Ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου

Την 1 Δεκεμβρίου του 2018 είχαν συμπληρωθεί σαράντα μέρες από την ημέρα της κοίμησης του αγαπημένου μας γέροντα, αρχιμανδρίτη Γρηγόριου του Δοχειαρίτη, του μεγαλόσχημου, τον οποίον εμείς στη Μονή Ολσάνσκιϊ θεωρούμε πνευματικό ιδρυτή και καθοδηγητή της Μονής μας.

Στη Ιερά Μονή Δοχειαρίου είχαν εκδώσει φυλλάδιο για τους επισκέπτες. Σε αυτό αναφέρονται συνοπτικά βασικές πληροφορίες για την πορεία και τη ζωή του Γέροντα.

Γεννήθηκε στο νησί της Πάρου, το 1942, από ευσεβείς γονείς αγρότες, τον Χρήστο Ζουμή και την Αικατερίνη, το γένος Φράνκου. Από την παιδική του ηλικία μαθήτευε παρά τους πόδας των γερόντων της Μονής Λογγοβάρδας και δίπλα στις θείες του, τις μοναχές Παρθενία και Αναστασία.

Το 1955 άρχισε τις σπουδές του στην Πατμιάδα Εκκλησιαστική Σχολή τις οποίες ολοκλήρωσε το 1960. Σπούδασε θεολογία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος     

Όταν ήταν στην Πάτμο, από την αρχή συνδέθηκε στενά με τον Όσιο γέροντα Αμφιλόχιο (Μακρή), πιστός μαθητής και δόκιμος του οποίου υπήρξε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πολύ καιρό ζούσε ως ερημίτης και ησυχαστής στο κάθισμα του Αγίου Ιωσήφ του Μνήστορος στο Κουβάρι, το οποίο είχε κτίσει ο γέροντας Αμφιλόχιος. Το 1969 ο γέροντας Αμφιλόχιος τον έκειρε μοναχό σε αυτό το κάθισμα και ο Μητροπολίτης Ρόδου Σπυρίδων τον χειροτόνησε διάκονο.

Μετά την κοίμηση του Οσίου Αμφιλοχίου (1970), έφυγε από το κάθισμα στο Κουβάρι, για λόγους που δεν είχαν να κάνουν με τον ίδιον, και εγκαταστάθηκε μαζί με τρείς αδελφούς ως καθηγούμενος στη Μονή Μυρτιάς Αιτωλοακαρνανίας (1971). Την ίδια χρονιά έλαβε το Μέγα Αγγελικό Σχήμα (το Μεγάλο Σχήμα) από τα χέρια του οσιακής μνήμης γέροντα Φιλόθεο (Ζερβάκο) και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας Θεόκλητο. Αναστήλωσε την ερειπωμένη μονή Μυρτιά, όσο αυτό ήταν δυνατό, και την έκανε κέντρο ευλαβικής προσκύνησης των πολυπληθών πιστών της περιοχής.

Το 1973, εγκαθίσταται ως καθηγούμενος στην δοξασμένη Μονή Προυσού Ευρυτανίας, με την πρώτη αδελφότητα, που αριθμούσε επτά μοναχούς. Τη συγκεκριμένη Μονή την είχαν κάψει οι Γερμανοί. Ο ίδιος την αναστήλωσε από τα ερείπια, όπως ακριβώς φαίνεται μέχρι και σήμερα.  

Το 1980, μετακομίζει με δώδεκα μοναχούς στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου, την οποία και αναστηλώνει. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1980, σε ηλικία 38 ετών, παρουσία όλης της Ιεράς Κοινότητας ενθρονίζεται σε πρώτο καθηγούμενο και κοινοβιάρχη της Μονής, μετά από 350 χρόνια ιδιορρυθμίας. Σε αυτή τη μονή αφιέρωσε το υπόλοιπο μισό της επίγειας ζωής του (38 χρόνια).

Η Μονή ήταν σχεδόν έρημη, φτωχή, τα περισσότερα κελλιά δεν ήταν κατοικήσιμα, δεν υπήρχαν οικιακά σκεύη. Μόνο ο Κύριος ξέρει τις θλίψεις, τις οδύνες, τις πίκρες, τις στεναχώριες, που ο γέροντας ξεπερνούσε γενναία, όπως επίσης ξέρει και τις κρυφές πνευματικές του ασκήσεις.

Δε θα αναφερθούμε σε όλες τις προσπάθειές του για την ευπρέπεια των κτιρίων, το οικονομικό και το πνευματικό περιεχόμενο της παλαιάς μονής. Αυτές οι πέτρες και τα έργα φωνάζουν από μόνα τους. Ο ίδιος ο γέροντας προτιμούσε την αφάνεια.

Το 1992, ο Γέροντας άρχισε να κτίζει το Μετόχι της Μονής Δοχειαρίου, δηλαδή τη γυναικεία Μονή της Παναγίας Θεοσκεπάστου, στο Σοχό του Λαγγαδά, όπου εγκαταστάθηκαν μοναχές, πνευματικά του τέκνα. Σήμερα, αυτή η σπουδαία μονή είναι το κόσμημα της περιοχής.

Ο τάφος του γέροντα     

Οι σωματικές ασθένειες οι οποίες τον συνόδευαν από νεαρή του ηλικία, κατά το τελευταίο έτος της ζωής του, επιδείνωσαν την κλονισμένη του υγεία. Μερικές μέρες, πριν την εκδημία του, ο γέροντας ζήτησε να επιστρέψει από το μετόχι όπου βρισκόταν, στο μοναστήρι, για να αφήσει την τελευταία του πνοή στο αγαπημένο του κελλί, δίπλα στα πνευματικά του τέκνα.

Συνειδητοποιώντας το επικείμενο τέλος, ο Γέροντας αποχαιρετούσε όσους ήταν κοντά του. Ζήτησε να ψάλλουν στην «Γοργοϋπήκοο» τον Παρακλητικό Κανόνα, τον οποίον για πολλά χρόνια βροντόφωνα έψελνε ο ίδιος. Τελέστηκε το Ιερό Ευχέλαιο, ο Γέροντας κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και ήσυχα και οσιακά παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια του Δημιουργού Δεσπότη Θεού, στις 22 Οκτωβρίου του 2018, έχοντας συμπληρώσει 76 χρόνια ζωής.

Ως πνευματική διαθήκη άφησε δύο δημοσιευμένα βιβλία και πολλά άλλα δημοσιευμένα και μη κείμενα.

Αιωνία του η μνήμη.

Οι πρεσβείες του είθε να είναι μαζί μας.

Το πορτραίτο του Γέροντα Γρηγορίου. Το έχει ζωγραφίσει δόκιμη μοναχή της γυναικείας μονής Ολσάνσκιϊ και το έχει δωρίσει στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου