Σε επιστολή του με ημερομηνία 13 Ιανουαρίου 2020, προς τον κανονικό Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, ξεκαθαρίζει ακόμη μία φορά τη θέση του για την μη αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας των σχισματικών της Ουκρανίας.
Στην επιστολή του επιβεβαιώνει ότι αναγνωρίζει ως τον μόνο κανονικό Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας τον Ονούφριο και την «περί αυτόν Αγιωτάτη και Ιερά Σύνοδο των Σεβασμιωτάτων και Θεοφιλεστάτων Αγίων Αρχιερέων».
Τέλος τονίζει ότι η κατάσταση του Νέου Σχίσματος στην Ουκρανία το οποίο μεγάλωσε και με την επανίδρυση του «Πατριαρχείου του Κιέβου» από τον Φιλάρετο Ντενισένκο «εγείρει άμεσα το ερώτημα για την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου, ποία είναι η κανονική του κατάστασις σήμερον μετά την δημιουργία νέου σχίσματος στο δήθεν θεραπευθέν σχίσμα.
Η επιστολή του Μητροπολίτη Πειραιώς:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ακτή Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Email: impireos@hotmail.com
Τηλ. Κέντρο 210 4514833
Fax 210 4518476
Αριθμ. Πρωτ. 16
Εν Πειραιεί τη 13η Ιανουαρίου 2020
Πρός
Τον Σεβασμιώτατον
Μητροπολίτην Κιέβου καί πάσης Ουκρανίας
Κύριον κ. ΟΝΟΥΦΡΙΟΝ
Lavrkaya Str. 15/70A - 01015 KIEV
UKRAINE
Αγιώτατε και πολυτίμητε Δέσποτα,
Ευλογώ το όνομα του Παναγίου Κυρίου μας δια την μεγίστην χαράν της επικοινωνίας μετά της Υμετέρας Σεπτής Σεβασμιότητος, του Κανονικού Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας και φιλαδέλφως και ταπεινώς προάγομαι όπως υποβάλω δια την Υμετέραν πεφωτισμένην ποιμαντορίαν συγχαρητηρίους προσρήσεις και την μεγίστην μου συγκίνησιν δια το υπεροχικόν έργον, το οποίον μετά πολλής δυνάμεως και χάριτος του εν Τριάδι Παναγίου Θεού, επιτελείτε εις την φίλην χώραν της Ουκρανίας. Αναδιφώντας τα Δίπτυχα της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, που αφορούν εις το Σεπτόν Πατριαρχείον Ρωσίας με καταλαμβάνει δέος και θάμβος δια την Υμετέραν εν Ουκρανία Αγιωτάτην Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν και το πολυσχιδές και πολυσήμαντον Υμέτερον έργον.
Πάνυ ευλαβώς προάγομαι δια του παρόντος όπως καταθέσω εις την Υμετέραν Σεπτήν Σεβασμιότητα ότι η ταπεινότητά μου αναγνωρίζει ως τον μόνον κανονικόν Μητροπολίτην Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Υμάς και την περί Υμάς Αγιωτάτην και Ιεράν Σύνοδον των Σεβασμιωτάτων και Θεοφιλεστάτων Αγίων Αρχιερέων, διότι ατενίζων τον Παντεπίσκοπον όλων ημών, Κύριον Ιησούν Χριστόν και αισθανόμενος την ευθύνην μου απέναντί Του και την μεταφυσικήν αξία κάθε πράξεώς μας δια τας οποίας τελικώς θα αποδώσωμεν λόγον εις Αυτόν κατά την αψευδεστάτην διαβεβαίωσίν του: «ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι. Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού. εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, αρχή και τέλος» (Αποκ. 22, 11-13) οφείλω να συμπαραταχθώ ως έσχατος των Επισκόπων της Αγιωτάτης ημών Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας με την Αλήθειαν-Χριστόν, την Οποίαν εκφράζετε και διακονείτε μετά πολλής πιστότητος και επιγνώσεως.
Ειλικρινώς θλίβομαι δια τας ακύρους κατά τους Θείους και Ι. Κανόνας των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων Αποφάσεις της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τόσον της αντικανονικής αποκαταστάσεως του Μοναχού Φιλαρέτου Ντενισένκο και του καθηρημένου Πρεσβυτέρου Νικολάου-Μακαρίου Μάλετιτς και της αντικανονικής αναγνωρίσεως των υπ’ αυτών τελεσθέντων ως και της λεγομένης «Ενωτικής Συνόδου» απαρτισθείσης από λαϊκά πρόσωπα εν σχίσματι και παρασυναγωγή και ασφαλώς της χορηγήσεως εις αυτούς, τους κατά τους θείους και ιερούς Κανόνας υποδίκους και αμεταμελήτους λαϊκούς, Τόμου Αυτοκεφαλίας.
Θλίβομαι ωσαύτως και δια την αδόκιμον και εσφαλμένην αναγνώρισιν όλων αυτών των προδήλως αντικανονικοτήτων υπό της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος και του Μακαριωτάτου Προκαθημένου Αυτής.
Διά τους λόγους αυτούς τους οποίους έχω αναλύσει εις πολλά κείμενά μου, εν είδει εφέσεως κατά της Αποφάσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος αναγνωρίσεως του κ. Συμεών Ντουμένκο, λαϊκού όντος και μη έχοντος κανονικήν Αρχιερατικήν χειροτονίαν, χειροτονηθέντος υπό καθηρημένου και αναθεματισμένου προσώπου του Μοναχού Φιλαρέτου Ντενισένκο, ο οποίος σήμερον απεκήρυξε την όλην διαδικασίαν της δήθεν αποκαταστάσεώς του και της λεγομένης «Ενωτικής Συνόδου» αναβιώνων το δήθεν Πατριαρχείο Κιέβου «εκλέγων και χειροτονών» νέους «Επισκόπους» γεγονός, το οποίον εγείρει άμεσα το ερώτημα για την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου ποία είναι η κανονική του κατάστασις σήμερον μετά την δημιουργία νέου σχίσματος στο δήθεν θεραπευθέν σχίσμα, μετά των Σεβ. Μητροπολιτών Δρυϊνουπόλεως κ. Ανδρέου, Κυθήρων κ. Σεραφείμ και Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά υπεβάλαμεν, προς τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην και τους Μακαριωτάτους Προκαθημένους των κατά τόπους Αγιωτάτων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, αίτησιν αμέσου συγκλήσεως Πανορθοδόξου (Οικουμενικής) Συνόδου δια την υπέρβαση της σοβούσης κρίσεως δια την λειτουργική ενότητα των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.
Πληρέστατες αποδείξεις του προφανούς σφάλματος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου να χορηγήση το πολύτιμον δώρον της Αυτοκεφαλίας εις ακαταρτίστους, ανοήτους και ελλειματικής πίστεως λαϊκούς. αποτελούν οι συλλειτουργίες και οι συμπροσευχές τους με αιρετικούς Παπικούς και προδότας Ουνίτας κατεγνωσμένους υπό δύο Οικουμενικών Συνόδων της Η΄ του 879 και της Θ΄ του 1351.
Όθεν κατασπαζόμενος την Υμετέραν Σεπτήν Σεβασμιότητα και εκζητών τας Υμετέρας Θεοπειθείς ευχάς δια τε τον ευαγή Κλήρο και τον φιλόχριστο λαό της κατά Πειραιά Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας διατελώ,
Μετά πολλής αγάπης και θερμοτάτων ευχών
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ