Μεθ’ημών ο Θεός. Λόγια παρηγοριάς στην «εισβολή» του κορονοϊού

Ο πατήρ Ποιμήν (Βλαντ) είναι ηγούμενος στο κελλί Τα Εισόδια της Θεοτόκου στη Λακκοσκήτη, στο Άγιον Όρος.

Αγαπητοί μου! Θα ήθελα να σας μιλήσω λίγο τώρα, που κάθομαι με τον καφέ μου. Κοιτάξτε, μόλις έφτιαξα έναν καφέ με ζάχαρη, έτσι μου αρέσει πιο πολύ.

Ξέρω πως είστε φοβισμένοι (τουλάχιστον πολλοί από σας) από τα πάντα που συμβαίνουν. Και ιδιαίτερα αυτοί που βρίσκονται στην Ιταλία… Αλλά να μην ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό: Είναι ο Θεός εκείνος που κρατάει το τιμόνι. Ο Θεός, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, δημιούργησε τα πάντα από το τίποτα. Και η Αγία Γραφή μάς λέει ότι και όλα τα μαλλιά μας τα μέτρησε ο Θεός. Πιστεύετε σοβαρά ότι θα συμβεί κάτι παρά τη θέλησή Του, χωρίς την ανοχή Του; Όχι, ποτέ. Γι’ αυτό θέλω να σας παρακαλέσω: Μην ανησυχείτε, μην τρομάζετε και μη φοβάστε, επειδή επέτρεψε ο Θεός να γίνουν όλα αυτά για το καλό μας.

Κάθε βράδυ (και το ξέρουν καλά αυτοί που κατοικούν στα μοναστήρια) τόσο ωραία ψάλλουμε στον εσπερινό και λέμε: «Μεθ’ ημών ο Θεός, γνώτε, έθνη και ηττάσθε, ότι μεθ’ ημών ο Θεός. Επακούσατε έως εσχάτου της γης, ότι μεθ’ ημών ο Θεός. Ισχυκότες ηττάσθε, ότι μεθ’ ημών ο Θεός. Τον δε φόβον υμών ου μη φοβηθώμεν, ουδ’ ου μη ταραχθώμεν, ότι μεθ’ ημών ο Θεός».

Έχετε ακούσει; «Τον δε φόβον υμών». Εδώ λέγεται για τις δυνάμεις του σκότους και για τους ισχυρούς του κόσμου τούτου, που επιθυμούν να μας τρομάξουν. Αλλά δεν έχουμε να φοβόμαστε ποτέ. Γιατί μεθ’ ημών ο Θεός. Και αν είναι μαζί μας ο Θεός, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, για ποιο λόγο να φοβηθούμε; Να είμαστε ήρεμοι και αδιατάρακτοι.

Ακούστε να δείτε τι γίνεται: Μπορούμε να μετατρέψουμε αυτά που γίνονται σε κάτι υπέροχο. Οι περισσότεροι από σας κάθονται τώρα στο σπίτι, παιδιά με γονείς. Προσπαθήστε, λοιπόν, να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον καιρό για να δημιουργήσετε μια ωραία ατμόσφαιρα στην οικογένειά σας. Τώρα, πράγματι, έχετε καιρό και ιδιαίτερα πιο πολύ καιρό για προσευχή.

Να μαζευτείτε, λοιπόν, το πρωί όλοι μαζί, να διαβάσετε έναν ακάθιστο στην Υπεραγία Θεοτόκο, να τελέσετε τις πρωινές προσευχές. Να διαβάζει ο ένας και οι άλλοι ν’ ακούνε. Και το βράδυ το ίδιο. Στη διάρκεια της ημέρας καλό είναι να μιλάτε ο ένας στον άλλον. Γονείς, μιλήστε στα παιδιά σας, γιατί πριν δεν είχατε αρκετό καιρό να το κάνετε μέσα σε όλες τις φροντίδες και τις δουλειές!

Σβήστε λίγο την τηλεόραση και τα άλλα μέσα ενημέρωσης και προσπαθήστε να περάσετε λίγο χρόνο κουβεντιάζοντας. Ν’ ακούσετε με προσοχή αυτό που έχουν να σας πουν τα παιδιά σας, δώστε τους την ευκαιρία να εκφραστούν. Και μη μιλάτε για τη γρίπη, για τον ιό –αφήστε τα όλα αυτά κατά μέρος. Αφήστε την κατάσταση στα χέρια του Θεού. Μιλήστε για κάτι καλό, που δεν είχατε ευκαιρία να το συζητήσετε πριν. Κάτι που κάποτε σας χαροποιούσε και που το έχετε ξεχάσει. Προσπαθήστε να παρατηρείτε τι μπορείτε να κάνετε, ώστε να χαροποιείτε κι εσείς ο ένας τον άλλον. Μη συναναστρέφεστε με ανησυχία και θυμό.

Λοιπόν, να μην ξεχνάμε ότι είναι ο Θεός από πάνω μας. Ότι επέτρεψε όλα αυτά να γίνουν για το καλό μας. Γνωρίζετε καλά πόσα φαινόμενα της σύγχρονης ζωής ξεπέρασαν τα όρια τον τελευταίο καιρό: Εκτρώσεις, μοιχείες, μέθη, ναρκωτικά, ομοφυλοφιλία και τα λοιπά -τα πάντα έχουμε, τα πάντα αναποδογυρισμένα. Όλος ο κόσμος γύρισε ανάποδα. Γι’ αυτό φυσικό ήταν να επιτρέψει ο Θεός να συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν έχει σημασία για μας από πού ήρθε αυτός ο ιός, από το πουθενά ή από κάποιο εργαστήριο, δεν μας ενδιαφέρει -τον επέτρεψε ο Θεός. Δεν ψάχνουμε την αιτία πουθενά αλλού: Ο κόσμος αποπροσανατολίστηκε και ο Θεός θέλει να μας στήσει πάλι στα πόδια μας. Και γι’ αυτό επέτρεψε να γίνει.

Να θυμηθούμε τώρα την πόλη Νινευή, αν έχετε διαβάσει στην Παλαιά Διαθήκη. Εκεί έγινε ακριβώς το ίδιο, που γίνεται τώρα στον κόσμο: Αυξήθηκε η κακία των ανθρώπων. Και είδε ο Θεός που δεν σταματούσαν οι πολίτες να την αυξάνουν και έστειλε τον προφήτη Ιωνά:

– Να πας και να τους πεις: Έχουν 40 μέρες και μετά η πόλη Νινευή θα καταστραφεί.

Με τον ίδιο τρόπο που καταστράφηκαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Το ίδιο τους έλεγε.

Στην αρχή ο προφήτης Ιωνάς δεν ήθελε να πάει. Γιατί; Γιατί ήξερε ότι ο Θεός είναι ελεήμων. Ο προφήτης θα έλεγε ότι θα καταστραφεί η πόλη σε 40 μέρες και θα μετάνιωναν, θα στρέφονταν προς τον Θεό, θα ντρέπονταν και θα ζητούσαν συγγνώμη. Και ο Θεός θα τους συγχωρούσε και τότε η προφητεία του θ’ αποδεικνυόταν ψεύτικη. Αλλά, τελικά, υπάκουσε στον Θεό, πήγε στους Νινευίτες και τους είπε:

– Σε 40 μέρες η πόλη Νινευή θα καταστραφεί.

Και όταν έφτασε αυτή η φήμη στ’ αυτιά του βασιλιά τους, εκείνος ανακοίνωσε:

– Τέρμα. Από αυτήν την ημέρα θ’ αποστραφούμε των αμαρτιών.

Και έβγαλε αμέσως το μανδύα του, απεκδύθηκε της βασιλικής ενδυμασίας του και φόρεσε ράκη, πασπάλισε το κεφάλι του με στάχτη και σηκώθηκε για προσευχή και μετάνοια. Και είπε τότε:

– Να μετανοήσουν όλοι οι πολίτες, να κατευθύνουν τις ζωές τους στον ορθό δρόμο, να επιδοθούν σε νηστεία και προσευχή. Και όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα πρέπει να νηστέψουν. Επειδή εμείς οι άνθρωποι στενοχωρήσαμε τον Θεό, ενώ τα ζώα είναι αθώα. Μπορεί να Τον συγκινήσουν οι κραυγές τους και τα ουρλιαχτά τους και δεν θα επιβάλει αυτήν την τιμωρία σ’ εμας.

Και όταν είδε ο Θεός τις προσπάθειές τους και πως μετάνιωσαν όλοι, από τον βασιλιά μέχρι τον τελευταίο φτωχό και όλοι προσεύχονται, κλαίνε και Του ζητάνε συγγνώμη, τότε ευσπλαχνίστηκε ο Θεός και απομάκρυνε την τιμωρία από την πόλη.

Βλέπετε τώρα; Είπε Αυτός πως θα δώσει 40 μέρες περιθώριο, το πήραν απόφαση και άλλαξαν οι άνθρωποι προς το καλύτερο. Γιατί ο Θεός είναι φιλάνθρωπος, ο Θεός είναι η αγάπη. Αν δει ότι προσφύγαμε προς Αυτόν ξέρετε τι θα γίνει; Ο ιός αυτός και πάντα τα προβλήματα θα εξαφανιστούν σε λίγες μέρες. Θέλει μόνο να στραφούμε λιγάκι προς σ’ Αυτόν, λίγη προσπάθεια από μέρους μας. Και αν μας βρει απολιθωμένους από τον φόβο, απ’ αυτόν τον παραλυτικό φόβο…

Έχουμε κι έναν άλλο φόβο, πάλι τον φόβο του θανάτου. Ακούστε τι λέει ο Άγιος Βασίλειος: Η μνήμη του θανάτου είναι η μεγάλη σοφία. Αλλά μόνο η μνήμη είναι καλή και όχι ο πανικός, η μνήμη του θανάτου μάς βοηθάει ν’ αναρωτηθούμε τι κάνουμε και πώς ζούμε -ίσως αύριο ή μεθαύριο θα μας πάρει ο Θεός- τι θ’ απαντήσουμε σ’ Αυτόν; Μας βοηθάει να κατανοήσουμε τα σφάλματά μας και να μην αμαρτήσουμε πάλι. Αλλά εμείς, παραλυμένοι από τον φόβο, καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση και αναρωτιόμαστε: Τι καινούργιο συνέβη, πόσοι άνθρωποι πέθαναν, ποιος μολύνθηκε και τι θα γίνει; Έτσι, ασταμάτητα! Για ποιο λόγο; Πώς μας βοηθούν όλα αυτά; Κλείστε την τηλεόραση. Να προσευχηθείτε, να κάνετε κάτι ευχάριστο. Κοιτάτε πώς λάμπει ο ήλιος σήμερα, βγήκε και χθες και θ’ ανατείλει και αύριο. Κελαηδούν τα πουλιά, ανθίζουν τα λουλούδια. Τα πάντα γύρω μας ακολουθούν την κανονική πορεία. Για ποιο λόγο να καθόμαστε κλεισμένοι και παραλυμένοι; Να προσπαθήσουμε να γυρίσουμε στον Θεό και να χαρούμε. Να χαρούμε τον χρόνο που έχουμε, να χαρούμε το σήμερα.

Έχετε παρατηρήσει ότι στην αρχή της συζήτησης έφτιαξα τον καφέ μου; Πολύ ωραία. Φτιάξτε κι εσείς ένα καφεδάκι ή ένα φλιτζάνι τσάι, αν δε σας αρέσει ο καφές. Καθήστε στο σαλόνι σας μαζί με τους δικούς σας και μιλήστε. Απενεργοποιήστε όλες τις τεχνολογικές συσκευές σας και μιλήστε. Βρείτε λίγο καιρό για συζήτηση και ξεχάστε τα υπόλοιπα. Προσπαθήστε να χαρείτε ο ένας τον άλλον.

Ο Θεός θα την αναιρέσει και αυτήν τη δυνατότητα κάποτε. Αλλά θέλει να δει κάτι από την πλευρά μας: Ένα βήμα, μια σταγόνα, ένα κομματάκι προσπάθειας να διορθωθούμε.

Κάποιος μου έλεγε πως άκουσε πρόσφατα κάτι θαυμάσιο: Είπε ένας πολιτικός στους δημοσιογράφους, στο τέλος μιας επίσημης ομιλίας:

– Ο Θεός να μας βοηθήσει.

Αλλά γιατί το λέμε μόνο όταν μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό; Γιατί δεν το λέμε συνέχεια; Κάθε υπόθεση πρέπει να την ξεκινάμε με τον Θεό και να την τελειώνουμε με τον Θεό:

– Ο Θεός να μας βοηθήσει. Ο Θεός να μας προστατέψει. Να μας βοηθήσει η Υπεραγία Θεοτόκος.

Και να μην ξεχνάμε πως έχουμε την Παναγία μας. Αυτή μας συνδέει με τον Ουρανό. Όλα τα δώρα έρχονται στον κόσμο με τη συμμετοχή της. Προσπαθήστε να διαβάζετε κάθε μέρα έναν ακάθιστο ύμνο, μια δοξολογία προς τιμήν της Θεοτόκου. Θα δείτε πόση βοήθεια θα αισθανθείτε! Η Θεοτόκος δεν μας εγκαταλείπει ποτέ. Αυτή είναι η Μητέρα και ξέρει. Έχει την καρδιά της Μητέρας και ξέρει τι σημαίνουν ο πόνος και τα βάσανα. Και είναι πάντα κοντά μας.

Γι’ αυτόν τον λόγο θέλω να βεβαιώσω όλους εσάς που βρίσκεστε στην πατρίδα ή είστε διασκορπισμένοι σε όλον τον κόσμο, στενοχωρημένοι ή φοβισμένοι ή απελπισμένοι: Δεν την έχουμε ανάγκη αυτήν τη λύπη! Μην ξεχνάμε ότι είναι μεθ’ ημών ο Θεός. Και για ποιον λόγο πρέπει να φοβηθούμε, αν είναι μαζί μας ο Θεός, που δημιούργησε τα πάντα από το τίποτα; Πέρα απ’ αυτά, έχουμε και τη Θεοτόκο -τη διαμεσολαβήτρια και τη σύνδεσή μας με τον Ουρανό.

Εδώ θα ήθελα να κλείσω. Να σας βοηθήσει η Υπεραγία Θεοτόκος, να σας δώσει δύναμη, να σας σκεπάσει με της προσευχές της. Και να χαρούμε πάλι τις ωραίες στιγμές, που τις περνάμε με τα προσφιλή μας πρόσωπα, έχοντας τον Θεό και την Παναγία εν μέσω μας. Αμήν.