Συνέντευξη : «Στην Αφρική κατανοείς την αξία της ζωής»

«Το νέο έτος να είναι αληθινό έτος διακονίας του άλλου σε κάθε αδελφό επί της γης» ευχήθηκε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Πρόδρομος στην εκπομπή «Η επικαιρότητα στην Πεμπτουσία» και τη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη σήμερα (7/12/2020), μιλώντας για το έργο της Ιεραποστολής στην περιοχή. Μάλιστα, εξήρε την ψυχή και το φιλότιμο του Έλληνα, που συνεχίζει -παρά την οικονομική και υγειονομική κρίση- να βοηθάει σταθερά την Επισκοπή του.

«Εμείς ως Ιεραπόστολοι βιώνουμε την ωμή πραγματικότητα της Αφρικής. Είμαστε εκεί ως ορθόδοξη Εκκλησία. Βρίσκομαι εκεί σαν πατέρας τους… Αυτή η φωτογραφία που είδατε, αποτελεί πραγματικότητα για την Αφρική». (Η φωτογραφία συνοδεύεται από ένα κείμενο, όπου ένας φίλος της Ιεραποστολής ρωτά τι νούμερο παιδικά παπούτσια να στείλει και παίρνει την εξής απάντηση: «Όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι το πρώτο και για πολύ καιρό το μοναδικό ζευγάρι παπούτσια που θα πάρουν. Οι αποστάσεις είναι τέτοιες που θα κάνω σχεδόν ένα χρόνο να τα δω ξανά και να τους μοιράσω ότι στέλνει η αγάπη σας. Ίσως και παραπάνω. Σ’ αυτό το διάστημα η ανάπτυξη είναι ραγδαία. Γι’ αυτό και προτιμάμε να δίνουμε μεγάλα νούμερα, τα οποία με αυτοσχέδιο τρόπο προσαρμόζουμε στο πόδι. Άχαρο, άδικο και συνάμα αναγκαίο».

​

«Σε παλαιότερη συνέντευξή μου, σας είχα μιλήσει για την αξία ενός πλαστικού μπουκαλιού στην Αφρική, το οποίο μετατρέπεται σε παπούτσι… Είναι χαρακτηριστικό πως εάν δεν φτάνουν τα παπούτσια που μοιράζουμε, δύο αδέρφια, για παράδειγμα, θα μοιραστούν το ζευγάρι: το ένα παιδί θα πάρει το δεξί και το άλλο το αριστερό!

«Εδώ (στην Αφρική) βλέπουμε την αξία της ζωής. Πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για τις ελλείψεις μας εμείς… Υπάρχουν πολλά προβλήματα στη Μαδαγασκάρη. Το νερό είναι δυσεύρετο… Είναι δύσκολο να βρεθεί καθαρό, πόσιμο νερό. Διυλίζουμε το νερό από τα ποτάμια…

Στα σχολεία τα έχουμε καταφέρει, ωστόσο τα έργα σταμάτησαν για πολύ καιρό λόγω covid… Η Μαδαγασκάρη είχε πάρει πολύ αυστηρά μέτρα από τον περασμένο Απρίλιο έως το τέλος Οκτωβρίου. Οπότε ήταν δύσκολο το έργο μας, γιατί δεν μπορούσαμε να περάσουμε ούτε από το ένα χωριό στο άλλο…», είπε αρχικά, αλλά τόνισε με αισιοδοξία κι ευγνωμοσύνη:

«Η χάρη του Θεού δεν την έχει αφήσει τη Νότιο Μαδαγασκάρη. Η βοήθεια των ανθρώπων όλο αυτό το διάστημα είναι σταθερή. Είναι αλήθεια ότι τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν δυσκολέψει…Οφείλω να ομολογήσω, όμως, ότι η ψυχή του Έλληνα έχει φιλότιμο… Όταν κόβω τις αποδείξεις για τις δωρεές, βλέπω λίστες με τις καταθέσεις των ανθρώπων…Υπάρχουν καταθέσεις και με 2 και 5 ευρώ…Εκεί βλέπεις, όντως, ότι το Ευαγγέλιο είναι διαχρονικό και τα λόγια του Κυρίου αληθινά!».

Όσον αφορά το εάν έχει γίνει κάποια πρόοδος απ’ όταν ανέλαβε την Επισκοπή, ο Θεοφιλέστατος κ. Πρόδρομος είπε με χαρά:

«Με τη χάρη του Θεού και με τις προσευχές όλων των ανθρώπων, αυτά τα 2 χρόνια έχω μείνει έκπληκτος… Περίμενα πολύ λιγότερα κι έχουν γίνει πολύ περισσότερα απ’ όσα είχα φανταστεί. Έχουμε βαφτίσει 3.000 Μαδαγασκαρινούς! Καταφέραμε και χτίσαμε έναν ναό, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή, που θα γίνει και ιεραποστολικό κέντρο. Θα δημιουργηθεί και κοιτώνας φιλοξενίας εκεί.

Έχουμε ανοίξει δύο πηγάδια. δημιουργήσαμε μια κλινική, το διαμάντι της Επισκοπής μας, που έχει βοηθήσει κι έχει προσφέρει πάρα πολλά. Καταφέραμε να φτιάξουμε κι ένα γυμνάσιο-λύκειο, ενώ στα πλάνα υπάρχουν: ακόμα μία κλινική, άνοιγμα 15 πηγαδιών, ένα δημοτικό, ένα γυμνάσιο και ένα λύκειο… Υπάρχουν τα χρήματα γι’ αυτά τα έργα, αλλά είμαστε πίσω λόγω covid, όπως σας είπα και πριν».

Επίσκεψη στο νοσοκομείο

«Όταν πλησιάζουν τέτοιες μέρες, γιορτινές, θυμάμαι πάντα την επίσκεψη που είχα κάνει στο τοπικό νοσοκομείο πέρυσι. Είχαμε αγοράσει τρόφιμα και κάποια παιχνίδια για τα παιδιά… Είχαμε ετοιμάσει και μία κάρτα με ευχές στην τοπική διάλεκτο. Η επίσκεψη αυτή στο νοσοκομείο για μένα ήταν μια γροθιά στο στομάχι. Προσπαθούσα να αφουγκραστώ μέσα από το βλέμμα των ανθρώπων, γιατί δεν μιλώ την τοπική διάλεκτο… Διάβαζαν τις ευχές κι έβλεπα ένα βλέμμα απορίας… Δεν έβλεπα ένα χαμόγελο αισιοδοξίας…Δεν τους έλεγε τίποτα το ότι άλλαζε ο χρόνος… Ίσως μέσα τους -ακόμα και τα πιο μικρά παιδιά- γνώριζαν ότι ίσως δεν θα ξαναβγούν από κει ζωντανά, το 2020, που τους ευχόμεθα… Για εκείνους η 1/1/2020 θα ήταν μία ακόμα μέρα που θα έτρωγαν έναν απροσδιόριστο χειλό, που θα πλήρωναν ένα μεροκάματο για να έχουν στρώμα επάνω στα σίδερα του κρεβατιού και τα παιδιά θα έμεναν εκτός σχολείου και χωρίς φαγητό, για να μπορέσουν να πληρώσουν τα νοσήλια… Τότε οι ψευδοανέσεις του πολιτισμού μας νομίζω ότι σβήνουν. Μόνο τότε ανατέλλει μέσα μας η μέριμνα και το να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας…

Ακούστε, ακόμα, στο ηχητικό απόσπασμα, πώς ένας άνθρωπος με ατροφικά πόδια απέκτησε με τη χάρη του Θεού ένα αναπηρικό καροτσάκι χτυπώντας μια πόρτα για να ζητήσει βοήθεια!

Αντί το δώρο αυτού του ανθρώπου να βρίσκεται κάτω από ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο, βρισκόταν μέσα σε δύο σκουριασμένα κοντέινερ!

«Ένας άνθρωπος αλλάζει πάρα πολύ με ένα ταξίδι στην Αφρική. Γι’ αυτό συστήνω πάντοτε σε όλους ένα ταξίδι στην Αφρική. Σε βοηθάει να αναθεωρήσεις για την πραγματικότητα και την αξία της ζωής. Είναι μια καλή ευκαιρία να μπορέσουν οι άνθρωποι να καταλάβουν τους ανθρώπους της Αφρικής. Το πολύτιμο αυτό αγαθό, το οποίο μας έχουν στερήσει στην Ελλάδα, τον εκκλησιασμό και το να μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων, που είναι η ζωή, στην Αφρική συμβαίνει σχεδόν πάντα. Ζούμε καθημερινώς την κρίση… Οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια καραντίνα χωρίς να το έχουν επιλέξει… Οι αποστάσεις είναι τεράστιες, υπάρχει έλλειψη ιερέων… Όλα αυτά σε βοηθάνε να αναθεωρήσεις και ενεργοποιούν μέσα σου συναισθήματα όχι ξεχασμένα, αλλά μη ενεργοποιημένα».

Τέλος, ο Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης ενημέρωσε για το πώς μπορεί κανείς να βοηθήσει την Επισκοπή.

«Η αξία του ενός ευρώ στην Ελλάδα που δεν έχει καμία δύναμη, αποτελεί το μεροκάματο ενός ανθρώπου, που δουλεύει 12 ώρες, όχι 8. Με ένα ευρώ μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα…», είπε μεταξύ άλλων και ζήτησε καλύτερα χρήματα παρά κοντέινερ, διότι οι φόροι είναι πολύ υψηλοί!