Μητροπολίτης Θεοδόσιος (Σνιγκεριόβ)
Απόσπασμα από το κήρυγμα του Μητροπολίτη Τσερκάσι και Κανέβου Θεοδοσίου μετά τον αγιασμό του ναού προς τιμήν του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο υπόγειο πολυώροφου κτιρίου στην Τσερκάσι, 2 Μαρτίου 2025
Οι άνθρωποι που αρχίζουν να βλασφημούν τους Αγίους είναι καταδικασμένοι στην τρέλα και την αυτοκαταστροφή. Δυστυχώς, είναι μια καταστροφή της ζωής μας, συμπεριλαμβανομένης και της εκκλησιαστικής ζωής, το γεγονός ότι ακόμη και φαινομενικά πιστοί άνθρωποι αρχίζουν να βλασφημούν τους Αγίους. Και μάλιστα ανάμεσά τους υπάρχουν κληρικοί που αρχίζουν να αμφιβάλλουν αν ο Αλέξανδρος Νέφσκι ή ο Σεραφείμ του Σάρωφ ή η Βασιλική Οικογένεια ήταν Άγιοι...;
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς μπορούν τέτοιες σκέψεις να καταβάλουν την καρδιά ενός πιστού ή, ακόμη περισσότερο, ενός κληρικού;
Αυτοί οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν καν ότι είναι θύματα της χειραγώγησης ορισμένων υπηρεσιών. Και πώς εμφανίστηκε και λειτουργεί αυτή η χειραγώγηση; Θα σας πω εγώ.
Πριν από πολύ καιρό, πολύ πριν από την ενεργό φάση της δίωξης της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, ένας, ας πούμε, έμπειρος θρησκειολόγος, άθεος, θεομάχος, το μοιράστηκε με έναν γνωστό μου ιερέα, και ο ιερέας αυτός μου διηγήθηκε την εξής ιστορία. Αυτός ο θρησκειολόγος επιστήμονας, θεομάχος είπε: «Όλοι αυτοί οι μύθοι της εκκλησίας σας κάνουν κακό στην κοινωνία μας. Τώρα θα δημιουργήσουμε τους δικούς μας νέους μύθους, καθώς και εκκλησιαστικούς μύθους. Τέτοιους μύθους που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του σήμερα και στην πολιτική μας ατζέντα».
Και το χειρότερο είναι ότι αυτό έχει ήδη ξεκινήσει... Άθεοι, θρησκειολόγοι, θεομάχοι κατά της Εκκλησίας και του Θεού άρχισαν να επινοούν αυτούς τους μύθους σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις της γκεμπελικής προπαγάνδας (όπως έλεγε ο Γκέμπελς: «Όσο μεγαλύτερο το ψέμα, και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται»). Και χρησιμοποιούν αυτούς τους μύθους σε διάφορα επιστημονικά έργα, στις εφημερίδες, με την έλευση του ίντερνετ, στο Διαδίκτυο. Και, τέλος, έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουν ριζώσει αυτοί οι μύθοι σε τέτοιο βαθμό, ώστε να φαίνονται σε κάποιους ανθρώπους ως ιστορικά γεγονότα.
Ποιοι Άγιοι έπεσαν εξαρχής θύματα αυτών των μύθων, αυτών των ψεμάτων; Ο Άγιος Αλέξανδρος Νιέφσκι, ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, φυσικά, ο Άγιος Τσάρος Νικόλαος και η οικογένειά του, και σε αυτή την περίπτωση δεν εφηύραν καν κάτι καινούργιο, απλώς χρησιμοποίησαν μπολσεβίκικες μεθόδους. Έτσι έγραφαν οι Μπολσεβίκοι στη δεκαετία του 1920 για να ρίξουν λάσπη στη βασιλική οικογένεια, έτσι μέχρι σήμερα τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών των Τσεκιστών, που σκότωσαν τον Τσάρο, χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθοδολογίες για να δυσφημίσουν, όπως τους φαίνεται, στα μάτια των πιστών το όνομα της βασιλικής οικογένειας.
Ποιος άλλος έχει πέσει θύμα προπαγάνδας [της κυρίαρχης ιδεολογίας]; Ο Όσιος Λαυρέντιος του Τσερνίγκοφ. Αυτός, βλέπετε, δεν έλεγε πλέον αυτά που έλεγε. Αλλά για να πάμε στις πρωτογενείς πηγές και να δούμε πότε και από ποιον καταγράφηκαν οι προφητείες του Λαυρέντιου του Τσερνίγκοφ πριν από τη δεκαετία του 1990, στις οποίες αναφέρονται οι προπαγανδιστές, ότι, ας πούμε, εμφανίστηκε τη δεκαετία του 90. Όχι στη δεκαετία του '90, πολύ νωρίτερα, στη δεκαετία του '70 και του '80 οι προφητείες του Λαυρέντιου του Τσερνίγκοφ είχαν ήδη δημοσιευτεί στον ξένο Τύπο. Για να έρθει, να κοιτάξει πρωτογενείς πηγές δύσκολα μπορεί και θα πει κανείς: είμαι όλος αυτιά. Ο Λαυρέντιος του Τσερνίγκοφ, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι αυτός που νομίζαμε ότι είναι. Και ο Άγιος Αμφιλόχιος του Ποτσάεφ, όπως αποδεικνύεται τώρα σύμφωνα με τις νέες μεθοδολογίες των αγωνιστών κατά της Εκκλησίας, είχε απολύτως συγκεκριμένες, συνειδητές πολιτικές απόψεις, σύμφωνα με τις οποίες ενεργούσε και έκανε πολιτικές πράξεις. Αυτό είναι εύκολο να το ενσταλάξουμε τώρα, γιατί έχουν πεθάνει άνθρωποι που γνώριζαν προσωπικά τον πατέρα Ιωσήφ (Όσιο Αμφιλόχιο) ή τον Όσιο Λαυρέντιο.
Ο Άγιος Ομολογητής Αλέξιος της Καρπαθορωσίας έπεσε θύμα προπαγάνδας, επειδή είναι εχθρός των Ουνιτών. Το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, η εκκλησιαστική σλαβική γλώσσα, όλα όσα μας είναι αγαπητά, οι κανόνες, η μνήμη των προγόνων μας και οι παραδόσεις του λαού μας, που έχουν αλειφθεί με το αίμα και τον ιδρώτα των προγόνων μας, των πατέρων και των παππούδων μας, που έζησαν σε αυτή τη γη και σωνόντουσαν, που έκαναν αυτή τη γη για μας ιερή. Όλα αυτά πέφτουν θύμα προπαγάνδας.
Και τους αδελφούς και τις αδελφές μας τους εκμεταλλεύονται, γίνονται θύματά τους ,είναι μια πολύ μεγάλη ατυχία!
Θα ήθελα να ρωτήσω εκείνους τους ανθρώπους που θεωρούν τους εαυτούς τους μέλη της Εκκλησίας, που βρίσκονται στην Εκκλησία και ταυτόχρονα αρχίζουν να μοιράζονται αυτούς τους αισχρούς, ψευδείς μύθους για τους Αγίους μας. Αδελφοί, το πιστεύετε πραγματικά αυτό; Αν οι Άγιοι σας κοιτάξουν στα μάτια αυτή τη στιγμή. Όχι μόνο οι Άγιοι! Οι γέροντές μας, οι πνευματικοί μας ηγέτες που σας χειροτόνησαν, σας έδωσαν την κουρά στον μοναχισμό, οι πνευματικοί τους ηγέτες που δίδαξαν σε εμάς, τα πνευματικά τους παιδιά και τους πατέρες μας, την πνευματική ζωή. Αν μας κοιτάξουν στα μάτια, θα μπορέσουμε να το αντέξουμε, θα μπορέσουμε να το υπομείνουμε ή θα ντρεπόμαστε και θα κοιτάμε κάτω χαμηλά;
Διότι τώρα δεν είναι μόνο η γλώσσα, το ημερολόγιο, οι Άγιοι, αλλά η ίδια η Παράδοση της Εκκλησίας, η οποία αποτελεί μέρος της Θείας Αποκάλυψης, η Παράδοση της Πατρίδας μας Εκκλησίας, η καθαρή αλήθεια, το νερό της πηγής στο οποίο βαπτίστηκαν και ήπιαν οι πατέρες και οι παππούδες μας, οι πνευματικοί μας ηγέτες και γέροντες, οι προπάπποι μας σε αυτή τη γη. Το ζωντανό νερό της Παράδοσης, το οποίο μας κληροδότησαν, τώρα απλώς στραγγίζεται. Αυτό μας κάνει τόσο πικρούς και αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τα λόγια της Αγίας Γραφής, όπου αναφέρεται ότι αν είναι δυνατόν, ο διάβολος θα προσπαθήσει να παρασύρει τους εκλεκτούς. Πώς, φαίνεται, να αποπλανήσει τους εκλεκτούς, ανθρώπους που εξομολογούνται, κοινωνούν, που έχουν λάβει τα πάντα από την Εκκλησία και από την Παράδοση του ζωντανού νερού, το οποίο οι πατέρες και οι παππούδες τους ήπιαν στα νιάτα τους και φωτίστηκαν από αυτό; Η ίδια η Παράδοση της Εκκλησίας επιχειρείται να καταστραφεί. Και πολλοί άνθρωποι της Εκκλησίας, χωρίς να το συνειδητοποιούν, συμπορεύονται με αυτό.
Και τι θα συμβεί όταν όλα αυτά καταστραφούν; Θα πάμε, με σκυμμένο το κεφάλι, αλυσοδεμένοι στα σαγόνια αυτού του Βάαλ; Να προχωράμε μέχρι να μη μας μείνει τίποτα;
Κάποιοι λένε: τώρα είναι άκαιρο να αγιάζουμε τις εκκλησίες προς τιμήν του Αλεξάντερ Νέφσκι, είναι άκαιρο να γράφουμε και να κρεμάμε εικόνες της βασιλικής οικογένειας στις εκκλησίες, είναι άκαιρο να λέμε αυτά που είπαν οι πατέρες της ευσέβειας του ΧΧ αιώνα για την Εκκλησία, για το μέλλον, για το λαό μας, είναι άκαιρο να λέμε και να υπερασπιζόμαστε αυτά που υπερασπίστηκαν. Τώρα είναι ακατάλληλο, αδύνατο, άκαιρο.....
Και πότε θα είναι επίκαιρο; Πότε θα είναι δυνατόν να γίνουν όλα αυτά, όταν θα αφεθούμε στην τύχη μας; Όχι, δεν πρόκειται να συμβεί! Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό, να προδώσουμε την Παράδοση της Εκκλησίας μας, να την καταλογίσουμε σαν να μην υπήρχε, να προδώσουμε τα ονόματα των Πατέρων.
Πρέπει να κοιτάξουμε ανοιχτά και ευθέως στα μάτια τους κεκοιμημένους κληρικούς μας, τους διδασκάλους μας, τους οσίους μας. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα [να προδώσουμε] αυτό το δώρο, αυτό το χρυσάφι, αυτό το κόσμημα, την Παράδοση της Εκκλησίας, που μας δόθηκε ως προσωρινό δώρο, επειδή η επίγεια ζωή μας είναι μια προσωρινή κατάσταση. Για μια σύντομη περίοδο της επίγειας ζωής μας, μας δόθηκε η Παράδοση της Εκκλησίας από τους πατέρες μας, και πρέπει να μεταφέρουμε αυτό το κόσμημα κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής μας και να το μεταβιβάσουμε στους πνευματικούς μας απογόνους. Δεν είμαστε διαχειριστές, δεν είμαστε κύριοι. Απλώς πήραμε αυτό το δώρο και το μεταδώσαμε, πολλαπλασιάζοντάς το, δόξα τω Θεώ, αν μπορούμε, αλλά όχι μετατρέποντας αυτό το χρυσάφι σε σωρό από πηλό, σε σπασμένα θραύσματα. Αυτό δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να το κάνουμε.
Το χρυσάφι που λάβαμε, πρέπει να το μεταβιβάσουμε. Είθε να μην έχουμε την ατυχία να στεκόμαστε ήδη στην άκρη της αβύσσου. Δεν έχουμε πέσει ακόμη, αλλά στεκόμαστε ακόμα όρθιοι.
Ως πολύτιμο δώρο, ας εκτιμήσουμε και ας μεταφέρουμε το μεγαλείο της δόξας των Αγίων μας, τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας, τους κανόνες. Αυτά που οι πνευματικοί μας γονείς έχουν συλλέξει εδώ και πολλούς αιώνες. Σαν ένα μεγάλο κόσμημα, ας το τιμήσουμε και ας το φυλάξουμε.
Όσιε πατέρα Σεραφείμ του Σάρωφ, όλοι οι άγιοι του τόπου μας, βοηθήστε, προστατέψτε και να είστε μαζί μας. Αμήν!