«Να κάνετε μεγάλα όνειρα»: Ο Γάνεμ Αλ Μουφτάχ γεννήθηκε χωρίς πόδια αλλά έγινε πρεσβευτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου

Οι γιατροί έδιναν στο νεαρό μόλις 15 χρόνια ζωής, αλλά αυτός κατέρριψε την πρόγνωσή τους. Ο Καταριανός Γάνεμ Αλ Μουφτάχ κατέκτησε την πιο υψηλή κορυφή που υπάρχει στον Περσικό Κόλπο, αθλείται, ονειρεύεται να γίνει πρωθυπουργός και να νικήσει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες

Φωτογραφία: Natacha Pisarenko/AP/TASS. 20.11.2022

Το αστέρι της τελετής έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου στο Κατάρ αναμενόταν να είναι ο χολιγουντιανός ηθοποιός Μόργκαν Φρίμεν. Ωστόσο, χιλιάδες άνθρωποι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, όταν στο γήπεδο «Ελ Μπάιτ» δίπλα του εμφανίστηκε ο Γάνεμ Αλ Μουφτάχ. Ο 20χρονος νεαρός είναι ντόπια διασημότητα. Του λείπει το μισό κορμί, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει δημοφιλής Καταριανός μπλόγκερ, επιχειρηματίας και αγαπημένος των ντόπιων εφήβων. Αυτό δεν τον εμπόδισε να αθλείται και να βοηθάει άλλους ανθρώπους. Ο Γάνεμ βγήκε μπροστά στο κοινό των φιλάθλων χωρίς τη βοήθεια άλλων. «Βάδισε» με τα χέρια. Με τον ίδιο τρόπο κάνει σκέιτ, ασχολείται με ορειβασία, κάνει περιπάτους έξω στη φύση, παίζει ποδόσφαιρο. Με αυτόν τον τρόπο ζει.

«Μην ανησυχείς, εγώ θα είμαι το δεξί του πόδι και εσύ το αριστερό»

Η τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδoσφαίρου 2022 στο Κατάρ. 20.11.2022. Φωτογραφία: Σεργκέϊ Μπομπιλιόβ/TASS

Η Εμάν και ο Μοχάμεντ Αλ Μουφτάχ μεγάλωναν κόρη, όταν, το 2001, επιβεβαιώθηκε δεύτερη εγκυμοσύνη. Η ευτυχία τους ήταν διπλή, καθώς ενημερώθηκαν ότι έχουν δίδυμα. Όμως, μετά από τακτές εξετάσεις, τη χαρά την διαδέχτηκε ο πόνος. Στο ένα από τα δύο αγόρια διέγνωσαν σύνδρομο ουραίας υποστροφής. Για να μην μπούμε στα βαθιά της ιατρικής ορολογίας, πρόκειται για ανώμαλη εξέλιξη του κάτω μέρους του σώματος. Τέτοιες περιπτώσεις είναι συνήθως μια στις 25.000.

Διέτρεχε κίνδυνο όχι μόνο η ζωή του αγέννητου ακόμα μωρού, αλλά και η ζωή της Εμάν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, στο Κατάρ επιτρέπεται να διακόπτεται η κύηση, αλλά, παρά τις πιέσεις των γιατρών, η μητέρα δεν το έκανε. Ο Μοχάμαντ Αλ Μουφτάχ, ο πατέρας του παιδιού, την στήριξε σε αυτό και την καθησύχασε, λέγοντάς της: «Μην ανησυχείς, εγώ θα είμαι το δεξί του πόδι και εσύ το αριστερό».

Διέτρεχε κίνδυνο όχι μόνο η ζωή του αγέννητου ακόμα μωρού, αλλά και η ζωή της Εμάν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, στο Κατάρ επιτρέπεται να διακόπτεται η κύηση, αλλά η μητέρα δεν το έκανε

Στις 5 Μαΐου του 2002, ήρθαν στον κόσμο τα δίδυμα: ο αρτιμελής Αχμέντ και ο Γάνεμ, του οποίου το όνομα σημαίνει «νικητής», που ζύγιζε μόλις ένα κιλό. Τον πρώτον καιρό αντί για πάνα φορούσε ιατρική μάσκα. Ο Γάνεμ πέρασε αρκετούς μήνες στην εντατική, όπου σχεδόν όλο τον καιρό κοιμόταν και χαμογελούσε στον ύπνο. Στη συνέχεια, ακολούθησε μια σειρά από χειρουργεία και προγράμματα αποκατάστασης.

Οι γιατροί παρακολουθούν συνεχώς τον Γάνεμ, και αυτό επειδή, εκτός των άλλων, οι ασθενείς με σύνδρομο ουραίας υποστροφής δεν πάσχουν μόνο από απουσία των κάτω άκρων, αλλά και από συνεχείς δυσλειτουργίες στο απεκκριτικό σύστημα, δηλαδή, στο έντερο, τα νεφρά και την ουροδόχο κύστη. Ο Γάνεμ τακτικά δημοσιεύει στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες από νοσοκομεία: τη μια με ορό, την άλλη να συνέρχεται μετά από χειρουργείο.

«Το πιο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η συνεχής ιατρική βοήθεια. Οι καθημερινές ιατρικές πράξεις κουράζουν πολύ. Αλλά, κατά το θέλημα του Υψίστου, κάνω υπομονή. Συν το ότι είμαι θετικός άνθρωπος, επειδή η μάνα μου μού έμαθε ότι η ζωή είναι ωραία και δεν υπάρχει τίποτα το αδύνατο», - ομολογεί ο νεαρός.

«Πρώτη φορά βλέπω ανάπηρο παιδί να δίνει. Συνήθως, μόνο ζητάνε»

Φωτογραφία: ghanimalmuftah.org

Χάρη στο γιο τους, οι γονείς εγκατέλειψαν μια επιτυχή διπλωματική καριέρα που είχαν. Η μάνα του άρχισε να παρακολουθεί σεμινάρια και διείσδυσε στα μυστικά της αποκατάστασης. Ευτυχώς, η οικογένεια Αλ Μουφτάχ δεν έχει οικονομικές δυσκολίες, καθώς, στα μέτρα του Κατάρ, είναι αρκετά ευκατάστατοι άνθρωποι. Όμως, μέσα από την εμπειρία της ανατροφής παιδιού με ειδικές ανάγκες, οι γονείς του Γάνεμ αρκετά γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι δε θα ήθελαν να περιοριστούν μόνο στην φροντίδα και την εξέλιξη του γιού τους, αλλά να βοηθάνε και άλλα παιδιά, τα οποία δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες. Έτσι, γεννήθηκε το πρότζεκτ «Θα είμαι θετικός» που είχε ως αντικείμενο την υποστήριξη του Γάνεμ και άλλων 12 παιδιών με αναπηρία. Σύμφωνα με το πρότζεκτ, ορισμένες ημέρες της εβδομάδας, στο σπίτι της οικογένειας Αλ Μουφτάχ, έρχονταν εθελοντές προπονητές και έκαναν ασκήσεις στα παιδιά.

Όταν ο Γάνεμ ήταν μικρός, η Εμάν κάθε μήνα, στις θρησκευτικές γιορτές, τον πήγαινε στο νοσοκομείο για να συναντήσει άλλα άρρωστα παιδιά. Εκεί ο Γάνεμ δώριζε παιχνίδια, διάφορα άλλα δώρα, κεράσματα, επικοινωνούσε με αυτά και μπορούσε να συνειδητοποιεί ότι η περίπτωσή του δεν είναι μοναδική και ότι υπάρχουν και πιο σοβαρά προβλήματα υγείας.

Το παράδειγμα του Γάνεμ άλλαξε τη στάση απέναντι στους ανάπηρους ακόμα και σε μια τόσο συντηρητική χώρα όπως είναι το Κατάρ. Στη χώρα κανείς δεν μπορούσε ούτε καν να σκεφτεί ότι ένας άνθρωπος με περιορισμένες δυνατότητες είναι ικανός να προσφέρει στην κοινωνία και να αναγνωριστεί ο ρόλος του.

Σε μια από τις επισκέψεις στο νοσοκομείο, η Εμάν άκουσε μια μάνα ενός άρρωστου ασθενή να μιλάει με κοινωνική λειτουργό: «Νόμιζα ότι αυτό το αγόρι ήρθε να συγκεντρώσει δωρεές ή ότι χρειάζεται χρήματα. Πρώτη φορά βλέπω ένα ανάπηρο παιδί να δίνει. Συνήθως, αυτά μόνο ζητάνε».

Νόμιζα ότι αυτό το αγόρι ήρθε να συγκεντρώσει δωρεές ή ότι χρειάζεται χρήματα. Πρώτη φορά βλέπω ένα ανάπηρο παιδί να δίνει. Συνήθως, αυτά μόνο ζητάνε

Ο Γάνεμ σχολιάζει: «Η συγκεκριμένη άποψη δείχνει ποιος έχει στην πραγματικότητα περιορισμένες δυνατότητες. Έπρεπε να κάνουμε το πρώτο βήμα για να αλλάξουμε αυτήν την στάση. Εκείνη η συνομιλία επηρέασε πολύ τη μάνα μου και η οικογένειά μου δημιούργησε την Association of Ghanim». Αυτή προσφέρει σε παιδιά και ενήλικες που έχουν ανάγκη καινούργια αναπηρικά καροτσάκια και επισκευάζει τα ήδη υπάρχοντα. Το πρότζεκτ το χρηματοδοτεί η οικογένεια του Γάνεμ Αλ Μουφτάχ. Ο νεαρός εξηγεί αυτήν την απόφαση πολύ απλά: «Το θεωρώ ανθρώπινο και ηθικό καθήκον μου».

«Η ζωή μου είναι να τα βάζω με το αδύνατο»

Φωτογραφία: ghanimalmuftah.org

Στα 20 χρόνια του, ο Γάνεμ Αλ Μουφτάχ είναι δημοφιλής μπλόγκερ με ακόλουθους που ξεπερνάνε το εκατομμύριο. Είναι εμψυχωτής που εμπνέει πολλούς με το παράδειγμά του. Όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Στο ξεκίνημά του και ο ίδιος χρειαζόταν στήριξη και θετικά παραδείγματα.

Οι γονείς του Γάνεμ με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να κάνουν το γιο τους να νιώθει ότι δεν είναι μόνος του και ότι, παρά τα προβλήματα υγείας, μπορεί να καταφέρει πολλά. Είχαν καλέσει αρκετές φορές τον Τάϊλερ Γουόκερ. Ο Τάϊλερ έχει την ίδια διάγνωση με τον Γάνεμ, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει παραολυμπιονίκης στο αλπικό σκι και να πάρει μετάλλιο στους αγώνες ακραίων αθλημάτων X-Games.

Ο Γάνεμ διηγείται: «Ήμουν επτά χρονών, όταν γνωριστήκαμε. Διαπίστωσα ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που έχουν ίδια προβλήματα με τα δικά μου και ότι είχαν γίνει πρωταθλητές. Άρα, κι εγώ θα μπορούσα. Ο Τάϊλερ μου προκάλεσε το ενδιαφέρον για το χόκεϊ επί πάγου και το αγάπησα αυτό το άθλημα. Κάποτε, οπωσδήποτε θα συμμετάσχω στους Παραολυμπιακούς αγώνες, στο κολύμπι και στην τοξοβολία».

Η τρέχουσα λίστα με τα κατορθώματα του Γάνεμ εντυπωσιάζει. Ο νεαρός έχει ανέβει στην κορυφή Τζεμπέλ-Σαμς στο Ομάν. Αυτή είναι η πιο ψηλή κορυφή στον Περσικό Κόλπο, κάπου 3000 μέτρα. Τώρα στα σχέδια του Γάνεμ είναι το Έβερεστ. Έχει κάνει κατάδυση σε βάθος των 18 μέτρων. Ασχολείται με ακραία αθλήματα. Οδηγεί και θέλει να γίνει πιλότος. Δηλαδή, κάνει όλα αυτά, τα οποία συνήθως τα παιδιά στην ηλικία των 20 μόλις που σχεδιάζουν. Και όλα αυτά γίνονται με τα χέρια, τα οποία είναι εξαιρετικά εξελιγμένα και στην περίπτωση του Γάνεμ αντικαθιστούν τα πόδια που λείπουν.

«Η ζωή μου είναι να τα βάζω με το αδύνατο. Έχω μια από τις πιο σπάνιες αρρώστιες στον κόσμο, αλλά κατάφερα να εξοικειωθώ με αυτήν και να απολαμβάνω την κάθε μέρα». Την αισιοδοξία και τη δύναμη της βούλησης ο Γάνεμ τις κληρονόμησε από τη μάνα του, η οποία δεν επέτρεψε ποτέ την ασθένεια να τον καθηλώσει.

«Να βρίσκουμε ομορφιά στη διαφορετικότητα»

Όταν ακούει κανείς την ιστορία του Γάνεμ, μπορεί να νομίζει ότι η επιτυχία αυτή ήταν μια εύκολη υπόθεση και ότι η οικογένεια δείχνει μόνο τη θετική πλευρά της ζωής του νεαρού με αναπηρία.

Οι γιατροί έλεγαν στους γονείς ότι: «Μπορεί να ζήσει μόνο μέχρι τα 15 του». Ο Γάνεμ έφτασε και προσπέρασε αυτό το όριο. Οι υπεύθυνοι της εκπαίδευσης τους έλεγαν ότι: «Δε θα σας πάρουν στο σχολείο». Όμως, η μάνα Εμάν επίμονα διεκδικούσε το δικαίωμα στην εκπαίδευση για το γιο της, ώσπου τα κατάφερε. Ο Γάνεμ θυμάται την περίοδο που πήγε σχολείο: «Στην αρχή οι συμμαθητές πατούσαν συχνά τα χέρια μου, γι΄αυτό, άρχισα να φοράω στα χέρια παπούτσια αντί για γάντια, έτσι ώστε να προστατεύω τον καρπό και τα δάκτυλα των χεριών… Ήταν καλή ιδέα!»

Τώρα ο Γάνεμ σπουδάζει πολιτική επιστήμη στο αγγλικό πανεπιστήμιο Λάφμπορο, και ο φιλόδοξος στόχος του είναι να σπουδάσει και να αναλάβει θέση πρωθυπουργού στο Κατάρ. Αλλά, για αρχή έγινε πρεσβευτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.

Στην τελετή έναρξης του Μουντιάλ, στις 20 Νοεμβρίου του 2022, ο Μόργκαν Φρίμεν και ο Γάνεμ Αλ Μουφτάχ μίλησαν για την ένωση των λαών με τη βοήθεια του ποδοσφαίρου, για την ανοχή στη διαφορετικότητα και την αλληλοκατανόηση: «Πρέπει να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον και να βρίσκουμε ομορφιά στη διαφορετικότητα».

Η αισιοδοξία του Γάνεμ τροφοδοτεί όχι μόνο τον ίδιο αλλά και εκείνους με τους οποίους επικοινωνεί. «Οι γονείς μου μού έμαθαν να παραμένω αισιόδοξος. Μου έδειξαν ότι η ζωή είναι ωραία και ότι σε αυτήν δεν υπάρχει τίποτα το αδύνατο. Η εκ γενετής ασθένεια δεν είναι λόγος για να παραδινόμαστε. Οι δύσκολοι καιροί, οι δοκιμασίες, μέσα από τις οποίες αναγκάστηκα να περάσω, μου επέβαλαν να ζω το σήμερα και να απολαμβάνω το παραμικρό. Το τώρα είναι η στιγμή που έχει την μεγαλύτερη σημασία. Να κάνετε μεγάλα όνειρα».