Πώς ιδρύθηκε η Ιερουσαλήμ. Μέρος Γ.

Πού βρίσκεται η αρχαία Σαλήμ;

Επιστρέφουμε στο «Μυστικό χρονικό» του αγίου Δημητρίου του Ροστόφ:

«Πιστεύουμε ότι αυτή Σαλήμ δεν ήταν η Ιερουσαλήμ, παρόλο που πολλοί έτσι πίστευαν, αποκαλώντας τη Σαλήμ Ιερουσαλήμ. Ήταν άλλη πόλη. Διότι η Σαλήμ ήταν στην περιοχή του Μανασσή, κοντά στον Ένωνα και τη Σκυθόπολη, κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, και η Ιερουσαλήμ…στο όρος Μοριά, στο οποίο ο Αβραάμ θυσίασε το γιο του Ισαάκ στον Θεό, όταν εκεί ακόμα δεν υπήρχε πόλη, αλλά ήταν μια άδεια τοποθεσία, που κατοικήθηκε μόνο από λίγους αγρότες των γύρω περιοχών. Και όταν ο Μελχισεδέκ συνάντησε τον Αβραάμ, ο Ισαάκ δεν είχε γεννηθεί ακόμα εκείνη την εποχή. Ως εκ τούτου. Είναι σαφές ότι ο Μελχισεδέκ ήταν ο βασιλιάς εκείνης της πόλης Σαλήμ, που βρισκόταν κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, στον οποίο ο Ιωάννης βάπτιζε, την εποχή του Χριστού…

Όσο για το γεγονός ότι ο Μελχισεδέκ, όπως λένε, δημιούργησε την Ιερουσαλήμ, αυτό έγινε αφού θυσίασε ο Αβραάμ τον Ισαάκ στο όρος Μοριά. Αυτός ο μύθος μπορεί να είναι αξιόπιστος, το ότι δηλαδή ο άγιος άνθρωπος Μελχισεδέκ…μετανάστευσε εδώ από τη Σαλήμ, που βρίσκεται κοντά στον Ιορδάνη και δημιούργησε μια πόλη, που ονόμασε Ιερουσαλήμ».

Έτσι, ο άγιος Δημήτριος είναι πεπεισμένος ότι η Σαλήμ, η πόλη που κυβερνούσε ο Μελχισεδέκ, δεν πρέπει να νοείται ως η σημερινή Ιερουσαλήμ, η οποία απλώς δεν υπήρχε εκείνη την εποχή, αλλά μια πόλη στα βόρεια των Αγίων Τόπων, κοντά στο Μπεθ Σαν (Σκυθόπολη), λίγο μακρυά από την τρέχουσα διαδρομή 90 και το σημείο ελέγχου, όπου στις μέρες μας σταματούν πάντα για επιθεώρηση τα τουριστικά λεωφορεία.

Και πράγματι, τα ημερολόγια της προσκυνήτριας Εγκέρι (4 αι.) μαρτυρούν την αρχαία παράδοση προσκύνησης αυτού του τόπου ως πρωτεύουσας του δίκαιου Χαναναίου βασιλιά. Έτσι περιέγραψε το ταξίδι της στην κοιλάδα του Ιορδάνη:

«Σε αυτή την κοιλάδα υπήρχε ένα μεγάλο χωριό, που ονομάζεται τώρα Σεδίμα. Στο κέντρου του χωριού, που βρίσκεται στη μέση της κοιλάδας, υψώνεται ένας λόφος…κάτω φαίνονται τα ερείπια ενός αρχαίου τείχους φρουρίου, που κάποτε περιέβαλε τον τον λόφο. Πέτρες από αυτόν τον τοίχο βρίσκονται σε αυτό το χωριό. Ρώτησα ποιο ήταν το όνομα αυτού του γραφικού τόπου και μου είπαν ότι ήταν η πόλη του Μελχισεδέκ. Παλιότερα, το μέρος αυτό ονομαζόταν Σαλήμ, απ’όπου προέρχεται το σημερινό αλλοιωμένο όνομα Σεδίμ» (1).

Τι έκανε τότε τον ιερέα-βασιλιά να έρθει αυτές τις μέρες στο νότο, στην κοιλάδα του βασιλιά, δηλαδή στo μέρος όπου βρίσκεται η σημερινή Ιερουσαλήμ;

Δεν μπορέσαμε να βρούμε μια άμεση απάντηση στο ερώτημα αυτό από τους αγίους Πατέρες, γι’ αυτό θα τολμήσουμε να παραθέσουμε τη δική μας εκδοχή…

Στη μέση της γης

Μέχρι τη θυσία του Αβραάμ, δεν υπήρχε καμία πόλη στον τόπο της σημερινής Ιερουσαλήμ

Όπως δίκαια πιστεύει ο άγιος Δημήτριος, μέχρι τη θυσία του Αβραάμ, δεν υπήρχε καμία πόλη στον τόπο της σημερινής Ιερουσαλήμ (με αυτό συμφωνούν και σύγχρονοι αρχαιολόγοι). Αν και θα μπορούσαν να υπάρχουν μερικοί μικροί οικισμοί Χαναναίων εδώ. Αλλά ήμουν σε αυτήν την «έρημο», στη δυτική πλαγιά του όρους Μοριά, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ένας χαμηλός τεχνητός λόφος, με το περίγραμμά του να μοιάζει με ανθρώπινο κρανίο. Μιλάμε για τον κρανίου τόπο, τον Γολγοθά.

Μια σημαντική εκκλησιαστική παράδοση, μας λέει, ότι λίγο καιρό μετά τον κατακλυσμό, ο Νώε χώρισε τα λείψανα του Αδάμ, που βρέθηκαν στην κιβωτό από τον τάφο του. Το κεφάλι του Αδάμ, πάλι, μεταφέρθηκε με ειδική εντολή του Θεού, από τον δίκαιο γιο του Νώε στο κέντρο του κόσμου, όπου το έθαψε με τελετές, στήνοντας έναν λόφο στην κορυφή. Έτσι ο Γολγοθάς δημιουργήθηκε στη δυτική πλαγιά του όρους Μοριά…(2).

Οι πρώτοι κάτοικοι αυτού του μέρους, οι Χαναναίοι, απόγονοι του Χαμ πιθανότατα σεβάστηκαν αυτό τον μυστηριώδη λόφο. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι στην κορυφή του ή κοντά του έγιναν πολλές θυσίες. (3). Και, βέβαια, κάποτε ένας ιερέας του Υψίστου Θεού, ο Μελχισεδέκ ήρθε εδώ στην πόλη Σαλήμ για να προσευχηθεί και να προσφέρει θυσίες, στις οποίες ακόμη και οι Χαμίτες που έπεσαν στην ειδωλολατρία αντιμετώπισαν με ακούσια ευλάβεια.

Όταν στη γη της Χαναάν έφτασε η είδηση ότι ένας τεράστιος στρατός του Χοδολλογομέρ του Ελάμ και των συμμάχων βασιλιάδων επρόκειτο να πολεμήσει εναντίον τους από τη μακρινή Μεσοποταμία, οι Χαναναίοι φοβήθηκαν πολύ. Άρχισαν να προσεύχονται πολύ και να προσφέρουν θυσίεςστους θεούς τους: Βάαλ, Αστάρτη και άλλους. Την ίδια στιγμή, ο βασιλιάς των Σοδόμων έστειλε αγγελιαφόρους στον βασιλιά της Σαλήμ. Έλα, προσευχήσου στο θεό σου, πρόσφερε θυσίες σε αυτόν τον τόπο, που σέβεσαι τόσο πολύ. Δεν πρόκειται να γίνει χειρότερο…

Αυτό είναι λοιπόν το κάλεσμα στο οποίο ανταποκρίνεται ο Μελχισεδέκ. Ίσως επειδή θέλει να δείξει ότι νοιάζεται και για τη μοίρα των συμπατριωτών του, ακόμη και αυτών που έχουν πέσει στην πιο αχαλίνωτη ακολασία και τον παγανισμό. Αλλά μποερεί να αισθάνεται απλώς ακριβώς τώρα, πρέπει να είναι εκεί στο κέντρο του κόσμου.

Έπειτα εκεί, στην κοιλάδα των βασιλιάδων, όχι μακρυά από τη σημερινή Ιερουσαλήμ, πρέπει να συναντηθεί και να ευλογήσει εκείνον από τον οποίο θα έρθει ο Βασιλιάς των Βασιλιάδων και Σωτήρας του κόσμου…

Ιδρύοντας μια νέα πόλη κοντά στον Γολγοθά, ο Μελχισεδέκ προαισθανόταν ότι σε αυτά τα μέρη θα συνέβαιναν τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της ανθρωπότητας

Επίσης, ένα ακόμα ερώτημα παραμένει άλυτο για εμάς. Τι έκανε τελικά τον Μελχισεδέκ να μεταναστεύσει κοντά στον Γολγοθά, αφήνοντας τη δική του πόλη Σαλήμ και να ιδρύσει μια νέα πόλη με το όνομα Σαλήμ ή Ιερουσαλήμ;

Ο άγιος Δημήτριος λέει ότι ο Μελχισεδέκ, ο οποίος είχε το προφητικό χάρισμα, προαισθανόταν ότι τα σε αυτά τα μέρη θα συνέβαιναν τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτή η εξήγηση μας φαίνεται αρκετά πειστική. Αλλά η απόφαση του Μελχισεδέκ να ιδρύσει νέα πόλη θα γίνει πιο κατανοητή για εμάς, αν θυμηθούμε τι συνέβη στα Σόδομα και σε άλλες πόλεις της Χαναναϊκής Πεντάπολης…

Η καταστροφή στα Σόδομα

Έχει περάσει αρκετός καιρός από την εισβολή των τεσσάρων βασιλιάδων. Οι πόλεις της Πεντάπολης αναδομήθηκαν γρήγορα. Ήδη μέσα σε μερικά χρόνια τίποτα δε θύμιζε την πρόσφατη συμφορά. Στα στενά των Σοδόμων έπαιζε μουσική. Στα Γόμορρα διεξαγόταν ένα ζωντανό εμπόριο. Φακίρηδες έκαναν θαύματα στην αγορά του Αδμάχ. Εξειδικευμένοι χορευτές χόρευαν στο Σεβοΐμ. Το κρασί έρεε άφθονο και μεθυσμένοι απερίσκεπτοι οδηγοί πάλευαν με γροθιές στη Σηγώρ. Και στιε πέντε πόλεις, από προστιακές καλύβες των φτωχών έως τους υπέροχους βασιλικούς θαλάμους, διακοσμημένους με είδωλα, εκλεπτυσμένη, διστραμμένη διαφθορά. Το σκληρό μάθημα που δίδαξε ο Κύριος στους Χαναναίους, στέλνοντας να τους καταστρέψουν από τον βορρά, σαφώς δεν τους ωφέλησε…

Εκείνο το πρωί που ο Κύριος κατέστρεψε τα Σόδομα, έμοιαζε με όλα τα άλλα πρωινά. Η πόλη έβλεπε τα τελευταία της όνειρα, και μόνο τέσσερις, ο Λωτ, η γυναίκα του και οι δυο κόρες του, κυριολεκτικά καθοδηγούμενοι από αγγέλους, που ήταν εκτός της καταδικασμένης πόλης, βιαστικά διέσχισαν το δρόμο προς τη Σηγώρ…

Και εκείνη την ώρα, η γη άρχισε απελπισμένα να τρέμει…

«Κάποτε κοντά στα Σόδομα, γράφει ο Έλληνας ερευνητής Ν.Βασιλειάδης, υπήρχαν κοιτάσματα πετρελαίου με ανεξάντλητα αποθέματα φυσικού αερίου. Προφανώς, το αέριο και το πετρέλαιο, ως αποτέλεσμα του σεισμού, ξέσπασαν και αναφλέχθηκαν, έγινε μια απίστευτη έκρηξη, η οποία έφερε καύση θείου και ρητίνης στις πόλεις της κοιλάδας Σιδδίμ από ψηλά…» (4)

Αλλά η βροχή θείου, δυστυχώς, ήταν μόνο η αρχή…

Ο τρομερός σεισμός κυριολεκτικά κατέστρεψε την κοιλάδα, διαχωρίζοντας με ρωγμή το δυτικό από το ανατολικό τμήμα. Έτσι, κατά την άποψη μερικών ερευνητών, σχηματίστηκε το Συριακο-Αφρικανικό σχίσμα μήκους έξι και μισό χιλιάδων χιλιομέτρων, η πιο εκτεταμένη και η πιο βαθειά ρωγμή στη Γη. Μια σκληρή και ακαταμάχητη δύναμη έσπρωξε το ανατολικό, το ασιάτικο μέρος προς το βορρά, σχηματίζοντας ένα γιγαντιαίο βαθούλωμα πλάτους περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων -είναι αυτό που ονομάζουμε σήμερα κοιλάδα του Ιορδάνη και η νότια επέκτασή της, η Αράβα, η οποία εκτείνεται μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα, δηλαδή μέχρι τον Ινδικό ωκεανό.

Οι πόλεις της κοιλάδας Σιδδίμ κυριολεκτικά κατέρρευσαν σε αυτό το γιγαντιαίο βαθούλωμα, και καλύφθηκαν αμέσως από το νερό που αναβλύζει από τον Ινδικό ωκεανό. Το πιο τρομερό τσουνάμι στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Όλη αυτή η φρίκη συνοδεύτηκε από τέτοια θερμότητα, που τα νερά του ωκεανού εξατμίστηκαν αμέσως, αφήνοντας μόνο αλάτι στον ωκεανό…Το νερό από τον Ινδικό ωκεανό συνέχιζε να μπαίνει στην κοιλάδα και σχεδόν αμέσως εξατμίστηκε, στρώμα με στρώμα αφήνοντας πίσω αλάτι…Ο βυθός της Νεκράς Θάλασσας είναι ακριβώς ένα βαθύ στρώμα αλατιού, το οποίο το καθιστά δέκα φορές πιο αλμυρό από οποιοδήποτε άλλο σώμα νερού της Γης.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κονσταντίν Μπουφέγιεφ αδιαμφισβήτητα αποδεικνύει ότι η βιβλική αποκάλυψη είναι εντελώς ασυμβίβαστη με τη θεωρία της εξέλιξης

Οι επιστήμονες που μελετούν την εξέλιξη, οι οποίοι θεωρούν ότι το πρόσωπο της Γης ήταν σχεδόν αμετάβλητο για πολλέ χιλιετίες, ισχυρίζονται ότι η Νεκρά Θάλασσα σχηματίστηκε περίπου πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια. Σε αυτούς τους επιστήμονες ανήκει και η συντριπτική πλειοψηφία των σύγχρονων γεωλόγων, αν και υπάρχουν και εξαιρέσεις. (5). Αν εμπιστεύεστε τη θεωρία της εξέλιξης, τότε η παραπάνω ιστορία θα φαίνεται φανταστική. Δε θα υπεισέλθουμε σε τέτοιες λεπτομέρειες των επιστημονικών μαχών μεταξύ εξελικτιστών και δημιουργιστών, απλώς θα αναφερθούμε στο διεξοδικό έργο του υποψηφίου γεωλογικών και ορυκτολογικών επιστημών , πρωτοπρεσβύτερου Κονσταντίν Μπουφέγιεφ «Το ορθόδοξο δόγμα για τη δημιουργία και η θεωρία της εξέλιξης» (6). Ο πατήρ Κονσταντίν αναφερόμενος στο κείμενο της Αγίας Γραφής και στις διδασκαλίες των Πατέρων της Εκκλησίας, αδιάψευστα, κατά την άποψή μας, αποδεικνέι ότι η βιβλική αποκάλυψη είναι εντελώς ασυμβίβαστη με τη θεωρία της εξέλιξης!

Οι δημιουργιστές (ονομάζονται και καταστροφιστές) εμπιστεύονται απόλυτα τη μαρτυρία της Βίβλου ότι η ηλικία της Γης δεν υπερβαίνει τα οχτώ χιλιάδες χρόνια. Το πρόσωπο του πλανήτη μας άλλαξε από μεγάλες καταστροφές, για παράδειγμα, τον Κατακλυσμό και όχι μόνο…Σύμφωνα με πολλούς δημιουργιστές (7), η Νεκρά Θάλασσα και όλο το Συριακο- Αφρικανικό σχίσμα σχηματίστηκαν μόλις πριν από τέσσερις χιλιετίες, την εποχή του Αβραάμ, κατά τη διάρκεια ενός τρομερού πρωινού, το πρωί της καταστροφής της Χαναναϊκής Πεντάπολης.

Μα πώς μπορεί όλα αυτά να συνδέονται με τη μετανάστευση του Μελχισεδέκ και των υπηκόων του από την παλιά Σαλήμ στη σημερινή Ιερουσαλήμ; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, αρκεί να πάρουμε ένα γεωλογικό χάρτη του Ισραήλ και να βρούμε την πόλη Μπεθ Σιν. Κοντά σε αυτή την πόλη βρίσκεται το Τελ Σαλέμ, δηλαδή ο λόφος της Σαλήμ. Εκτείνεται σχεδόν στην άκρη της κοιλάδας του Ιορδάνη, δηλαδή στην άκρη του ρήγματος που σχηματίστηκε τη μέρα της καταστροφής των πόλεων της κοιλάδας Σιδδίμ…Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η πόλη του Μελχισεδέκ επίσης δοκιμάστηκε από τον σεισμό εκείνο το τρομερό πρωί…Χρειάστηκε περισσότερος χρόνος για να αποφασίσει να εγκαταλείψει την πόλη ολοκληρωτικά. Πιθανόν, προσπάθησαν να αποκαταστήσουν την πόλη, προσπάθησαν να ξαναχτίσουν τη ζωή εκεί, όμως η τρομερή γραμμή του θανάτου και της καταστροφής που πέρασε πολύ κοντά, δημιούργησε φοβερές αναμνήσεις, δεν έδωσε γαλήνη…

Αλλά μόνο μερικές δεκαετίες αργότερα, δηλαδή αφού ο Αβραάμ συμφώνησε να θυσιάσει το γιο του στη γη του Μοριά, ο Μελχισεδέκ έδωσε εντολή στους υπηκόους του να μετεγκατασταθούν.

Συνεχίζεται..