«Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Μάξιμος Σταυρουπόλεως ήτανε οικογενειακός φίλος, και μία μέρα ζήτησε από τον πατέρα μου να τον πάει να γνωρίσει τον Γέροντα Πορφύριο. …
Πραγματικά, πήγανε μαζί και είπε στον πατέρα μου, σαν μορφή αστείου, «θα κρύψω το εγκόλπιο να μην καταλάβει ότι είμαι δεσπότης». Ο πατέρας μου του απάντησε ότι ούτως ή άλλως είναι τυφλός, δεν βλέπει. Εγώ, λέει, θα το κάνω να δω αν θα το καταλάβει.
Μπαίνοντας στο κελλάκι του Γέροντα λέει ο Σεβασμιώτατος
– Την ευχή σας Γέροντα.
Και ο Γέροντας Πορφύριος του απαντάει
– Εγώ τη δικιά σας Σεβασμιώτατε.
Μείνανε αρκετή ώρα μέσα και .. ο αείμνηστος Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως βγήκε συγκλονισμένος και ανέφερε ότι ένα από τα θέματα που συζητήσανε ήτανε και για την Σχολή της Χάλκης που ήτανε ο τελευταίος σχολάρχης.
Του είπε ο Γέροντας ότι ο Θεός επέτρεψε να κλείσει η Σχολή διότι ενώ οι μαθητές εκεί διδασκόντουσαν τους Άγιους Πατέρες μετά τους στέλνατε στη Δύση, στα δυτικά πανεπιστήμια να μάθουνε το ορθολογικό πνεύμα της Δύσεως και γινόντουσαν άθεοι «θεολόγοι».
Και γι’ αυτό επέτρεψε ο Θεός να κλείσει η Χάλκη, και αν θυμάμαι καλά είπε ότι δεν θα άνοιγε πάλι. Και βλέποντας τόσα χρόνια τις προσπάθειες να ανοίξουν την Χάλκη έμεινα με την αμφιβολία ότι μπορεί να ανοίξει, αλλά βλέπω μέχρι τώρα δεν έχει ανοίξει.»