Περιπτώσεις διορατικότητας του γέροντος Ιωάννη (Κρεστιάνκιν). Μέρος Β.

Πριν από έναν χρόνο ανακοινώθηκε η συλλογή δεδομένων για τη θαυμαστή βοήθεια του γέροντα Ιωάννη (Κρεστιάνκιν). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου λάβαμε εκατοντάδες ιστορίες, πολλές από τις οποίες μας εντυπωσιάζουν με την αυθεντική τους αλήθεια. Παρακάτω δημοσιεύουμε επιλεγμένες ιστορίες για τη διορατικότητα του πατρός Ιωάννη.

Εξακολουθούμε να παρακαλούμε όλους όσοι μπορούν να μοιραστούν σημαντικές μαρτυρίες, έγγραφα ή αναμνήσεις για τον πατέρα Ιωάννη, να τα στείλουν στο e-mail της Μονής των Σπηλαίων του Πσκοβ: otets_ioann@mail.ru ή στο e-mail της συντακτικής επιτροπής της πύλης pravoslavie.ru: editor@pravoslavie.ru.

Υποψήφιος για ιεροσύνη

Ο αφηγητής θέλησε να παραμείνει ανώνυμος:

— Στην εκκλησία του χωριού μας, έναν ευλογημένο τόπο για τη σωτηρία της ψυχής, υπηρετούσε ο αρχιμανδρίτης Παΐσιος (Σεμιόνοβ). Ο πατήρ Παΐσιος ήταν ήδη ηλικιωμένος άνθρωπος, ανάπηρος πολέμου. Είχε αρχίσει να αισθάνεται αδύναμος, καθώς βασανιζόταν συχνά από τις πληγές που υπέστη στον πόλεμο, και του ήταν δύσκολο πλέον να τελεί τη Θεία λειτουργία. Τότε οι ενορίτες, που ήταν ακόμα αρκετοί στο χωριό, άρχισαν να ψάχνουν έναν καινούργιο ιερέα. Έτσι συνηθιζόταν τα παλιά χρόνια.

Στη συνέχεια, με την ευλογία του τότε Μητροπολίτη Πσκοβ και Βελικολούζσκι Βλαδίμηρου, ελήφθη η απόφαση να δώσουν αυτήν τη θέση σ’ εμένα. Ο Μητροπολίτης μ’ έστειλε να συνομιλήσω με τον γέροντα Ιωάννη στη Μονή των Σπηλαίων. Ο γέροντας ήταν άρρωστος και δεν δεχόταν κόσμο. Πήγα για εξομολόγηση στον πατέρα Λεωνίδα (Σεκρεταριόβ), έγραψα μια επιστολή στον πατέρα Ιωάννη και αποφασίσαμε τελικά να πάμε σ’αυτόν. Παραδώσαμε την αίτησή μου μέσω της βοηθού του γέροντα, της μοναχής Τατιάνας, και περιμέναμε έξω για την απάντησή του.

Ο ιερέας, που δεν με είχε δει ποτέ, περιέγραψε τη ζωή μου με όλες τις λεπτομέρειες και τα περιστατικά

Και να το θαύμα. Μετά από κάποια ώρα, η μοναχή Τατιάνα μάς διαβίβασε την απάντηση του πατρός Ιωάννη. Ο ιερέας, που δεν με είχε δει ποτέ, περιέγραψε τη ζωή μου με όλες τις λεπτομέρειες και τα περιστατικά: Για το πώς ζούσα, ποια σφάλματα έκανα κ.τ.λ. Και μάλιστα δεν έδωσε την ευλογία του για να γίνω ιερέας, καθώς είχα ένα εμπόδιο. Από πού το έμαθε, κανείς δεν το ξέρει. Φανταστείτε τι χάρισμα διορατικότητας πρέπει να έχει ο άνθρωπος, που χωρίς να σε βλέπει, μπορεί να περιγράψει όλη τη ζωή σου και τις πράξεις σου.

Τώρα καταλαβαίνω ότι μόνο ένας άγιος άνθρωπος μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Επίσης, ο πατήρ Ιωάννης μού έδωσε συμβουλές για το τι να κάνω στη συνέχεια στη ζωή μου, δηλαδή σε σχέση με την εκκλησία, και συγκεκριμένα με την ενορία μου. Και με το πέρασμα του χρόνου αποδείχτηκε ότι οι συμβουλές του ήταν σωστές. Είναι ακόμα ακατανόητο το γεγονός ότι όλα όσα μου είπε ο γέροντας πραγματοποιήθηκαν. Νομίζω ότι μόνο ένας άνθρωπος με φωτεινές σκέψεις και με το χάρισμα της αγιότητας και της διορατικότητας μπορούσε να τα προλέξει.

«Μητροφόρα»

Αναστασία Γκοριουνόβα:

— Κάποτε στο κελλί του πατρός Ιωάννη συνάντησα μια νεαρή κοπέλα. Νομίζω ότι ήταν από το Βορόνεζ. Θυμάμαι πολύ καλά ότι ο γέροντας την αποκαλούσε «Όλενκα» (Σ.τ.Μ.: υποκοριστικό από το Όλγα). Από τη συνομιλία τους κατάλαβα ότι η Όλγα αγάπησε έναν νεαρό, πιστό χριστιανό και φοιτητή Ιεαρατικής Σχολής. Ενώ ο πατέρας της Όλγας ήταν αρχηγός κάποιου κομμουνιστικού κόμματος και ήταν κατηγορηματικά εναντίον του γάμου τους. Η Όλγα έκλαψε πικρά. Και ο πατήρ Ιωάννης χαμογελούσε χαρούμενα για κάποιο λόγο:

- Όλενκα, ο Θεός θα σας ευλογήσει. Ο νεαρός θα τελειώσει τις σπουδές του και θα παντρευτείτε. Και μέχρι εκείνην τη στιγμή φροντίστε να είσαστε αγνοί: Εσύ ως σύζυγος του μελλοντικού ιερέα, καθώς και αυτός. Ύστερα ο γέροντας σιώπησε για λίγο, συγκεντρωμένος στην προσευχή, και μετά πρόσθεσε ακόμη πιο χαρούμενα: «Θα γίνεις μητροφόρα».

Πολλά χρόνια αργότερα, είδα την πρεσβυτέρα Όλγα, που επισκεπτόταν τη Μονή των Σπηλαίων μαζί με τον σύζυγό της, μητροφόρο πρωθιερέα πλέον

Ο γέροντας χάιδεψε την Όλγα στο κεφάλι. Πολλά χρόνια αργότερα, είδα την πρεσβυτέρα Όλγα, που επισκεπτόταν τη Μονή των Σπηλαίων μαζί με τον σύζυγό της, μητροφόρο πρωθιερέα πλέον. Ενώ η νεαρή Όλγα έκλαιγε και διαφωνούσε:

-Μα πώς, γέροντα; Ο μπαμπάς θα με σκοτώσει! Δεν θα συμφωνήσει με τίποτα.

-Θα συμφωνήσει, θα δεις. Θα είναι παρών στον γάμο σας και θα προσεύχεται κιόλας. Πήγαινε με τον Θεό και μη φοβάσαι τίποτα.

Δεν ξέρω αν πραγματοποιήθηκε η πρόβλεψη του γέροντα για τον πατέρα της Όλγας, αλλά νομίζω ότι πραγματοποιήθηκε, καθώς και η πρόβλεψη για τη μήτρα για τον μελλοντικό της σύζυγο.

Μια φορά, ο πατήρ Ιωάννης μού χάρισε ένα βιβλίο, με τίτλο «Ευαγγελικές ομιλίες», στο οποίο ερμηνεύονται τα ευαγγελικά αποσπάσματα από τον ετήσιο κύκλο. Αλλά εγώ μπέρδεψα αυτό το βιβλίο με το βιβλίο του Αγίου Θεοφάνη και λέω του γέροντα: «Το έχω και το διαβάζω καθημερινά». Ο γέροντας στην αρχή ήθελε να το δώσει σε κάποιο άλλον, αλλά μετά σκέφτηκε και αναφώνησε: «Το βιβλίο σου είναι άλλο! Το δικό σου ξεκινάει με τη νέα χρονιά, ενώ αυτό από το Πάσχα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο». Μέχρι τότε δεν είχα παρατηρήσει ότι το βιβλίο μου ξεκινούσε από τη νέα χρονιά, αλλά, όταν πήγα σπίτι, επιβεβαίωσα ότι ήταν έτσι. Κάτ’ αυτόν τον τρόπο ο γέροντας, χάρη στη διορατικότητά του, είδε το βιβλίο μου, που ήταν διαφορετικό από το άλλο, που έλαβα ως δώρο απ’ αυτόν.

Συνεχίζεται...