Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος: είθε ο Θεός να δώσει να είναι η ανανέωση της πίστεως το κύριο δίδαγμα της πανδημίας

Στις 18 Ιουλίου 2020, ημέρα της ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ, ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στην πλατεία των Καθεδρικών της Λαύρας της Αγίας Τριάδος και του Αγίου Σεργίου. Μετά τη λήξη της Θείας Συνάξεως, ο Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας απηύθυνε λόγο προς το εκκλησίασμα, όπου κατάθεσε τις σκέψεις του σχετικά με το δίδαγμα, το οποίο θα έπρεπε να αποκομίσει η ανθρωπότητα από τη βιούμενη πανδημία του κορονοϊού.

«Σήμερα βιώνουμε μια κάπως ασυνήθιστη κατάσταση. Ουδέποτε στη ζωή του καθένα μας, της γενιάς μας επικρατούσε τέτοια κατάσταση την ημέρα της μνήμης του Οσίου Σεργίου, τη θερινή εορτή της μνήμης του, όπως ουδέποτε και κατά τη διάρκεια της ορατής ιστορίας του, το ανθρώπινο γένος έζησε εκείνα, τα οποία ζούμε σήμερα, ανέφερε ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας». Και συνέχισε: «Η ιστορία γνωρίζει τρομερές επιδημίες, οι οποίες έπληξαν όχι μόνον ολόκληρους λαούς ή κράτη, αλλά και ολόκληρες ηπείρους. Γνωστή είναι η επιδημία της πανούκλας στην Ευρώπη, όπως και άλλες επιδημίες, που έπληξαν κατοίκους της α’ ή β’ χώρας ακόμη και ολόκληρης ηπείρου, αλλά ουδέποτε σε όλη την ανθρώπινη ιστορία υπήρξε νόσος, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί όντως ως πανδημία, δηλαδή εκείνο, το οποίο εξαπλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης».

«Βεβαίως, οι διάφοροι ειδικοί έχουν να δώσουν διαφορετικές απαντήσεις σχετικά με τα όσα ζούμε. Αλλά ως άνθρωποι της πίστεως θα πρέπει να έχουμε μια ιδική μας γνώμη ως προς τα συμβάντα. Γνωρίζουμε ότι όσα συμβαίνουν και ιδίως σε παγκόσμια κλίμακα επιτρέπονται από το Θεό. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός για πρώτη φορά στην Ιστορία επέτρεψε την εξάπλωση μιας θανάσιμου νόσου σε όλο τον πλανήτη και αυτό έγινε τρόπον τινά στο αποκορύφωμα της ανθρώπινης ισχύος. Άλλωστε, ουδέποτε ήταν τόσο ισχυρός ο άνθρωπος: έχουν συσσωρευθεί τεράστιες γνώσεις, βάσει των οποίων δημιουργήθηκαν νέες τεχνολογίες, ακόμη και η δομή της ανθρώπινης κοινωνίας διαφέρει ριζικά από όλες τις προγενέστερες εποχές. Τα απίθανα επιτεύγματα του ανθρώπινου νου οδήγησαν πολλούς να συνειδητοποιήσουν ή καλύτερα να πλανηθούν, όσον αφορά την απόλυτη παντοδυναμία του ανθρώπου σε αυτόν τον κόσμο».

Κατά τον Αγιώτατο, «η νόσος της ανθρώπινης υπερηφάνειας άρχισε πολύ παλαιά και σταδιακά δεν κατέληξε μόνον προσωπική πνευματική αδυναμία, αλλά ξεκίνησε να πλήττει ολόκληρους πολιτισμούς… Ο άνθρωπος στη ζωή της κοινωνίας και του πολιτισμού κατέλαβε την κεντρική θέση, η οποία παλαιότερα πάντοτε ανήκε στο Θεό. Διατί; Διότι, κατά τον κλασικό συγγραφέα Μάξιμο Γκόρκι «Ο άνθρωπος ως έννοια ακούγεται περήφανα». Γνωρίζομε όμως ότι Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν (Α΄ Πετ. 5.5). Ο άνθρωπος της αμαρτίας κατέστη το επίκεντρο του πολιτισμού και σύμφωνα με το κοσμοείδωλό του, και σε άμεση εξάρτηση από την αμαρτία του, άρχισε να φτιάχνει τις ανθρώπινες σχέσεις και τη δική του ζωή. Και επειδή όλα αυτά συνοδεύονταν από τεράστια διανοητική ανάπτυξη, η αμαρτωλότητα κατέστη επικίνδυνη όχι μόνον για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα», υπογράμμισε ο Πατριάρχης Κύριλλος. Επίσης πρόσθεσε: «Γνωρίζουμε τι τρομερά και καταστροφικά μέσα, ικανά να εξαφανίσουν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος κατέχει ήδη σήμερα ο αμαρτωλός άνθρωπος. Το μόνον που αποτρέπει τους ανθρώπους είναι η συνείδηση και η αντίληψη ότι δεν επιτρέπεται να εξολοθρευθεί ολοσχερώς ο πλανήτης. Πόσο όμως εύθραυστος είναι ο μηχανισμός αυτός, ο οποίος αποτρέπει τον άνθρωπο από τα πλέον φοβερά κακουργήματα, που μπορούν να οδηγήσουν σε τραγικές επιπτώσεις όλο το ανθρώπινο γένος!»

«Πράγματι, η διανοητική δύναμη, η οποία δεν συνοδευόταν ούτε συνοδεύεται από την ανάπτυξη του ανθρώπινου πνεύματος, από την εμπέδωση των ηθικών αρχών της υπάρξεώς του, η πρόοδος, της οποίας τα αφάνταστα επιτεύγματα του νου, την κατέστησαν εργαλείο στα χέρια του αμαρτωλού ανθρώπου, έφεραν όλο το ανθρώπινο γένος σε πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Και στα καλά καθούμενα έρχεται κάποια ακατανόητη νόσος, η οποία δεν εξηγείται από κανένα, από πού προέρχεται, διατί αρρώστησαν ξαφνικά οι άνθρωποι παγκοσμίως, διατί, παρόλο που παλεύουμε, αδυνατούμε να ανακαλύψουμε φάρμακο. Ενώ ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το φάρμακο, εάν ακόμη και ανακαλυφθεί, δεν είναι απαραίτητο να ενεργήσει αποτελεσματικά, διότι αυτός ο «έξυπνος» ιός γνωρίζει να απατά τον άνθρωπο», σημείωσε ο Αγιώτατος Πατριάρχης.

«Εμείς ως θρήσκοι, δεν έχουμε απάντηση στην ερώτηση τι ιός είναι αυτός. Δεν είναι δική μας υπόθεση, ας αφήσουμε τους επιστήμονες να ασχοληθούν με αυτά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός ο ιός κατέστρεψε την αμαρτωλή ιδέα του ανθρώπου σχετικά με την απόλυτη δύναμή του, σχετικά με την κεντρική θέση του στον πολιτισμό. Εν τούτοις, σε ποια συμπεράσματα να καταλήξουμε; Εάν η πανδημία απέδειξε την ανθρώπινη αδυναμία, τουλάχιστον σήμερα, την αδυναμία μας να αγωνιζόμαστε, μήπως πρόκειται για άνωθεν σημείο, προκειμένου να σκεφθούμε για τη ζωή μας; Για να καταλάβουμε ότι, όσα χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να δικαιολογήσει την εξουσία του, την πλήρως υπερήφανη συμπεριφορά του, όλα αυτά ενδέχεται να καταστραφούν ἐν ῥίπῇ ὀφθαλμοῦ από τη δύναμη του Θεού», ανέφερε ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας.

«Σήμερα πράγματι υπάρχει δυνατότητα να σκεφθούν, όσοι έχουν την ευθύνη της χώρας, των διεθνών σχέσεων, πώς θα πρέπει να αλληλοεπιδράσουν, προκειμένου να εκριζώσουν το ανθρώπινο κακό από τις διεθνείς σχέσεις, προκειμένου οι άνθρωποι να αισθάνονται μια οικογένεια. Οι στοχαστές, οι φιλόσοφοι, οι πολιτικοί και πρωτίστως εμείς, οι πιστοί, θα πρέπει να επανεξετάσουμε τη στάση μας απέναντι στον εαυτό μας, στον άνθρωπο και το ρόλο του στην παγκόσμια ιστορία για να καταλάβουμε ότι ο Θεός είναι υπεράνω όλων μας», πρόσθεσε ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος.

«Ίσως όλα αυτά και να άρχισαν με αυτό το σκοπό: όταν η ανθρωπότητα αποφάσισε να αποχαιρετίσει την πίστη και να διώξει το Θεό από τη ζωή της. Ο Κύριος υπενθύμισε σε όλους μας την παρουσία Του. Είθε να δώσει ο Θεός, η ανανέωση της πίστεως να είναι το βασικό δίδαγμα, το οποίο θα αποκομίσουμε από όσα συμβαίνουν, για να αποκτήσουν την πίστη όσοι την απώλεσαν και όσοι δεν την ανακάλυψαν ακόμη, επεσήμανε ο κ. Κύριλλος. Κι εμείς, οι άνθρωποι της πίστεως; Έχουμε συνηθίσει την πίστη μας τόσο πολύ, ώστε κατέληξε μέρος της καθημερινότητάς μας. Ακολουθούμε τις α’ ή τις β’ παραδόσεις και λησμονούμε εκείνα, τα οποία μας διδάσκει το Ευαγγέλιο και ποιοι θα πρέπει να είμαστε πραγματικά. Ίσως και για μας είναι ένα σπουδαίο μήνυμα ώστε να ανανεώσουμε την πίστη μας και να ξαναανοίξουμε την Καινή Διαθήκη, να ξαναδιαβάσουμε τις ιερές σελίδες της για να αναρωτηθούμε: "Ποια σχέση έχω με αυτό το θείο κείμενο; Τι σημαίνει για τον εαυτό μου; Πώς εφαρμόζω όλα αυτά ή μήπως τα έχω συνηθίσει τόσο πολύ, ώστε έπαυσα να θέτω ενώπιον μου αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα;"»

«Αυτό που ζούμε ως ανθρώπινο γένος, όπως προαναφέρθηκε, συμβαίνει κατά συγκατάβαση του Θεού. Όχι όμως προς θάνατο, προς απώλεια, αλλά πιστεύουμε προς ανανέωση της ζωής μας και με το έλεος του Θεού, θα πρέπει να προσευχόμαστε, και προς ανανέωση του ανθρωπίνου γένους. Είναι άγνωστο, εάν ο Κύριος μάς δώσει ποτέ τόσο εκπληκτική καθολική απόδειξη της παρουσίας Του στον κόσμο, όπως τώρα, μέσω αυτής της θλίψεως, προτρέποντας τον καθένα μας να ανανεώσουμε την πίστη και να συνειδητοποιήσουμε πάλι ότι ακριβώς ο Κύριος είναι ο Κυρίαρχος της ιστορίας, είναι ο Δημιουργός της ζωής, με την Πρόνοια του Οποίου κυβερνάται ο κόσμος ολόκληρος», σημείωσε ο Αγιώτατος κ. Κύριλλος.

«Γι᾽ αυτό όχι με το φόβο, όχι με τη θλίψη, αλλά με την ανανεωμένη πίστη θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα δεινά, τα οποία οφείλονται στην εξάπλωση αυτής της τρομερής νόσου. Θα πρέπει πράγματι να γίνουμε διαφορετικοί και προσπαθώ να τα λέω αυτά τόσο δυνατά, ώστε να εισακουσθώ από όλους, πιστούς και μη, Ορθοδόξους και μη. Είναι πράγματι μια ευκαιρία για το ανθρώπινο γένος να αλλάξει, για να ανακτήσει την ευδοκία του Θεού και μαζί με αυτήν την ευδοκία και μια νέα ζωή, η οποία να οικοδομείται κατά το νόμου του Θεού», ανέφερε εν κατακλείδι ο Πατριάρχης Κύριλλος.