Πατριάρχης Μόσχας: Να συνεργαζόμαστε για την ενότητα της Αγίας Ορθοδοξίας

Μετά τη λήξη της εξοδίου ακολουθίας του μακαριστού επικεφαλής του Μετοχίου της Σερβικής Εκκλησίας στη Μόσχα επισκόπου Μοράβιτς Αντωνίου, την οποία τέλεσαν από κοινού στον ιερό καθεδρικό ναό του Σωτήρος Χριστού Μόσχας ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος και ο Αγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος, παρατέθηκε επιμνημόσυνο γεύμα, όπου παρακάθησαν και οι δύο Προκαθήμενοι, ιεράρχες των δύο Εκκλησιών, κληρικοί, εκπρόσωποι της κρατικής ηγεσίας της Σερβίας συγγενείς και οικείοι του εκλιπόντος.

Μιλώντας κατά το γεύμα ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος εξέφρασε τη χαρά του επειδή είχε τη δυνατότητα της εκ του σύνεγγυς συναναστροφής με τον Προκαθήμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας, ο οποίος προΐσταται της «πλέον οικειότερης σε εμάς από πολιτιστική, πνευματική και ιστορική άποψη Εκκλησίας, της Εκκλησίας του ευσεβούς σερβικού λαού», αν και η σχετική αφορμή αποδείχθηκε θλιβερή.

«Αλλά για εμάς, τους χριστιανούς, ο θάνατος δεν συνδέεται με την πλήρη απώλεια του συνδέσμου με όσους κοιμήθηκαν. Διατηρούμε επί της γης αυτό τον σύνδεσμο μέσω της προσευχής, και αφού μεταστούμε και έλθουμε σ’ εκείνο τον κόσμο, όπου ευρίσκονται ήδη οι κεκοιμημένοι, ελπίζουμε ότι και εκεί θα έχουμε κοινωνία, διότι δεν μπορεί να υπάρχουν περιορισμοί στη Βασιλεία των Ουρανών, οι οποίοι επιφέρουν θλίψη στον άνθρωπο εκεί, όπου δεν μπορεί να υπάρχει ούτε λύπη, αλλά ούτε ταλαιπωρία. Ενώ η έλλειψη της κοινωνίας με τα προσφιλή πρόσωπα, με τους οικείους μας πάντοτε προκαλεί λύπη. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι στη Βασιλεία των Ουρανών, εάν αξιωθούμε να βλέπουμε τη δόξα του Θεού, θα αποκατασταθεί η κοινωνία, την οποία χάνουμε εδώ μέσω του φυσικού θανάτου του ανθρώπου», ανέφερε ο Αγιώτατος κ. Κύριλλος.

Επίσης τόνισε, ότι συνέδεσαν με τον εκλιπόντα πολύ καλές, αδελφικές και φιλικές σχέσεις τόσο τον ίδιο, όσο και πολλούς ιεράρχες και κληρικούς της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας: «Ήταν οικείος μεταξύ οικείων, δεν υπήρχε κανένα μεσοτοίχιο, κανένα αίσθημα ότι ήταν ξένος και εκπρόσωπος μιας άλλης Εκκλησίας. Ήταν δικός μας, οικείος άνθρωπος. Επομένως, εκλαμβάνουμε τον θάνατό του ως θάνατο ενός οικείου ανθρώπου».

«Εν τούτοις, στη ζωή των ανθρώπων αναμιγνύονται λύπες με χαρές. Και η σημερινή μνημόνευση και η συμμετοχή στην εξόδιο εκολουθία του αγαπητού μας αδελφού συνοδεύεται από τη χαρά της συναναστροφής με τον Αγιώτατο Πατριάρχη Σερβίας Πορφύριο, με την τιμία συνοδεία του, τους αδελφούς μας, συνέχισε ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κάθε φορά που συναντιόμαστε συνειδητοποιούμε την εγγύτητά μας, πνευματική, ιστορική και πολιτιστική, καθώς και την εγγύτητα ως προς τη θεώρηση των εξελίξεων στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των διορθόδοξων σχέσεων. Ευχαριστώ γι’ αυτό εγκαρδίως και τον Προκαθήμενο και σύσσωμη την ιεραρχία της Σερβικής Εκκλησίας και όλο το σερβικό λαό».

Σε μια περίοδο ρήξης πολλών ανθρώπινων και διακρατικών σχέσεων, την εποχή μιας πολύ επικίνδυνης εντάσεως μεταξύ των χωρών οι σχέσεις των πιστών των Πατριαρχείων Μόσχας και Σερβίας, η συμμετοχή στη Μία Εκκλησία, που συμπληρώνεται με πολιτιστικά, γλωσσικά και άλλα κοινά γνωρίσματα, δημιουργούν μια μοναδική μορφή αλληλεπιδράσεως μεταξύ των αδελφών Εκκλησιών, που ανήκουν στην οικογένεια των Ορθοδόξων Εκκλησιών, δήλωσε πεπεισμένος ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος.

«Ο Θεός να δώσει ώστε καμία εξωτερική περίσταση να μη συσκοτίζει τις σχέσεις μας. Ο Θεός να δώσει να συνεργαζόμαστε για την ενότητα της Αγίας Ορθοδοξίας. Για να πετύχουμε αυτό πρέπει να δίδουμε οι ίδιοι το παράδειγμα της ενότητας. Και οι δύο Εκκλησίες μας δίδουν ένα τέτοιο παράδεγιμα», διαπίστωσε ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος. Υπογράμμισε ότι διατηρώντας το ομόφρονο η Ρωσική και η Σερβική Εκκλησία «δύνανται να προσφέρον τον κοινό τους οβολό στη θεραπεία των ασθενειών, που δυστυχώς υπάρχουν σήμερα μέσα στην ορθόδοξη οικογένεια».

Από την πλευρά του ο Αγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς τα λεγόμενα του Αγιωτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου σχετικά με τον εκλιπόντα επίσκοπο Αντώνιο, λέγοντας ότι «Η μορφή του αποτελεί μαρτυρία ενότητας των δύο Εκκλησίων μας, διότι δεν ήταν μόνον αδελφός μας, αλλά και αδελφός σας. Γι’ αυτόν δεν υπήρχε φραγμός μεταξύ των δύο κατά τόπους Εκκλησιών, και η μορφή του και η υπηρεσία του καλύτερα όλων απέδειξαν ότι είμαστε πράγματι Μια Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Με την πίστη και τη ζωή του ο επίσκοπος Μοράβιτς Αντώνιος μας καλεί να προσευχόμαστε υπέρ αυτού, καλεί να εργαζόμαστε και εφεξής στην οδό, την οποία βάδιζε, την οδό της ενότητας της Εκκλησίας, εν προκειμένω της ενότητας των Ορθοδόξων Εκκλησιών Ρωσίας και Σερβίας».

Παραλλήλως, όπως επεσήμανε ο Πατριάρχης Πορφύριος, ο μακαριστός κ. Αντώνιος δεν αποτελεί εξαίρεση από τη σερβική ιεραρχία, «είναι εκπρόσωπος εκείνου, που αποτελεί η Σύνοδος της καθ’ ημάς Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας καθ’ όλα, ιδίως ως προς τη θεώρησή μας για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Με ευγνωμοσύνη υπέδειξε το ό,τι η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και ο ρωσικός λαός έπραξαν και πράττουν για τη Σερβική Εκκλησία και τον λαό της Σερβίας, ιδιαιτέρως επισημαίνοντας την κατάσταση του Κοσσόβου και των Μετοχίων. «Λέγω “τα άγια Κοσσυφοπέδια και τα Μετόχια”, διότι χωρίς αυτά δεν είναι μόνον δυνατό να φαντασθεί κανείς τον σερβικό λαό, αλλά επαπειλούνται και οι προοπτικές της Ορθοδόξου μας Εκκλησίας και το μέλλον. Επομένως, χρειαζόμαστε πολύ τις προσευχές σας για εμάς, για τα δικά μας Κοσσυφοπέδια και τα Μετόχια. Και οι προσευχές επίσης έχουν ως προέκτασή τους συγκεκριμένες πράξεις και της Εκκλησίας σας, και του κράτους. Αντιλαμβανόμαστε κάλλιστα ότι η κατάσταση στο Κόσσοβο και τα Μετόχια, αν και σήμερα είναι τραγική για εμάς, όχι όπως την θέλαμε, αλλά χωρίς τη Ρωσία και τη Ρωσική Εκκλησία θα ήταν ακόμη χειρότερη».

«Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά, Αγιώτατε, για τα πάντα, και ο Θεός να δώσει την ενότητα, την ομόνοια και τη δύναμη στο ρωσικό λαό ώστε σε αυτή την όχι εύκολη γι’ αυτόν ιστορική στιγμή ο ρωσικός λαός να πράξει το παν, που εξαρτάται από αυτόν, ώστε με τη θεία χάρη οι πράξεις και οι περιστάσεις να εξελίσσονται με τρόπο ώστε να επικρατήσει η Ορθοδοξία και η Αγία Εκκλησία. Για να επικρατήσει η Αγία Γη των Ρως», ανέφερε ο Πατριάρχης Πορφύριος.

Κάνοντας μνεία στις χαλεπές εποχές της επιθέσεως των χωρών του ΝΑΤΟ ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος αναφέρθηκε στην εποχή των βομβαρδισμών του Βελιγραδίου, κατά την οποία ευρισκόταν στη σερβική πρωτεύουσα, συνομίλησε με τους ιεράρχες της Σερβικής Εκκλησίας, καθώς και με την ηγεσία της χώρας. Παραλλήλως ο Αγιώτατος τόνισε: «Οι Εκκλησίες μας διαθέτουν το πνευματικό δυναμικό, το οποίο αφού γίνει πράξη, είναι σε θέση να βοηθήσει και τους πολιτικούς να λαμβάνουν σωστές αποφάσεις, έχοντας υπόψη τις εντελώς ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών Ρωσίας και Σερβίας, έχοντας υπόψη την κοινή μας πνευματική πορεία και την κοινή μας ιστορία. Οι Εκκλησίες μας οφείλουν να εργάζονται ιδιαιτέρως για τον φωτισμό των λαών μας, ενισχύοντας αυτούς στην αγάπη έναντι αλλήλων. Οι ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιων Ρωσίας και Σερβίας δεν μπορούν παρά να επηρεάσουν και την αλληλεπίδραση μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας: οι σχέσεις τους δεν μπορούν παρά να είναι φιλικές».

«Οι Σέρβοι και οι Ρώσοι είναι δύο ορθόδοξοι λαοί του Θεού. Υπάρχουν και άλλοι ορθόδοξοι αδελφοί λαοί, αλλά εκείνο που μας ξεχωρίζει ιδιαιτέρως είναι το επίπεδο αμοιβαίας κατανοήσεως, που υπάρχει μεταξύ των Εκκλησιών μας, των λαών και των κρατών. Θα το διατυπώσω σε μια σύντομη πρόταση: εκείνο, που διέρχεσθε σήμερα και όσα σας συμβαίνουν τώρα, όλα αυτά τα διήλθαμε νωρίτερα και τα ζήσαμε και εμείς», είπε με τη σειρά του ο υπουργός Εργασίας, Απασχολήσεως, Κοινωνικής Πολιτικής και Πολιτικής Παλαιμάχων της Δημοκρατίας της Σερβίας Νικόλα Σελάκοβιτς, αναφερόμενος στις δεινότατες εξωτερικές πολιτικές περιστάσεις, τις οποίες αναγκάζονται να αντιμετωπίζουν οι λαοί της Σερβίας και της Ρωσίας.

Ολοκληρώνοντας το γεύμα ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος για άλλη μια φορά τόνισε τη σημασία της πνευαμτικής ενότητας των δύο λαών και των Εκκλησιών Ρωσίας και Σερβίας, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι «καμία εξωτερική δύναμη δεν είναι σε θέση» σήμερα να καταστρέψει αυτή την ενότητα. Ο κ. Κύριλλος σημείωσε ότι οι δύο Εκκλησίες από κοινού μπορούν όχι μόνον να πράξουν πολλά «για τους λαούς μας, αλλά και να επηρεάσουν την πνευματική ατμόσφαιρα στο πανορθόδοξο περιβάλλον».