Δύο ιστορίες με βαγόνια

Κάποτε, στο διαδίκτυο, διάβασα ένα άρθρο για παλαιά βαγόνια που τα είχαν μετατρέψει σε γέφυρες. Πράγματι, είναι κάτι ασυνήθιστο, κι όμως, είναι μια ιδέα που δουλεύει. Όντως, τέτοιες γέφυρες υπάρχουν και οι άνθρωποι περνάνε από τη μια όχθη του ποταμού στην άλλη. Όμως, καθώς κοίταζα αυτές τις φωτογραφίες, σκέφτηκα να γράψω για μια άλλη ιστορία…

Γέφυρα στη Σλοβακία, στον ποταμό Σλάτινα, κοντά στο χωριό Βιγκλάς

Γέφυρα για πεζούς προς το χωριό Αχαλκαλάκι, Γεωργία

Αυτή η ιστορία έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν. Όταν ρωτάω τον πατέρα Ανδρέα, πόσα χρόνια πριν, αυτός λέει: «Δε θυμάμαι». Ούτε εγώ θυμάμαι. Πάει πολύς καιρός. Τότε ήμουν στην πρώτη περίοδο της ζωής μου στην Εκκλησία και ήμουν γεμάτη περιέργεια. Είχα πολλές απορίες. Κοντά στο επιχειρηματικό κέντρο, όπου το γραφείο μας νοίκιαζε ένα χώρο, βρισκόταν ο Ιερός Καθεδρικός Ναός της Μεταμόρφωσης της πόλης Χαμπάροβσκ. Τρία λεπτά με τα πόδια. Στη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος έτρεχα στο ναό, πλησίαζα τον εφημερεύοντα ιερέα και τον ρωτούσα διάφορα. Έτσι γνώρισα και τον πατέρα Ανδρέα.

Έναν ψηλό, καλοστεκούμενο, με καλοσυνάτο ανοιχτό πρόσωπο.

Ο πατήρ Ανδρέας

Αν μου είχαν ζητήσει να μιλήσω για τον πατέρα Ανδρέα, η διήγησή μου θα ήταν πολύ φτωχή. Δεν του αρέσει να μιλάει για τον εαυτό του. Οπότε, ξέρω λίγα πράγματα. Ξέρω ότι για πολλά χρόνια υπηρετούσε στο ναυτικό, μετά αναγκάστηκε να αλλάξει πολλά επαγγέλματα και πέρασε πολλά. Ύστερα ακολούθησε η είσοδός του στην Εκκλησία. Πολύχρονη εργασία στην Εκκλησία. Και, επιτέλους, χειροτονία.

Ο πατήρ Ανδρέας μετατέθηκε από τον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Μεταμόρφωσης και τοποθετήθηκε εφημέριος της ενορίας του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, στον οικισμό Γκόρκι της πόλης Χαμπάροβσκ. Είναι ένας μικρός οικισμός που παλιά ήταν προάστιο του Χαμπάροβσκ, αλλά, καθώς μεγάλωνε η πόλη, ο οικισμός σχεδόν εντάχθηκε στο σχεδιασμό της.

Η μικρή ενορία βολεύονταν στο Κολέγιο Ναυσιπλοΐας, σε ένα μικρό χώρο με ξεχωριστή είσοδο. Οι ενορίτες, ως επί το πλείστον, ήταν ηλικιωμένοι άνθρωποι. Ανά πάσα στιγμή, μπορούσαν να τους κάνουν έξωση, επειδή ήταν θρησκευτικός οργανισμός μέσα σε εκπαιδευτικό ίδρυμα. Και κάποια στιγμή το πραγματοποίησαν. Αναγκάστηκαν, τότε, να μετακομίσουν επειγόντως. Πρέπει να πούμε ότι η ανάγκη να κτιστεί ένας τοπικός ναός, του οικισμού, ήταν φανερή από πολύ καιρό πριν. Την περίοδο που τους έκαναν έξωση από το κτίριο του κολεγίου, είχαν αποκτήσει ένα οικόπεδο για ανοικοδόμηση, ένα μικρό ερημικό χωράφι, στην άκρη του οικισμού.   

Εδώ χρειάστηκαν οι στρατιωτικές ικανότητες και η εξυπνάδα του πατέρα Ανδρέα. Αγόρασαν μια στρατιωτική σκηνή και την έστησαν σε δικό τους οικόπεδο. Εκεί μετέφεραν και τα λίγα πράγματα και σκεύη της ενορίας.

Αγόρασαν και έστησαν μια στρατιωτική σκηνή. Εκεί μετέφεραν και τα λίγα πράγματα και σκεύη της ενορίας

Για τις Λειτουργίες που τελούνταν στη σκηνή, μου έχουν μείνει πολύ καλές και όμορφες αναμνήσεις. Για όλους υπήρχε χώρος. Μέσα ήταν απλόχωρα με περισσή φρεσκάδα. Και η ίδια η ατμόσφαιρα των ακολουθιών ήταν ιδιαίτερη, ευλογημένη.

Η άνοιξη, το καλοκαίρι και οι πρώτες μέρες του φθινοπώρου πέρασαν γρήγορα. Το θέμα είναι τι να κάνει κανείς τώρα που ερχόταν ο χειμώνας. Όποιος έχει πάει στο Χαμπάροβσκ το χειμώνα, ξέρει τι σημαίνει αυτό. Παγωνιά, αέρας, υγρασία. Αναγκάζεσαι να τρέχεις και από το σπίτι προς τη στάση του λεωφορείου και πάλι πίσω, το ίδιο. Η εκκλησία, όμως, λειτουργούσε σε σκηνή. Και να που βρέθηκαν εδώ δύο «ξεγραμμένα» παλαιά βαγόνια που θα μπορούσαμε να τα αξιοποιήσουμε και μάλιστα να βάλουμε και θέρμανση. Το ένα βαγόνι για τις οικιακές ανάγκες και το άλλο για εκκλησία.

Το βαγόνι-εκκλησία

Στη Λειτουργία στο βαγόνι πήγα μόνο μια φορά. Ήταν στενόχωρα, αποπνικτικά μέχρι λιποθυμίας από αναπνοές ανθρώπων και από αναμμένα κεριά. Δεν ξέρω πώς άντεξα μέχρι να τελειώσει η ιερή ακολουθία. Όλοι αντιλαμβάνονταν ότι με το που θα ανοίξει ο καιρός πρέπει να κάνουμε κάτι. Όμως, δεν υπήρχαν χρήματα. Η ενορία ήταν μικρή, ενορία μικρού χωριού, με ηλικιωμένους ενορίτες.

Απλές και εύκολες λύσεις δεν υπήρχαν. Ωστόσο, προέκυψε μια μη τετριμμένη και πρωτότυπη λύση. Κοιτάξτε τη φωτογραφία παρακάτω. Είναι ο ναός που υπάρχει και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Είναι μεγάλος, με θέρμανση και φωτισμό, με ξεχωριστό παρεκκλήσι για Εξομολόγηση (εκείνο το βαγόνι!) και ξύλινη προέκταση.

Ο Ναός που λειτουργεί έως και σήμερα

Φέτος, αντικατέστησαν την παλαιά σκηνή με καινούργια. Τώρα, εκεί μπορεί κανείς να στρώνει γιορτινό τραπέζι για ενορίτες σε μεγάλες γιορτές. Μπορεί κάποιος να αλλάζει ρούχα, πριν και μετά τη βουτιά στην κολυμβήθρα, στη γιορτή των Θεοφανείων (έχουν και την κολυμβήθρα, την οποία έφτιαξαν τοπικοί τεχνίτες με τα χέρια τους).

Η ενορία ζει μια ζωή που είναι στα μέτρα της. Θείες Λειτουργίες, παρακλήσεις, Βαπτίσεις, κηδείες. Όλα εδώ. Την ευθύνη για όλα αυτά στην ενορία την έχει ο πατήρ Ανδρέας. Ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Μερικές φορές σκέφτομαι πώς το καταφέρνει και κουβαλάει αυτό το φορτίο ευθύνης και στο λειτούργημα και στο σπίτι; Να βοηθάει όσους του ζητούν βοήθεια, να υπομένει καρτερικά όλες τις αντιξοότητες (η σύζυγος του πατέρα Ανδρέα εδώ και κάμποσα χρόνια πάσχει από τη νόσο Αλτσχάιμερ και θέλει άνθρωπο να την φροντίζει).

Θείες Λειτουργίες, παρακλήσεις, Βαπτίσεις, κηδείες. Την ευθύνη για όλα αυτά στην ενορία την έχει ο πατήρ Ανδρέας

Ήθελα να γράψω για το ναό αλλά τελικά έγραψα για τον άνθρωπο. Φαίνεται ότι ο εφημέριος, η ενορία και ο ναός είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο πράγμα. Θα ρωτήσετε, ποιο είναι το μέλλον; Υπάρχει; Βεβαίως, αφού κτίζεται νέος ναός. Αυτή τη φορά κανονικός ναός, με χρυσούς τρούλους και κήπο με μηλιές τριγύρω. Την ενορία την μετονόμασαν με το όνομα του ναού που άρχισε να κτίζεται, δηλαδή προς τιμή της εορτής των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Η ανοικοδόμηση ξεκίνησε πέρσι. Μόνο ένα κακό υπάρχει: εργάτες είναι λίγοι. Εμείς, όμως, τι είμαστε; Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, για όποιον μπορεί και θέλει να βοηθήσει στην ανέγερση του ναού μας, παραθέτουμε πιο κάτω τα στοιχεία της τράπεζας. Παραθέτουμε και τον αριθμό τηλεφώνου του πατέρα Ανδρέα. Το τηλέφωνο είναι συνδεδεμένο με την κάρτα της Τράπεζας SBERBABK. Καλό είναι να συνοδεύουμε τις αποστολές με τη σημείωση «για την ανέγερση του ναού».

Σας ευχαριστώ όλους και Δόξα τω Θεώ για όλα!

Τα στοιχεία:

Τίτλος: τοπική θρησκευτική οργάνωση Ορθόδοξη ενορία των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου της πόλης Χαμπάροβσκ, επαρχία Χαμπάροβσκ της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (Πατριαρχείο Μόσχας).

• ОГРН 1022700004678 (Βασικός Κρατικός Αριθμός Εγγραφής)
• ИНН 272458538 (Αριθμός Φορολογικού Μητρώου)
• КПП 272401001 (Κωδικός Αιτιολόγησης Εγγραφής)
• Расчетный счет № 40703810100420000035 (Αριθμός λογαριασμού)
• «Дальневосточный»
• БИК 040507886 (Κωδικός Ταυτοποίησης Τράπεζας)
• Кор. Счет № 30101810105070000886 (Λογαριασμός Ανταπόκρισης (Correspondent account))
• Юридический (и почтовый) адрес 680021, г. Хабаровск, ул. Ленинградская, 65 (Επίσημη διεύθυνση νομικού προσώπου (Διεύθυνση αλληλογραφίας): οδός Leningradskaya, 65, Khabarovsk, 680021)
• Фактический адрес: 680000, г. Хабаровск, ул. Покуса, 22 (Φυσική διεύθυνση: Οδός Pokusa, 22, Khabarovsk, 680000)
• Επικεφαλής – εφημέριος, ιερέας Ανδρέας Κόνεβ, τηλ. +79241024420)