Ημέρες μνημόνευσης στο κατεστραμμένο μοναστήρι των Ιβήρων στο Ντονέτσκ

Μετά την αρχή του πολέμου στο Ντονμπάς το 2014, το γυναικείο μοναστήρι Ιβήρων στο Ντονέτσκ είχε καταστραφεί από τον ουκρανικό στρατό, καθώς βρέθηκε στο επίκεντρο της γραμμής πυρός, μια που βρίσκεται δίπλα στο αεροδρόμιο, για τον έλεγχο του οποίου έγιναν λυσσώδεις μάχες.

Στη διάρκεια σχεδόν ενάμιση έτους, στον ναό της μονής δεν τελούνταν οι ακολουθίες. Και όταν οι αψιμαχίες για λίγο έπαψαν, με την ευλογία του Μητροπολίτη Ντονέτσκ και Μαριούπολ κ. Ιλαρίωνος, την 25^η Φεβρουαρίου του 2016, την πανηγυρική ημέρα της μονής Ιβήρων, στον κατεστραμμένο ναό, τελέστηκε η Θεία Λειτουργία. Ύστερα, στη διάρκεια δύο χρονών, εκεί τελούνταν οι ακολουθίες τις ημέρες, κατά τις οποίες εορτάζει η εικόνα της Παναγίας των Ιβήρων, δηλαδή τρεις φορές το χρόνο.

Όμως, μετά το φετινό Πάσχα, ο τοπικός Αρχιερέας έδωσε ευλογία να γίνονται ακολουθίες κάθε Κυριακή. Την Κυριακή του Θωμά, στις 15 Απριλίου, εκεί έλαβε χώρα η Θεία Λειτουργία και ύστερα επιμνημόσυνη δέηση. Επίσης και την Τρίτη τελέστηκε η Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση, με αφορμή την εορτή, που λέγεται Ραντόνιτσα, η πρώτη μέρα μετά το Πάσχα, όπου μνημονεύονται οι κεκοιμημένοι.

Σημειωτέον ότι το μοναστήρι βρίσκεται στη μέση του κοιμητηρίου Νοβοιγνάτιεβσκοε. Όπως το μοναστήρι, το κοιμητήριο, επίσης, υπέστη ζημιές από πυροβολισμούς, δεν έμεινε ακέραια ούτε μία επιτύμβια πλάκα, πολλοί τάφοι καταστράφηκαν ολότελα, από ευθείες βολές βλημάτων και νάρκες. Οι σκαπανείς είχαν καθαρίσει το κοιμητήριο από νάρκες ουκ ολίγες φορές. Όμως οι αρχές της πόλης, επισήμως, απαγορεύουν την επίσκεψη στο κοιμητήριο, λόγω συχνών πυρών, αλλά και του κινδύνου των ναρκών, που μπορούν να εκραγούν. Παρ’ όλο τον κινδύνο αυτόν, οι κάτοικοι του Ντονέτσκ, παρά τον φόβο τους και το ρίσκο που ενείχε η πράξη τους, συνέχισαν να επισκέπτονται το κοιμητήριο, ακόμη και πριν τον καθαρισμό από νάρκες. Επιπλέον, μερικοί και τώρα συνεχίζουν να κηδεύουν τους κεκοιμημένους συγγενείς τους εκεί! Στο κοιμητήριο βρίσκεις και πρόσφατους τάφους, από τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους.

Πολύς κόσμος προσήλθε στο κοιμητήριο αυτές τις μέρες, που μνημονεύουμε τους κεκοιμημένους. Κάποιος ήρθε πρώτη φορά στα τελευταία τέσσερα χρόνια, για να βρει τους τάφους των συγγενών του, κάποιος πρόλαβε ν’ αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες επιτύμβιες πλάκες. Πολλοί μπήκαν και στην εκκλησία, για να δώσουν τα ονόματα υπέρ αναπάυσεως.