Μητροπολίτης Αντώνιος: πραγματική τρομοκρατία σε βάρος της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας

Η νυχτερινή πυρκαγιά στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Οδησσού έγινε το τέταρτο πλέον τέτοιου είδους περιστατικό που αντιμετωπίζει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Σύμφωνα με τον Πρωτοσύγκελο της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Μητροπολίτη Μπορίσπολ και Μπροβάρυ Αντώνιο, εάν ενωρίτερα προβλήθηκαν εκδοχές μόνον για εμπρησμό, εν προκειμένῳ το γεγονός είναι αναμφισβήτητο.

«Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε θερμώς τον Θεό που καταφέραμε να αποφύγουμε μια μεγαλύτερη τραγωδία. Άλλωστε, εάν δεν επιτυγχάναμε την απομάκρυνση των βομβών Μολότοφ, που ρίχθηκε στο ρεζερβουάρ καυσίμων, θα τινασσόταν στον αέρα το αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο δίπλα στο αεριαγωγό του κτηρίου με κελιά μοναχών. Εκεί φιλοξενούνται 80 αδελφοί. Για φαντασθείτε πόσες ζωές θα χάνονταν εάν ο Θεός δεν έτρεχε να βοηθήσει!

Ως εκ τούτου δεν φοβούμαι να χαρακτηρίσω το συμβάν ως τρομοκρατία. Άλλωστε στην Οδησσό και σε παρόμοιες περιπτώσεις στην Μπουκοβίνα, στην περιοχή των Σούμυ και Ρόβνο απειλούνταν άμεσα οι ζωές πολλών ανθρώπων. Όλα αυτά θέλουν κατάλληλη προσοχή και αντίδραση.

Μια τέτοια κρίσιμη κατάσταση θα μπορούσε άλλωστε να είχε αποφευχθεί εάν ακολουθούσε τότε η δέουσα αντίδραση στις διαπραχθείσες τα προηγούμενα χρόνια επιθέσεις και πράξεις βανδαλισμού σε βάρος των Ι. Ναών της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για να υπενθυμίσω, μόνον το 2018 και μόνον στο Κίεβο, διαπράχθηκαν τρεις εμπρησμοί κτηρίων Ναών, χωρίς να μιλήσω για σχετικά κύματα βανδαλισμού σε διάφορες περιοχές της Ουκρανίας με μεγαλύτερο θύμα την εκκλησιαστική επαρχία της Οδησσού.

Βεβαίως τότε ήταν δύσκολο να υπολογίσουμε στη Δικαιοσύνη. Εκείνη τη στιγμή εφαρμοζόταν στην πράξη και μάλιστα με εντατικούς ρυθμούς η στρατηγική βίαιης υπαγωγής των κοινοτήτων της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στις σχισματικές οντότητες. Επειδή ακόμη και με ισχυρότατη διοικητική και πληροφοριακή υποστήριξη, η διαδικασία δεν προχωρούσε και πολύ, άρχισε η εφαρμογή αμιγώς παρανόμων μεθόδων. Ειδικότερα δε με απειλές εμπρησμού και αποθάρρυνση πιστών διά μαζικών βεβηλώσεων των ιερών και των οσίων. Εκ των πραγμάτων επρόκειτο για απόπειρα συντρίψεως του ηθικού της Εκκλησίας μας, ούτως ώστε να ανταλλάξουμε την αφοσίωση μας στην κανονική διάρθρωση για την ενότητα με το σχίσμα καθώς και για την πολιτική υποστήριξη.

Κορύφωση όλων των παραπάνω αποτέλεσε η ιστορία με τη λήψη του Τόμου. Τότε οι Αρχές κατάφεραν ισχυρότατο κτύπημα κατά της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας προσβλέποντας στο να εξασφαλίσουν την άμεση εμπλοκή μας στον εκκλησιαστικό τυχοδιωκτισμό του Φαναρίου.

Φαινομενικά εκείνες οι εποχές και η πολιτική ασκήσεως πιέσεως στην Εκκλησία, που προσέκρουε στους νόμους της Ουκρανίας, θα έπρεπε να αποτελέσουν παρελθόν. Άλλωστε και ο λαός μας στις εκλογές έδωσε ένα σαφές και ρητό μήνυμα για το απαράδεκτο της γραμμής «στρατός και πίστη» που επιλέχθηκε από τις Αρχές.

Και όμως διαπιστώνουμε ότι για κάποιο λόγο αυτή η γραμμή εξακολουθεί να αποτελεί πραγματικότητα. Οι σημερινές Αρχές είτε κάνουν ότι δεν είναι έτσι, είτε απλώς εξακολουθούν να εφαρμόζουν την πολιτική, η οποία ακόμη και από την άποψη των εκλογών δεν δικαιώθηκε, θάπτοντας διά παντός τον Ποροσένκο ως κοινό Ουκρανό ηγέτη και πολιτικό.

Γιατί γίνονται όλα αυτά, γιατί «εκμηδενίζεται» το κύρος του Βλαδιμήρου Ζελένσκι και του κόμματός του; δεν ξέρω να απαντήσω στην ερώτηση αυτή. Ίσως αυτό οφείλεται στο ό,τι στον κρατικό μηχανισμό και στο σώμα των βουλευτών πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι συνδέονται με με κάποιο τρόπο με τις προηγούμενες Αρχές; Γι΄αυτό και εξακολουθούν να δρουν υπέρ των συμφερόντων αυτών, δυσφημώντας παράλληλα τις σημερινές Αρχές.

Παρεμπιπτόντως δεν είμαι μόνον εγώ, που έχω σχηματίσει μια τέτοια εντύπωση. Αυτά λέγονται από διαφορετικούς κύκλους. Ειδικότερα δε μέσα στο περιβάλλον των εμπειρογνωμόνων διαδόθηκαν πληροφορίες ότι την παραμονή του Πάσχα το Γραφείο του Προέδρου απέστειλε σε ορισμένα ΜΜΕ «ανεπίσημες οδηγίες», όπου τόνισε την ανάγκη έντονης δυσφημήσεως της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Μακαριωτάτου Μητροπολίτη Ονουφρίου (επειδή ο τελευταίος δεν καλούσε τους πιστούς να παρακολουθήσουν την εορτή προσευχόμενοι αποκλειστικά από το σπίτι). Ευελπιστούμε ότι οι πληροφορίες αυτές ήταν αναληθείς. Και όμως, εάν τα ως άνω είναι αλήθεια, εγείρεται το ερώτημα: γνωρίζει ο Πρόεδρος ότι ορισμένοι εκπρόσωποι του Γραφείου του καταφεύγουν σε μεθόδους που πόρρω απέχουν από το νόμο και την ηθική; Μήπως τελικά δεν άλλαξε τίποτε και εξακολουθούμε να ζούμε εκείνη την πραγματικότητα, την οποία καταψήφισαν περισσότεροι από το 70% των πολιτών της Ουκρανίας;

Άλλωστε, όπως και να είναι, το νέο κύμα περιστατικών με ναούς της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας απαιτεί την άμεση και αποφασιστική παρέμβαση των ανώτατων στελεχών του κράτους. Αλλιώς η ατιμωρησία θα συνεπάγεται ολοένα και νέα εγκλήματα.

Πολύ περισσότερο, όταν διαφαίνεται ο εσκεμμένος χαρακτήρας των γενομένων. Δεν αποκλείεται ότι βάση των παρανομιών είναι είτε κάποια αντίδραση στην υπονόμευση από σειρά εχθρικών κατά της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ΜΜΕ, είτε μία προλείανση του εδάφους για την προώθηση των συγκεκριμένων διαδικασιών και αποφάσεων. Στα πλαίσια αυτά είναι πολύ χαρακτηριστικά τα όσα ειπώθηκαν από τον επικεφαλής της «Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας» σε συνέντευξή του στο «Radio Svoboda» ότι την περίοδο της καραντίνας έπαυσαν οι «μεταβάσεις» των κοινοτήτων της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στην «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας», αλλά κατόπιν λήξεώς της οι πιστοί και πάλι «θα λαμβάνουν τις σχετικές αποφάσεις».

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω θα ήταν σημαντικό ο Πρόεδρος της Ουκρανίας:

• να θέσει υπό τον προσωπικό του έλεγχο την πορεία των σχετικών ερευνών καθώς και να δώσει εντολή να πληροφορηθεί για τα πορίσματα των υποθέσεων σχετικά με τις πράξεις βανδαλισμού και επιθέσεων κατά των Ναών της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας την προηγούμενη πενταετία˙
• να δώσει εντολή στα αρμόδια όργανα της κρατικής εξουσίας να ελέγξουν σειρά ΜΜΕ για δυσφήμιση για θρησκευτικούς λόγους ή για υπονόμευση της πολυομολογιακής έχθρας.