«Γυναίκες, να υποτάσσεστε στους συζύγους σας...»

Φωτογραφία: Ο διάκονος Λέβ Σάβινοφ / pravpskov.ru     

Στις 12 Ιανουαρίου του 2023 νωρίς το πρωί ο σταθμός λεωφορείων της Τιφλίδας ήταν γεμάτος κόσμο. Εκτός από την εγχώρια κυκλοφορία, ο σταθμός λεωφορείων της Τιφλίδας εξυπηρετεί και διεθνή δρομολόγια. Τα μέλη της δημιουργικής μας ομάδας κατευθύνθηκαν προς το λεωφορείο για Τιφλίδα-Μόσχα. Πάμε στη Ρωσία για να γυρίσουμε την τρίτη ταινία για τον Όσιο Γαβριήλ και θα μεταφέρουμε τη λειψανοθήκη με τα ιερά λείψανά του στη Ρωσία. Όπως πάντα, η εικόνα και η λειψανοθήκη δεν πέρασαν απαρατήρητα. Γεωργιανοί, Ρώσοι, Λευκορώσοι και Αρμένιοι άρχισαν να ρωτούν πού θα πηγαίναμε και σε ποια εκκλησία θα φυλάσσονταν τα ιερά λείψανα. Έχοντας συνηθίσει στο γεγονός ότι ποτέ δεν εφαρμόζονται τα σχέδιά μας, απαντήσαμε: «Όπως προβλέψει ο Θεός και κατευθύνει ο Όσιος Γαβριήλ. Έτσι, από τα πρώτα κιόλας λεπτά, διαδόθηκε η πληροφορία για την έναρξη του προσκυνήματος και τη συνέχιση των γυρισμάτων του Οσίου Γαβριήλ στη Ρωσία. Η εικόνα του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ και του Οσίου Γαβριήλ της Σαμταβρίας με τίτλο "Φιλία και Ενότητα εν Χριστώ του ρωσικού και του γεωργιανού ορθόδοξου λαού" μεταφέρθηκε επίσης από τη Λευκορωσία για προσκύνηση».

Με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Βίτεμπσκ και Όρσας Δημητρίου μεταφέραμε τα λείψανα στην εκκλησία της Μόσχας προς τιμήν της Αγίας μεγαλομάρτυρος Ειρήνης. Δεν περιγράφεται με λόγια η χαρά και η αγαλλίαση των ενοριτών όταν είδαν την εικόνα στην εκκλησία. «Σας περιμέναμε τόσο καιρό», «Χαιρόμαστε που βλέπουμε εικόνες, προσκυνήματα», «Μας λείψατε». Και προσευχηθήκαμε όλοι μαζί, εμείς στα γεωργιανά και εκείνοι στα ρωσικά, αλλά όλοι μαζί δόξασαν τον μεγάλο Όσιο της εποχής μας, τον Όσιο Γαβριήλ (Ουργκεμπάντζε), ο οποίος είπε: «Ο σταυρός μου είναι η Γεωργία και η μισή Ορθόδοξη Ρωσία». Εκείνες τις μέρες τις ονομάσαμε θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Υπήρχαν δάκρυα χαράς, θαύματα και η αίσθηση, ή μάλλον μια άλλη διαβεβαίωση, ότι στον Χριστό δεν υπάρχει «ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος».

Μια μέρα, μετά από μια παράκληση στην εκκλησιαστική σλαβονική και γεωργιανή γλώσσα, ανοίξαμε τη λειψανοθήκη με τα λείψανα του Οσίου Γαβριήλ. Πρώτα οι άνθρωποι ήρθαν στον ιερέα για να τους δώσει χρίσμα, μετά σε εμάς, και ανοίξαμε την λειψανοθήκη του Γέροντα για να προσκυνήσουν. Την προσοχή μας τράβηξε μια γυναίκα που δυσκολευόταν να έρθει για να λάβει το χρίσμα. Στην αρχή σκεφτήκαμε ότι πονούσαν τα πόδια της, αλλά εξακολουθήσαμε να έχουμε την αίσθηση ότι κάποια δύναμη την εμπόδιζε και στεκόταν σε ένα σημείο κοκαλωμένη και προσπαθούσε να πλησιάσει τον ιερέα. Ακριβώς όπως σας το λέω. Με τη χάρη του Θεού κατάφερε να πλησιάσει, ο αιδεσιμότατος την άλειψε σταυρωτά με λάδι και μετά έκανε πίσω σαν κάποιος να την είχε σπρώξει δυνατά. Αυτό κράτησε μόνο λίγα δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια η γυναίκα πλησίασε τα ιερά λείψανα, και τότε συνέβη κάτι που κανείς δεν περίμενε. Η γυναίκα άρχισε ξαφνικά να στριφογυρίζει και να ουρλιάζει με τρομερή φωνή και να μιλάει σε μια γλώσσα που ούτε εμείς ούτε ο ιερέας καταλαβαίναμε. Δεν μπορώ να πω ότι δεν φοβήθηκα, αλλά ο Κύριος μου έδωσε δύναμη. Προσευχήθηκα από μέσα μου με τον δικό μου τρόπο, ζητώντας από τον γέροντα να μεσιτεύσει για τη γυναίκα, να τη βοηθήσει. Αφού προσκύνησε για άλλη μια φορά τα ιερά λείψανα και ο ιερέας την ράντισε με αγιασμό, η γυναίκα αναστέναξε βαθιά, γαλήνεψε και με την απαλή φωνή είπε δυνατά «Δόξα τω Θεώ»! Τα δάκρυα κύλισαν από τα μάτια μου. Τόσο επειδή θεραπεύτηκε (τις επόμενες ημέρες πλησίαζε ήσυχα τα ιερά λείψανα) όσο και λόγω της φράσης που ξεστόμισε: «Δόξα τω Θεώ»! Εξάλλου, ο γέροντας είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή στον Κύριο και δίδασκε σε όλους: «Πρώτα απ' όλα, πρέπει να ευχαριστείτε τον Θεό». Και τότε συνέβη αυτό το γεγονός: ο ιερέας μεσίτευσε για τη δαιμονισμένη γυναίκα, ο Κύριος τη θεράπευσε αμέσως μέσω των προσευχών του γέροντα και η γυναίκα ευχαρίστησε δυνατά τον Θεό! Αυτό είναι υπέροχο! Τέτοια είναι η τόλμη του Οσίου γέροντά μας ενώπιον του Κυρίου!

«Οι γιατροί τον ρώτησαν έκπληκτοι με τι θεράπευε. Και ο ασθενής απάντησε ότι του έκαναν θεραπεία με λάδι από τα λείψανα του Γεωργιανού Οσίου Γαβριήλ (Ουργκεμπάντζε).»

Καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής της εικόνας στη Μόσχα έλαβαν χώρα πολλές θαυματουργές περιπτώσεις και θεραπείες. Μια μέρα μετά τη παράκληση ήρθε κοντά μας ένα νεαρό κορίτσι με το όνομα Άννα. Ήταν γεωργιανής υπηκοότητας. Φυσικά ήταν πανευτυχής όταν είδε την εικόνα και τα λείψανα του Οσίου στο ναό. Ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ο συγγενής της έπρεπε να κάνει μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση στο πόδι του. Υπήρχε μεγάλη πιθανότητα ακρωτηριασμού. Της δώσαμε ένα σκουφάκι ευλογημένο πάνω στα λείψανα του γέροντα, λάδι από τη μονή Σαμτάβρο και μια εικόνα με λείψανο. Μια εβδομάδα αργότερα ο συγγενής της χειρουργήθηκε. Φυσικά η επέμβαση ήταν επιτυχής. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι όταν οι γιατροί κοίταξαν το πόδι του ασθενούς πριν από την επέμβαση, έμειναν έκπληκτοι. Έμειναν έκπληκτοι, διότι αν στις προκαταρκτικές εξετάσεις υπήρχε μεγάλη πιθανότητα ακρωτηριασμού, στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ακρωτηριασμός αποκλείονταν. Οι γιατροί ρώτησαν έκπληκτοι με τι είχε υποβληθεί σε θεραπεία. Ο ασθενής απάντησε ότι του χορηγήθηκε λάδι από τα λείψανα του Γεωργιανού Οσίου Γαβριήλ (Ουργκεμπάντζε). Όταν η Άννα είπε στους γονείς της τι θαύμα είχε κάνει ο Κύριος μέσω των προσευχών του ιερέα, η μητέρα της Άννας τους είπε ότι όταν ήταν νεογέννητο μωρό, είχε σοβαρά προβλήματα υγείας και μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του Σαμτάβρο στον τάφο του ιερέα. Κάποια στιγμή, όπως αποδεικνύεται, τους εντόπισε η μοναχή Παρασκευή, η βοηθός του Γέροντα Γαβριήλ, και διέταξε αυστηρά να τοποθετηθεί το μωρό στον τάφο. Από εκείνη την ημέρα, όλα τα προβλήματα υγείας του μωρού εξαφανίστηκαν.

***

Στη Μόσχα, στην εκκλησία της Αγίας μεγαλομάρτυρος Ειρήνης, έλαβε χώρα επίσης ένα πολύ ενδιαφέρον γεγονός, το οποίο συνδέεται επίσης με την εικόνα του Οσίου Γαβριήλ και του Οσίου Σεραφείμ.

Η δούλη του Θεού Σοφία μαρτυρεί:

- Ο σύζυγός μου και εγώ είχαμε μια διαφωνία αφού μου απαγόρευσε να πηγαίνω σε διάφορους γιατρούς και θεραπευτές προκειμένου να μείνω έγκυος. Προς μεγάλη μου λύπη, μίλησα άσχημα στον σύζυγό μου, αναφερόμενη στο γεγονός ότι με είχε συμβουλεύσει να αναζητήσω εναλλακτικές και παραδοσιακές θεραπείες. Εκείνος έφυγε από το σπίτι και είπε: όταν σταματήσεις να πιστεύεις τους μάγους γιατρούς σου, τότε πάρε με τηλέφωνο. Ήμουν τόσο προσβεβλημένη που δεν επρόκειτο να τον καλέσω εγώ η ίδια. Δεν θα μπορούσε κανείς να πει ότι η οικογένειά μας ήταν της εκκλησίας ή βαθιά θρησκευόμενη. Πέρασαν περίπου πέντε ημέρες και τυχαία στο ίντερνετ διάβασα ότι θα φέρουν στη Μόσχα μια εικόνα από τη Γεωργία, μπροστά στην οποία έγιναν πολλά θαύματα, και ότι θα την έφερναν σε μια λειψανοθήκη. Σκέφτηκα: «Τι έχω να χάσω; Θα πάω και θα προσπαθήσω να θεραπευτώ, διότι πολλοί άνθρωποι έχουν ήδη βρει παρηγοριά και θεραπεία». Πήγα, μπήκα στο ναό, πλησίασα την εικόνα και άρχισα να ρωτάω ποιοι ήταν οι Άγιοι. Δεν αναγνώρισα αμέσως τον Όσιο Σεραφείμ του Σαρώφ και δεν ήξερα τίποτα για τον πατέρα Γαβριήλ. Περίμενα ότι η εικόνα θα έλαμπε και θα μυρόβλυζε, αφού ήταν θαυματουργή, αλλά όταν δεν είδα κάτι τέτοιο, απογοητεύτηκα λίγο, αλλά παρόλα αυτά ήρθα και επέστρεψα στο σπίτι μου. Στην επιστροφή θυμήθηκα ότι δεν είχα ζητήσει τίποτα από την εικόνα, αλλά παρηγόρησα τον εαυτό μου λέγοντας ότι η εικόνα ούτως ή άλλως δεν λάμπει και δεν μυροβλύζει, οπότε δεν ήταν και τίποτα το σπουδαίο.

Λίγες μέρες αργότερα είδα ένα παράξενο όνειρο. Στεκόμουν σε μια εκκλησία μαζί με αρκετές γυναίκες, τελούνταν η λειτουργία, αρκετοί ιερείς θρηνούσαν και ένας στεκόταν στον άμβωνα με ένα σταυρό και επαναλάμβανε τα λόγια: «Γυναίκες, να υποτάσσεστε στους συζύγους σας όπως προς τον Κύριο, διότι ο σύζυγος είναι η κεφαλή της γυναίκας...». Όταν ξύπνησα, ήμουν ανήσυχη. Σκέφτηκα ότι ήταν ένα σημάδι από τον Θεό ότι έπρεπε να συμφιλιωθώ με τον σύζυγό μου και να του ζητήσω συγγνώμη.

«Είχα μείνει άναυδη. Στο εξώφυλλο, αναγνώρισα το πρόσωπο του ιερέα που στο όνειρό μου είχε πει: "Γυναίκες, να υποτάσσεστε στους συζύγους σας...»

Ντύθηκα γρήγορα και επέστρεψα στην εκκλησία της Αγίας μεγαλομάρτυρος Ειρήνης, τουλάχιστον για να ζητήσω από τους Αγίους δύναμη για να συμφιλιωθώ με τον σύζυγό μου. Μπήκα στην εκκλησία, πλησίασα την εικόνα και είδα τον σύζυγό μου να στέκεται στην ουρά για να προσκυνήσει. Δεν μπορούσα να πιστέψω σε μία τέτοια είδους σύμπτωση, αποφασίσαμε να έρθουμε στην εκκλησία την ίδια στιγμή. Πριν από αυτό το γεγονός πηγαίναμε στην εκκλησία μία φορά το χρόνο. Ο σύζυγός μου ήταν επίσης πολύ έκπληκτος που με είδε. Προσκυνήσαμε μαζί την εικόνα. Μόλις του είπα ότι είχα αποφασίσει να ζητήσω συγγνώμη και να συμφιλιωθώ μαζί του, μου έδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Ο καλός παππούς Γαβριήλ» και μου είπε: «Αγόρασα αυτό το βιβλίο. Είναι ένας γεωργιανός άγιος, όπως αποδεικνύεται. Και είναι θαυματουργός». Έμεινα άναυδη. Στο εξώφυλλο αναγνώρισα το πρόσωπο του ιερέα που στο όνειρό μου είχε πει: «Γυναίκες, να υπακούτε στους συζύγους σας...». Η μορφή της εικόνας ήταν διαφορετική, αλλά το πρόσωπο στη φωτογραφία ήταν αυτό που είχα δει στο όνειρό μου.

Βγήκαμε σιωπηλά από το ναό, τα βρήκαμε, πήγαμε σπίτι και ο σύζυγός μου μου λέει: «Μην αφήσεις σε κανέναν να σου πει ότι ο Κύριος δεν υπάρχει. Ξέρεις γιατί ήρθα στην εκκλησία; Είδα ένα παράξενο όνειρο... Σαν να στεκόμουν στην εκκλησία και ο Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ λειτουργούσε ως ιερέας και θυμιάτιζε. Και ένας ιερέας βγήκε στον άμβωνα και επανέλαβε πολλές φορές: «Άνδρες, αγαπάτε τις γυναίκες σας όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία. Ξύπνησα και έχασα τα λογικά μου. Άρχισα να ψάχνω στο ίντερνετ για την τοποθεσία της εκκλησίας του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ και έπεσα πάνω σε ειδήσεις ότι θα μετέφεραν για προσκύνημα την εικόνα του Σεραφείμ του Σαρώφ και του Γαβριήλ της Σαμταβρίας στην εκκλησία της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης. Αναγνώρισα από τη φωτογραφία ότι ο Γαβριήλ ήταν αυτός που λειτουργούσε. Έτσι πήγα εκεί για να προσκυνήσω και ύστερα να σε πάρω τηλέφωνο για να τα βρούμε».

Ανατρίχιασα και άρχισαν να κυλούν δάκρυα χαράς από τα μάτια μου. Είπα κι εγώ στον άντρα μου για το όνειρό μου. Σχεδόν κάθε μέρα πηγαίναμε μαζί για προσκύνημα στην εικόνα και στη συνέχεια πήγαμε στους γονείς του συζύγου μου στο Εκατερίνμπουργκ για μια εβδομάδα. Μιλήσαμε για τα όνειρά μας σε έναν γνωστό μας ιερέα, συγγενή μας, ο οποίος μας είπε ότι ήταν ο Όσιος Γαβριήλ που μας συμφιλίωσε και μας διάβασε στίχους από το Ευαγγέλιο που διαβάζονται κατά τη διάρκεια του γάμου. Όταν έμαθε ότι δεν ήμασταν παντρεμένοι, μας συμβούλεψε να παντρευτούμε με κάθε τρόπο. Μετά από λίγο καιρό παντρευτήκαμε, αρχίσαμε να πηγαίνουμε στην εκκλησία και μόλις πριν από λίγες εβδομάδες μάθαμε ότι είμαι έγκυος. Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου όταν κοιτάζω την εικόνα των Οσίων, την οποία αγοράσαμε και τοποθετήσαμε σε πολύ περίοπτη θέση στο διαμέρισμά μας. Πήγαμε στο Ντιβέεβο, στα λείψανα του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, σύντομα θα πάμε στη Γεωργία στα λείψανα του Οσίου Γαβριήλ, γιατί μας συμπαραστάθηκαν, μας στήριξαν τόσο φιλικά. Δεν είναι τυχαίο ότι η εικόνα ονομάζεται «εν Χριστώ φιλία των ορθόδοξων λαών της Ρωσίας και της Γεωργίας».