Της Παναγίας και συγκλονιστικό μήνυμα του Γέροντος Γαβριήλ

«Ήρθαμε να βοηθήσουμε τους Αγίους, αλλ’ απ’ ότι φαίνεται αυτοί βοήθησαν εμάς»

Ένα συγκλονιστικό κήρυγμα πραγματοποίησε σήμερα,15/8/2021, μετά τη Θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο ομώνυμο πανηγυρίζον εξωκκλήσι ο Γέροντας Γαβριήλ, Ηγούμενος της Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια. Ο γέροντας ευχαρίστησε την Θεοτόκο για τη βοήθειά της τις ημέρες της φωτιάς και παρότρυνε τους πιστούς να κάνουν το ίδιο. Ακολούθως, έδωσε νέες πληροφορίες για το τι συνέβη την επίμαχη ημέρα, που οι φλόγες πλησίασαν απειλητικά το μοναστήρι, βασισμένος τόσο σε αυτό που είδαν εκείνος και η αδελφότητα με τα μάτια τους, αλλά και σε διήγηση Προϊσταμένης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, που του αποκάλυψε πως εκείνοι δεν κατάφεραν να βοηθήσουν τη Μονή, αλλά τελικά οι Άγιοι βοήθησαν εκείνη και το πλήρωμά της!

«Πολλά τα έτη και ευλογημένα όλων μας!

Σε ευχαριστούμε, Παναγία μου και σήμερα, που μας αξίωσες με τη Χάρη σου και κάτω από την Αγία σου Σκέπη να τελέσομε εδώ, στο εξωκκλήσι που τιμάται στην Πάνσεμνο μνήμη σου, το Μυστήριο των Μυστηρίων, τη Θεία Λειτουργία. Από την οποίαν, όπως έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος και το λέμε πάντοτε, αγιάζεται και η γύρω φύσις.

Την ευχαριστούμε για τις σωστικές της πρεσβείες, που μαζί με τον Άγιο Δαυίδ και τον Άγιο Ιάκωβο, μαζί με τις ευχές του μακαριστού αγίου Γέροντος Κυρίλλου και όλων των ευαρεστησάντων τον Θεό Πατέρων, που εγκαταβίωσαν σε αυτή την Αγία Μονή θαυματουργικώς έσωσαν αυτό το Μοναστήρι αλλά και όλα τα σπίτια, όλα σχεδόν τα σπίτια, εξαιρουμένου ενός ή δύο, όλης της περιοχής, χωρίς να υπάρχουν ανθρώπινα θύματα.

Εμείς το ζήσαμε το θαύμα, ήμασταν εδώ μέχρι τελευταία στιγμή.

Αλλά και όταν, κάνοντας υπακοή στον Επίσκοπο, απομακρυνθήκαμε ήμασταν απέναντι στο Δρυμώνα και βλέπαμε τις φλόγες, 40.. 50..70.. μέτρων, να τυλίγουν και το Μοναστήρι και τα εξωκκλήσια.

Αν γυρίσετε το βλέμμα σας προς τα δεξιά θα δείτε τα εξωκκλήσια αυτά.

Οι φλόγες τα τύλιξαν, για ώρες, πολύ, μερικά έπρεπε φυσιολογικά να είναι στάχτη.

Κι όμως είναι αλώβητα.

Και στο ένα, της Αγίας Μαρίνης, που απ’ την υψηλή θερμοκρασία, όπως λένε οι ειδικοί, πάνω από 300 βαθμοί Κελσίου και 600 και 700 δημιουργούνται από αυτήν την πυρά εθραύστηκαν τα τζάμια του Ιερού αλλά οι λαμπάδες που ήταν στην Αγία Τράπεζα είναι όρθιες, στα κηροπήγιά τους.
Εδώ, προηγουμένως, αν είδατε όσοι ήσασταν κοντά, τα κεράκια που ήταν στην αρτοκλασία από τη θερμοκρασία του ήλιου λιώσανε και πέσανε κάτω.

Σκεφτείτε την Χάρη του Θεού!

Είναι ανεξιχνίαστες οι Βουλές του Θεού.

Δεν ξέρουμε γιατί και πώς, όμως βλέπομε το θαύμα.

Όταν φτάνει μέχρι το φράχτη του κήπου της Μονής η φωτιά και σβήνει εκεί, τι άλλο από θαύμα είναι αυτό!
Και δεν το λέμε εμείς.. Εχθές ήρθανε 120 πυροσβέστες από την Ουκρανία, που ήρθαν να βοηθήσουν τη χώρα μας. Ο επικεφαλής είπε εδώ στους Πατέρες:

«Δεν έχει εξήγηση, μόνο σε θαύμα οφείλεται η κατάσβεση εδώ της πυρκαγιάς και η σωτηρία του μοναστηριού και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που βρισκόμαστε προσκυνητές σ’ αυτόν τον Άγιο τόπο».

Μετά από λίγο ήρθαν άλλοι πυροσβέστες, Έλληνες. Γυναίκα ήταν η μία, Προϊσταμένη, αξιωματικός. Την έβαλαν Προϊσταμένη εδώ στην περιοχή:

«Επειδή αγαπούσα τον Όσιο Δαυίδ και επειδή ερχόμασταν με τον άντρα μου, πόθος μου ήταν να ‘ρθω να βοηθήσω τους Αγίους, αλλά εγκλωβιστήκαμε», μου λέει, «παππούλη μου, στα Δαμιά, οι φλόγες μας κύκλωσαν, έπρεπε να φύγουμε, έδωσα εντολή να περάσουμε μέσα από τις φλόγες. Εγώ έμεινα τελευταία, καθότι ήμουν Προϊσταμένη, να δίνω προώθηση στους άλλους. Ο οδηγός του προηγουμένου οχήματος από μένα, περνώντας μέσα από τις φλόγες, λιποθύμησε. Ευτυχώς το ποδαράκι του ήταν, πάνω στο γκάζι λίγο, ο από πίσω συνάδελφος τον κράτησε όρθιο και ο διπλανός, ο συνοδηγός, έπιασε, κράτησε το τιμόνι και σιγά σιγά σιγά βγήκαμε μέσα από τις φλόγες. Έπαθαν ελαφρά εγκαύματα τρεις συνάδελφοι, έπρεπε να είχαμε καεί. «Εμείς», έλεγε η Προϊσταμένη αυτή, «ήρθαμε να βοηθήσομε τους Αγίους αλλά, από ότι φάνηκε, οι Άγιοι βοήθησαν εμάς».

Αυτά, λοιπόν, τα οχήματα που ήταν να ‘ρθουν, να προστατεύσουν το Μοναστήρι κυκλώθηκαν απ’ τη φωτιά, οι Άγιοι τους βοήθησαν και γύρισαν πίσω.

Είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΨΕΥΔΕΣ αυτό που είπε κάποιος και αναφερόμενος ότι κάπου εκεί είναι ένα μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ – λες και σε τι αναφερόταν – ότι εδώ υπήρχε τείχος πυροσβεστικών οχημάτων που προστάτευαν τη Μονή και ότι όλα τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα έφυγαν και ήρθαν να σβήσουν το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ..

Είναι παντελώς ψευδές!

Και ένα ελικόπτερο που ήρθε, μετά από εκατοντάδες εκκλήσεις δικές μας, ήρθε αφού η φωτιά είχε κατακάψει τα πάντα και έριξε μόνο δύο ρίψεις και αυτές εκτός φωτιάς, στο δρόμο επάνω και πάνω στο βουνό και εξαφανίστηκε.

Το μοναστήρι σώθηκε από θαυματουργική επέμβαση του Θεού, της Παναγίας μας και των Αγίων Δαυίδ και Ιακώβου.

Ας υμνήσουμε την Παναγία μας..
Ας Τη δοξολογήσουμε..
Ας Την ευχαριστήσουμε για όλα, γιατί, όπως όταν κάποτε διάβαζε ο Άγιος Ιάκωβος, ένα ταλαιπωρημένο άνθρωπο από δαιμόνια το δαιμόνιο αναγκάστηκε και είπε:

«Αχ ρε Ιάκωβε, να ‘ξερες έχουν λιώσει τα γόνατα της Μαρίας να προσεύχεται για σας μέρα-νύχτα«.
Τρέχει την υπ’ Ουρανόν η Παναγία μας για να προφτάσει τους πάντες και τα πάντα.
Είναι, όμως, θέμα δικής μας ελεύθερης επιλογής, τι θα διαλέξουμε, με ποιον θα είμαστε…
Κι ανάλογα με την επιλογή μας έχομε και τα αποτελέσματα.
Ας Την ευχαριστήσουμε, ας Την δοξολογήσουμε, ας εορτάσουμε και ας Την παρακαλέσουμε να συνεχίζει να είναι Ικέτιδα προς τον Παντοκράτορα Θεό.
Είδατε; Πόσον καιρό, πόσους μήνες, τα δάκρυά της τρέχουν στην Αθήνα στο Ναό του Αγίου Δημητρίου, απ’ την εικόνα της, της Παρηγορητρίας. Είχαν σταματήσει για λίγο καιρό και τώρα μερικές μέρες ξανάρχισαν.

Μόνο αγάπη είναι η Παναγία μας, που είναι η μετά Θεόν Θεός.

«Η τα Δευτερεία της Θεότητος έχουσα», όπως έλεγε συνεχώς ο άγιος Γέροντας Κύριλλος, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού.

Αφού ο Θεός είναι Αγάπη, πώς μπορεί να μην είναι το ίδιο και η Μητέρα του Θεού; Και επειδή ήταν η Μητέρα του Θεού, η κατ’ άνθρωπον Μητέρα του Θεού και εγέννησε αυτήν την ίδια τη ζωή γι’ αυτό και Εκείνη μετέστη στους Ουρανούς, εκοιμήθη, εχωρίστηκε η ψυχή από το σώμα της.
Την ψυχή της την παρέλαβαν Άγγελοι Φωτεινοί μετά από προειδοποίηση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, τρεις ημέρες πριν.
Γι’ αυτό έλεγε και ο Άγιος Ιάκωβος, ότι παράδοσις είναι ότι κάθε καλό Χριστιανό τον ειδοποιεί Άγγελος Κυρίου τρεις ημέρες πριν, τουλάχιστον, να ετοιμαστεί, για να έρθουν οι Άγγελοι να παραλάβουν την ψυχή τους.
Στους δε Αγίους, πολλώ δε μάλλον στην Κυρία Θεοτόκο, δεν την παραλαμβάνουν οι Άγγελοι την ψυχή του ανθρώπου αλλά ο ίδιος ο Δεσπότης Χριστός και τις κατατάσσει επάνω στα Ουράνια Σκηνώματα.

Και την ψυχή της Παναγίας μας την κατέταξε εις τα Δεξιά Του. Αλλά και το σώμα Της δεν παρέμεινε στη Γη, δεν υπέστη την φθορά, την διάλυση γιατί όταν μετά τρεις ημέρες απ’ την κηδεία της έλειπε πάλι ο Απόστολος Θωμάς, όπως και στην περίπτωση της εμφανίσεως του Κυρίου μας, και θέλησαν να ανοίξουν τον τάφο της Παναγίας μας, για να την προσκυνήσει ο Απόστολος Θωμάς, έλειπε το Σώμα της Κυρίας Θεοτόκου.
Πώς αποκύλησαν το λίθο; Γιατί και μεγάλη πέτρα υπήρχε επάνω στον τάφο της Παναγίας μας. Πώς δεν έγινε αντιληπτή η μετάβασις του Σώματος της Παναγίας μας στους Ουρανούς, αφού οι Άγιοι Απόστολοι δεν έφυγαν από τον τάφο Της καθόλου, κλαίγανε και προσευχόντουσαν πάνω στον τάφο Της για ημέρες;
Μα Ανέστη!

Η ψυχή και πάλι ενώθηκε με το Σώμα και το Σώμα έλαβε πνευματική, άυλη μορφή, τέτοια μορφή που θα λάβουν τα σώματα όλων μας.

Και αφού λοιπόν ήταν άυλη η μορφή του Σώματος της Παναγίας μας ενωμένου με την ψυχή της, πώς θα γινόταν αντιληπτό με τα μάτια τα αισθητά των Αποστόλων;

Και από τότε πρεσβεύει, όπως είπαμε, μέρα νύχτα-μέρα για μας. Ας συνεχίζει να πρεσβεύει, ας συνεχίζει να γίνεται Ίλεως ο Θεός γιατί μέσα στην Αγία Γραφή, μέσα στο Ευαγγέλιό Του, ο Θεός παιδιά μας λέει:

» Έως πότε Έσομαι μεθ’ υμών;

Έως πότε ανέξομε υμάς;», μας ανέχεται ο Θεός, δυστυχώς, τα ακούτε κι εσείς και βλέπετε και απ’ τους εαυτούς μας κι απ’ τον άλλον κόσμο τι γίνεται..

Εάν δεν μας ανεχόταν η Αγάπη του Θεού, αυτός ο κόσμος θα είχε γυρίσει ανάποδα.

Και μας ανέχεται, γιατί, είπαμε, είναι ακοίμητες οι πρεσβείες της καλής μας Παναγίας, των Αγίων μας κι ένα πέλαγος Αγάπης ο Θεός μας. Ας μας σκεπάζουν όλοι με τη Χάρη Τους. Αμήν!