, που μας έδωσε ο Κύριος για να βαδίζουμε στην οδό της σωτηρίας. Τους ανθρώπους τους έχει αιχμαλωτίσει μια μορφή ξέφρενης πολυπραγμοσύνης. Όλο αυτό φτωχαίνει, ξεραίνει την ψυχή, χαλαρώνει το πνεύμα και τίποτα καλό. Συχνά εμείς οι ίδιοι αφηνόμαστε σε αυτή την πολυπραγμοσύνη με περίτεχνες προφάσεις, και την δικαιολογούμε επικαλούμενοι κάποια ανάγκη, εργασία, φιλία ή “δουλειές”.

Η περίοδος της νηστείας των Χριστουγέννων που έρχονται είναι πολύ ωραία περίοδος για να αποστασιοποιηθούμε όσο είναι δυνατόν από τη πολυπραγμοσύνη του κόσμου και να σκεφτούμε την κύρια υπόθεση της ζωής μας που είναι η υπόθεση της σωτηρίας μας και της ένωσής μας με τον Θεό.