Ο γέροντας Γεώργιος Καψάνης για την λατρεία του Θεού

Η λατρεία του Θεού κατέχει κεντρική θέσι στην πνευματική ζωή του Χριστιανού. Δεν αποτελεί μόνο ένα καθήκον, αλλά είναι κυρίως έκφρασις αγάπης. Είναι ανταπόκρισις του ανθρώπου στην αγάπη του Θεού.

Ο Θεός έδειξε την αγάπη Του προς τον άνθρωπο με τη θεία Οικονομία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ιώ.γ’16).

Η Εκκλησία ανταποκρίνεται στην αγάπη αυτή με την θεία Λατρεία της και κατ' εξοχήν με την Θεία Λειτουργία.

Τα πνευματικά όρια της θείας Λατρείας δεν περιορίζονται στα κτιστά όρια του ανθρώπου, αλλά ως δωρεά του Αγίου Πνεύματος προσλαμβάνουν θείες διαστάσεις, όπως θεολογεί και ο θείος Απόστολος Παύλος: «οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον ᾿Ιησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ» (Α' Κορινθ. ιβ'3)

Οι Άγιοι Πατέρες, οι οποίοι παρέδωσαν την θεία Λατρεία στην Εκκλησία, έζησαν αυτές τις πνευματικές διαστάσεις. Αλλά και όσοι Χριστιανοί ζουν έντονα το μυστήριο της αγάπης του Θεού, και αυτοί λατρεύουν τον Θεό με πόθο και επιμέλεια. Υπάρχουν όμως και Χριστιανοί για τους οποίους η Λατρεία της Εκκλησίας είναι ένα θρησκευτικό καθήκον, ή το χειρότερο, εκφυλίζεται σε τυπική κοινωνική εκδήλωσι…

Η ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου, ιδίως των νέων, δεν αναπαύεται στους τύπους, αλλά αναζητεί την ουσία. Γι' αυτό τονίζεται ο χαρακτήρας της θείας Λατρείας ως λογικής λατρείας.

Είναι γεγονός ότι μόνον όταν βιώνεται ως λογική λατρεία, η θεία Λατρεία γίνεται οδός προς σωτηρίαν, προς την κατά Χάριν θέωσί μας. Και αυτό για δύο λόγους:

Πρώτον. Ο άνθρωπος είναι ύπαρξης λογική. Δεν έχει μόνο συναίσθημα, αλλά και νου και λόγο. Γι' αυτό, όταν έλλογα και με επίγνωσι ο νους μας συμμετέχει στα γράμματα και στα τελούμενα της θείας Λατρείας, αγιάζεται ολόκληρη η λογική μας φύσις.

Δεύτερον. Η Λατρεία της Εκκλησίας γίνεται διά του Λόγου του Θεού και προσφέρεται σ' Αυτόν. Αυτός είναι ο Λόγος του Θεού και ο λόγος της υπάρξεώς μας. Δεν μπορούμε μόνο με τις ανθρώπινες δυνάμεις μας να Του προσφέρουμε αληθινή λογική λατρεία, να ανταποκριθούμε με ευγνωμοσύνη για τις δωρεές Του, να Τον ευχαριστήσουμε αξίως για την κατ' εξοχήν Δωρεά Του, το Σώμα και το Αίμα Του. Γι' αυτό στην θεία Λειτουργία λέγομε: «Σύ εἶ ὁ προσφέρων και προσφερόμενος και προσδεχόμενος και διαδιδόμενος»…

Ένα  Σώμα και ένα πνεύμα με τον Λόγο του Θεού, οι ορθόδοξοι Χριστιανοί αξιωνόμαστε Χάριτι θείᾳ να προσφέρωμε σ' Αυτόν την λογική μας λατρεία.

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱεράς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

Ἀρχιμ. Γεώργιος

(Από τον πρόλογο στο «Λατρευτικό Εγχειρίδιο – Στοιχεία Αγωγής για την τάξη και τη Λατρεία της Εκκλησίας» του π. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου)

Μετά πόνου ψυχής για την απαγόρευση συμμετοχής στη θεία Λατρεία - αντιγραφή εκ του πρωτοτύπου: Ιωάννης Λίτινας