Εξετάσεις στην τιμιότητα

Ορθόδοξο Ανθρωπιστικό Πανεπιστήμιο του Αγίου Τύχωνα. Ομάδα φοιτητών μερικής παρακολούθησης ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις στην Καινή Διαθήκη. Ήρθε ο καθηγητής, έβαλε τις ερωτήσεις στο τραπέζι και κάλεσε τους πρώτους πέντε τολμηρούς που θα έδιναν πρώτοι. Τα πάντα όπως συμβαίνει σε μια εξέταση. Ίσως, και αυτή η μέρα θα περνούσε όπως οι άλλες, χωρίς να αφήσει βαθύ ίχνος στη μνήμη, αν δεν είχε συμβεί κάτι το ασυνήθιστο.

Όταν οι περισσότεροι της ομάδας κάθονταν στο διάδρομο περιμένοντας τη σειρά τους και οι πέντε φοιτητές που είχαν εν τω μεταξύ τραβήξει τις ερωτήσεις τους ετοιμάζονταν να απαντήσουν, η πόρτα της αίθουσας άνοιξε ξαφνικά και κάλεσαν τον καθηγητή να πάει επειγόντως στην Κοσμητεία. Οι πέντε φοιτητές αμέσως αναθάρρησαν: «Αν φύγει ο καθηγητής, θα μπορέσουμε να αντιγράψουμε ή να ρωτήσουμε τους φίλους μας».

«Αν φύγω τώρα, τότε όσοι ετοιμάζονται τώρα να απαντήσουν θα έχουν την ευκαιρία να αντιγράψουν όσο θα απουσιάζω», – σκέφτηκε ο καθηγητής και απάντησε:

– Δεν μπορώ να πάω τώρα στην Κοσμητεία, γιατί έχω ήδη δώσει τις ερωτήσεις.

– Είναι επείγον, – η φωνή του προσκαλούντος δε σήκωνε αντιρρήσεις.

Οι φοιτητές πάγωσαν από την αγωνία: τι θα γίνει; Θα φύγει ή όχι; Θα καταφέρουμε να αντιγράψουμε ή όχι;

Ο καθηγητής, έχοντας καταλάβει τη διάθεση των φοιτητών, σκέφτηκε για λίγο και στη συνέχεια σηκώθηκε αργά-αργά από την καρέκλα του.

«Φεύγει!» – πέρασε η χαρωπή σκέψη από τα κεφάλια των φοιτητών.

Ο καθηγητής σηκώθηκε από την καρέκλα του, πλησίασε στις εικόνες μπροστά από τις οποίες συνήθως προσεύχονταν πριν από την έναρξη και μετά το τέλος των μαθημάτων και, απευθυνόμενος στους φοιτητές, είπε:

– Με καλούν στην Κοσμητεία. Φυσικά, θα έχετε την ευκαιρία να αντιγράψετε. Αλλά να θυμάστε ότι ο Κύριος βλέπει τα πάντα και μια μέρα θα τα κρίνει όλα. Να, οι εικόνες Του είναι μπροστά μας. Βεβαίως, μπορείτε να με εξαπατήσετε και να αντιγράψετε, αλλά ποιος ο λόγος να δίνετε εξετάσεις στην Καινή Διαθήκη, αν πάρετε βαθμούς με δόλιο τρόπο;

Ο καθηγητής αποχώρησε ήρεμα από την αίθουσα, κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Οι φοιτητές έμειναν τετ-α-τετ με τη συνείδησή τους. Κανένας δεν κουνήθηκε, δεν έβγαλε σκονάκι ούτε ρώτησε κάποιον διπλανό του. Ο καθένας τους έμεινε μόνος του να σκέφτεται τις ερωτήσεις που του έτυχαν και προσπαθούσε να βρει τις απαντήσεις στο δικό του κεφάλι.

Εν τω μεταξύ, στο διάδρομο, υπήρχε εμφανής ενθουσιασμός μεταξύ των φοιτητών:

– Πωπώ, τι τυχεροί! Ο καθηγητής έφυγε και αυτοί έμειναν εκεί με τις ερωτήσεις τους.

– Ε, βέβαια! Θα έχουν βγάλει όλοι τα σκονάκια τους και θα αντιγράφουν.

– Θέλετε να ανοίξουμε απότομα την πόρτα; Φαντάζεστε πόσο θα φοβηθούν; Τι γέλιο!

Είπαν και έγινε. Όλη η ομάδα μαζεύτηκε ημικυκυκλικά έξω από την αίθουσα και ένας φοιτητής άνοιξε απότομα την πόρτα. Και εκεί που περίμεναν πανικό, φασαρία και αναστάτωση, βρέθηκαν έκπληκτοι μπροστά στη σιωπή που επικρατούσε στην αίθουσα. Οι φοιτητές που κάθονταν πάνω από τις ερωτήσεις τους σήκωσαν ήρεμα τα κεφάλια τους και κοίταξαν με έκπληξη τους συμφοιτητές τους που είχαν στοιβαχτεί στην πόρτα.

– Παιδιά, και γιατί δεν αντιγράφετε; Αφού ο καθηγητής είναι στην Κοσμητεία.

– Ο Κύριος τα βλέπει όλα και μια μέρα θα τα κρίνει όλα.

– Να, οι εικόνες Του είναι μπροστά μας.

– Και ποιος ο λόγος να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη και να δίνουμε εξετάσεις στη θεολογία αν πάρουμε βαθμούς με δόλιο τρόπο;

Οι φοιτητές που στοιβάζονταν στο διάδρομο μπροστά στην πόρτα σιώπησαν και σκεπτικοί έκλεισαν την πόρτα.

Ποιος ο λόγος να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη και να δίνουμε εξετάσεις στη θεολογία αν πάρουμε βαθμούς με δόλιο τρόπο

Μετά από αυτό το περιστατικό, κανείς από την ομάδα δεν ήθελε πλέον να αντιγράφει στις εξετάσεις. Μόνο μια φοιτήτρια δεν είχε μάθει αυτό το μάθημα αρκετά καλά και χρειάστηκε ακόμα ένα περιστατικό για να αφομοιώσει την ύλη. Την παραμονή των εξετάσεων στην Παλαιά Διαθήκη μοιράστηκε χαρούμενη με την ομάδα τη δική της ανακάλυψη:

– Κατάλαβα πώς πρέπει να δίνουμε εξετάσεις! Πρέπει εκ των προτέρων να γράψουμε τις απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις σε ξεχωριστό σκονάκι. Και στην εξέταση το μόνο που θα έχουμε να κάνουμε είναι να τραβήξουμε προσεκτικά το σωστό σκονάκι.

Η φοιτήτρια δεν πήρε στα σοβαρά τις αντιρρήσεις ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν τίμιο και έφερε στις εξετάσεις ολόκληρο φάκελο με τις απαντήσεις γραμμένες σε σκονάκια:

– Έχω εδώ γραμμένες όλες τις απαντήσεις! Θα πάω στους πρώτους και μετά, αν θέλει κάποιος, μπορώ να του δώσω τις έτοιμες απαντήσεις.

Η φοιτήτρια μπήκε με αυτοπεποίθηση στην αίθουσα στην ομάδα των πέντε πρώτων φοιτητών, τράβηξε την ερώτησή της και τη στιγμή που ο καθηγητής γύρισε για λίγο την πλάτη, άρχισε να βγάζει από το φάκελο την έτοιμη απάντηση. Είχε απορροφηθεί τόσο πολύ ψάχνοντας το σωστό σκονάκι που δεν πρόσεξε ότι ο καθηγητής την κοίταζε κατάματα χωρίς να λέει τίποτα. Τελικά, το ψάξιμο στέφθηκε με επιτυχία και η φοιτήτρια πήγε με βεβαιότητα να απαντήσει. Κάθισε μπροστά στον καθηγητή και άρχισε να διαβάζει από το σκονάκι της για τον προφήτη Ιερεμία.

– Με συγχωρείτε, – την διέκοψε με ευγένεια ο καθηγητής, – βγάλατε το λάθος σκονάκι.

– Δεν έχω βγάλει τίποτα!

– Ωραία. Αλλά εσείς τώρα μού διαβάζετε για τον Προφήτη Ιερεμία, η ερώτηση όμως αναφέρεται στον Προφήτη Ιεζεκιήλ.

– Δεν έχω αντιγράψει, – μουρμούρισε η φοιτήτρια, πλέον με λιγότερη βεβαιότητα.

– Ωραία. Βλέπετε τι γράφει η ερώτηση;

– Βλέπω.

– Λοιπόν, μιλήστε για τον Προφήτη Ιεζεκιήλ, στον οποίο αναφέρεται η ερώτησή σας και όχι για τον Προφήτη Ιερεμία, στον οποίον αναφέρεται το σκονάκι σας.

Η φοιτήτρια μουρμούρισε κάτι ακαταλαβίστικο και πήγε, μοναδική από όλη την ομάδα, για επανεξέταση.

Μετά από αυτό το περιστατικό, όλοι οι φοιτητές της ομάδας ούτε καν σκέφτονταν να προσφύγουν σε απατηλούς τρόπους για να παίρνουν καλούς βαθμούς.