Δὲν γίνεται οἰκονομία στὸ Δόγμα τῆς Ἐκκλησίας ἐν ὀνόματι κάποιας ψευτοενώσεως

Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα 1ης παιδαγωγικῆς ὁμιλίας τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, μὲ θέμα «Ἀποστολικοὶ Κανόνες Ι΄» (16-10-2004)

Ἡ θεραπευτικὴ εἶναι γιὰ ὅλους, ἔτσι οἱ Κανόνες ὅ,τι ἔχουν μέσα τὸ ἔχουν γιὰ λόγους θεραπευτικοὺς καὶ ἀκριβῶς γι΄ αὐτὸν τὸν λόγο ἡ ἀκρίβεια τῶν Κανόνων περνάει καὶ ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς οἰκονομίας. Ὑπάρχει ἀκρίβεια τῆς θεραπευτικῆς, ἀλλὰ κατὰ τὰ μέτρα τῆς ἀσθενείας, τῆς προθέσεως, τῆς διαδικασίας ποὺ τὸ ἔκανε, ὑπάρχει ἄλλη θεραπευτική. Ἴδιο καρκίνο ἔχουν δύο ἀσθενεῖς, ἀπὸ ἄλλη αἰτία δημιουργήθηκε, σὲ ἄλλη φάση βρίσκεται, ἄλλη θεραπεία σηκώνει ὁ ὀργανισμὸς τοῦ ἀσθενοῦς. Ἄρα ὑπάρχει ἡ ἀκρίβεια τοῦ Κανόνος, δηλαδὴ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητίσει αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Κανόνας, ἀλλὰ ταυτόχρονα ἡ Ἐκκλησία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους – πνευματικοὺς κάνει τὴν θεραπευτικὴ καὶ κατ΄ οἰκονομία.

Προσέξτε κάτι ποὺ θὰ πῶ, δὲν ὑπάρχει οἰκονομία στὴν ἁμαρτία, νὰ πῶ δὲν πειράζει ἔκανες τὴν ἁμαρτία δέκα φορὲς τὸ μήνα, ἄντε νὰ τὴν κάνεις πέντε φορὲς τώρα τὸ μήνα, αὐτὸ δὲν εἶναι οἰκονομία. Οἰκονομία εἶναι τρόπος θεραπείας, πῶς θὰ θεραπευτεῖς, ὄχι νὰ μειώσεις λίγο τὴν ἁμαρτία.

Οὔτε μπορεῖ νὰ γίνει οἰκονομία στὸ Δόγμα. Δηλαδὴ νὰ ἀλλοιώσω τὸ Δόγμα, νὰ πῶ δὲν πειράζει παιδάκι μου τώρα, ἂς ἑνωθοῦν οἱ ἐκκλησίες καὶ δὲν πειράζει θὰ δοῦμε τί θὰ γίνει. Δὲν μποροῦμε νὰ οἰκονομήσουμε τὸ Δόγμα, τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας ἐν ὀνόματι κάποιας ψευτοενώσεως, δὲν γίνεται οἰκονομία στὸ Δόγμα.