Πρόσωπα της Ιεράς Μονής των Σπηλαίων του Πσκωφ
Ιστορικά και κανονικά ερείσματα ενότητας της Ρωσικής Εκκλησίας
Λιτανεία προς τιμήν του Αγίου Ειρηνάρχου του Εγκλείστου 2019
Μητροπολίτης Ονούφριος μιλά για την πορεία της κανονικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία 
Ἂν θέλαμε νὰ ὁρίσουμε συμβατικὰ τὸν Χριστιανισμό, ὡς Ὀρθοδοξία, θὰ λέγαμε ὅτι εἶναι ἡ ἐμπειρία τῆς παρουσίας τοῦ Ἀκτίστου (τοῦ Θεοῦ) μέσα στὴν ἱστορία καὶ ἡ δυνατότητα τοῦ κτιστοῦ (τοῦ ἀνθρώπου) νὰ γίνει Θεὸς «κατὰ χάριν».
Επιμέλεια: Δημήτρης Φανός
Ένας ορισμός του Θείου μέσα σε ελάχιστες λέξεις που δεν θα μπορούσε να παραπέμψει παρά σε μία θεολογική μορφή σαν αυτή του πατέρα Γεώργιου Μεταλληνού.
Έφυγε σήμερα 19 Δεκεμβρίου του 2019 σε ηλικία 79 ετών, πλήρης έργου και δράσης.
Αγαπήθηκε από θρησκευόμενους και μη. Αποτέλεσε πρόκληση διαλόγου κυρίως για ανθρώπους που δεν ασπάστηκαν την Ορθόδοξη Πίστη και δήλωσαν ακόμα και άθεοι. Τον αποκάλεσαν ιδεώδη συνομιλητή. Βρήκαν σ’ αυτόν την γνωστή Ορθόδοξη έλξη που ποτέ δεν αναζήτησαν συνειδητά.
Ο ίδιος άφηνε άθελά του…, την ρητορική του δεινότητα να ξετυλίγεται στον δημόσιο διάλογο, χωρίς όμως να χάνει την απλότητα του Ορθόδοξου Εκκλησιαστικού λόγου. Την απλότητα του κληρικού. Σαγήνευε με την έκδηλη επιστημοσύνη του, σύγχρονους διανοητές που είχαν εξωεκκλησιαστική ή και αντιορθόδοξη ρητορική. Συγχρόνως, τροφοδοτούσε με ατράνταχτα επιχειρήματα τους υπερασπιστές της Ορθοδόξου Πίστεως.
Ήταν ο αγαπημένος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και έκανε το πέρασμά του από τα μεγαλύτερα εξ’ αυτών. Ταυτόχρονα, επέμενε να μην εγκαταλείπει την καρέκλα της Εξομολόγησης στο Εκκλησάκι του Αγίου Θωμά, αρχικά, απέναντι από το νοσοκομείο Παίδων, και αργότερα στον Άγιο Αντίπα της ίδιας περιοχής. Ποίμενε και διακονούσε τον απλό λαό, ανακουφίζοντας τόσες και τόσες ψυχές που πέρασαν από κει, μεταξύ των οποίων τους πονεμένους γονείς του νοσοκομείου.
Γεννήθηκε το 1940 στην Κέρκυρα και η αναρρίχησή του στην πανεπιστημιακή πυραμίδα, ήταν θεαματική. Στην γενέτειρά του ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του το έτος 1958. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 σπούδασε κλασική φιλολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών απ’ όπου αποφοίτησε ως πτυχιούχος της Θεολογίας και της Φιλολογίας.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, διορίστηκε επιστημονικός βοηθός στην έδρα Πατρολογίας, ενώ λίγο αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Βόννη και την Κολωνία. Παράλληλα πραγματοποίησε έρευνες αρχειακού περιεχομένου στην Αγγλία.
Σε ηλικία 31 ετών έγινε κληρικός και παράλληλα διδάκτωρ Θεολογίας στην Αθήνα και Φιλοσοφίας-Ιστορίας στην Κολωνία.
Αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στα 1984 ανέλαβε την Έδρα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών διδάσκοντας «Ιστορία του Πνευματικού Βίου κατά την μεταβυζαντινή περίοδο», »Ιστορία και Θεολογία της Λατρείας» και «Βυζαντινή Ιστορία». Το 2004 έγινε κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής και αποχώρησε με τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή, 3 χρόνια αργότερα.
Η πλούσια παρακαταθήκη του εκτός από τις ανάρπαστες τηλεοπτικές του παρουσίες και έντυπες συνεντεύξεις του, εκτείνεται φυσικά στα πολλά βιβλία που συνέγραψε, Ιστορικά και Θεολογικά. Κάποια απ’ αυτά είναι τα, »Φως εκ Φωτός», »Κηρύγματα στα Αποστολικά Αναγνώσματα», »Μετά Πίστεως και Αγάπης», »Η κορύφωση της Ιστορικής Πορείας του Έθνους», »Ο Ουράνιος Θησαυρός της Ορθοδόξου Πίστεως ούτε νοθεύεται ούτε προδίδεται» και πολλά άλλα. Κοινά χαρακτηριστικά όλων, το μεγάλο Θεολογικό βάθος και η σπάνια ιστορική αρτιότητα.
