Όσιος Παύλος ο Απλούς: ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσουμε τα πάντα από την αρχή

Μέχρι τα 60 του χρόνια ο Παύλος ζούσε ως απλός γεωργός με τη γυναίκα του που τον περιφρονούσε. Όταν έμαθε για τη μοιχεία της συζύγου του, μάζεψε τα πράγματά του και ξεκίνησε για την έρημο, όπου ζούσε ο Μέγας Αντώνιος. Ο ασκητής αρνούταν να δεχτεί τον γέρο στη συνοδεία του. Ωστόσο, ο Παύλος με την υπομονή του κατάφερε να κάμψει το μεγάλο ασκητή που ήταν ανένδοτος. Με την πάροδο του χρόνου ξεπέρασε μάλιστα σε ορισμένες αρετές τον ίδιο τον ιδρυτή του μοναχισμού. Στο παράδειγμα του Οσίου Παύλου βλέπουμε ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσουμε τα πάντα από την αρχή και να έχουμε εξαιρετικά αποτελέσματα.

Ο Όσιος Παύλος ο Απλούς. Τμήμα τοιχογραφίας. 13ος αιώνας. Ιερός Ναός της Παναγίας Περιβλέπτου (Μακεδονία)     

Ξεχάστε την ηλικία

Υπάρχει μια σειρά από στερεότυπα που εν μέρει μας έμειναν από τους προγόνους μας, οι οποίοι είχαν πιο μικρό, ως επί το πλείστον, κύκλο ζωής και άλλον τρόπο ύπαρξης. Αυτά τα στερεότυπα ορίζουν ποια πράγματα και σε ποια ηλικία πρέπει να «προλάβουμε» στη ζωή μας. Και άρθρα «λαϊκής ψυχολογίας» είναι αυτά που μας προσθέτουν άγχος, καθώς μας ορίζουν να επιτύχουμε τα προγραμματισμένα (σημειωτέον, από κάποιον άλλον) αποτελέσματα στις ηλικίες των 20-30-40-50 κοκ χρόνων. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι υπάρχει λογική σε αυτήν την προσέγγιση, αφού ο άνθρωπος δε θα μείνει για πάντα σε αυτόν τον κόσμο και η κάθε ηλικία έχει τις ιδιαιτερότητές της, την ενέργειά της και την πείρα της. Όμως, χρειάζεται να συνειδητοποιούμε ότι, πρώτον, οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι και δεύτερον, ότι για τον Θεό κάθε χρονική στιγμή είναι κατάλληλη. Και το πιο σημαντικό: όσο ζούμε, μπορούμε να εξελισσόμαστε, να αλλάζουμε οι ίδιοι και να αλλάζουμε την πραγματικότητα γύρω μας.

Ο Παύλος ο Απλούς είναι ένα άριστο παράδειγμα ανθρώπου που άλλαξε ριζικά τη ζωή του σε μια ηλικία που δεν είναι και τόσο νεαρή και αποτελεσματική. Η μοιχεία της συζύγου του έγινε το σημείο-κλειδί στην εξέλιξή του. Όταν ζύγισε όλα τα υπέρ και τα κατά και κατάλαβε ότι δεν μπορεί πλέον να ζει έτσι, ο Παύλος αποφάσισε να γίνει μοναχός. Δεν τον φόβισε η ηλικία του. Στο κάτω-κάτω, τα χρόνια είναι μόνο αριθμοί στο μετρητή της ζωής. Πιο σημαντικό είναι το πώς νιώθουμε μέσα μας.

Ο σκοπός σπάει όλα τα εμπόδια

Φαντάζομαι πως σας είναι γνωστές οι καταστάσεις, στις οποίες η ενέργεια ενός ονείρου, μιας ιδέας και ενός κατασταλαγμένου σκοπού, κυριολεκτικά, σας σηκώνει το πρωί από το κρεβάτι και δε σας αφήνει να κοιμηθείτε το βράδυ περιμένοντας την επόμενη μέρα. Πρόκειται για συμφωνία της φωνής της καρδιάς σας με αυτό που επιθυμεί πλέον και ο νους σας. Στην πραγματικότητα είναι πολύ σημαντικό να σκεφτόμαστε και να αναλύουμε τους εαυτούς μας (και η πίστη μας βοηθάει πολύ σε αυτό), ώστε να κατανοούμε τον προορισμό μας και τις επιθυμίες μας, να ανακαλύπτουμε τους πραγματικούς εαυτούς μας. Ρωτάμε, άραγε, συχνά τον εαυτό μας τι θέλουμε στην πραγματικότητα σε αυτήν τη ζωή; Προσπαθήστε να απαντήσετε σε αυτήν την ερώτηση χωρίς κίβδηλη ντροπή και όχι αφηρημένα. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο το δώρο της δημιουργίας, ώστε αυτός, φέροντας μέσα του την εικόνα του Δημιουργού, να μεταμορφώνει τον κόσμο. Αυτό μπορεί να το κάνει κανείς με ποιότητα μόνο όταν ευαρεστεί τον Κύριο και συγκεκριμένα όταν ανακαλύπτει για τον εαυτό του την ιεραποστολή του στον κόσμο. Όταν καταλάβουμε τι θέλουμε και γιατί ζούμε, θα ενεργούμε πιο εύκολα χωρίς να έχει σημασία από πού ξεκινάμε. Πιστέψτε με, η εσωτερική αρμονία προσφέρει ενέργεια και, όταν αυτή ενισχύεται με την χαρισματική βοήθεια του Θεού, αυτό μας κάνει αήττητους.

Ο Όσιος Αντώνιος ο Μέγας Ο Όσιος Παύλος, όπως προκύπτει από το βίο του, πήρε απόφαση να αφιερώσει ολοκληρωτικά τον εαυτό του στον Θεό. Μπορούσε να εγκαταλείψει απλώς το σπίτι όπου ζούσε με τη γυναίκα του και να προσεύχεται. Μπορούσε να πάει στην έρημο μόνος του. Μπορούσε να βρει έναν ερημίτη και να τον ακολουθήσει. Ο Παύλος, όμως, κατέφυγε στον καλύτερο στο έργο της προσευχής, στον Μέγα Αντώνιο. Για να καταφέρει να γίνει μαθητής του, ο Παύλος καθόταν για τρείς μέρες υπομονετικά έξω από το κελί του Οσίου. Όταν είπε στον Μέγα Αντώνιο ότι καλύτερα να πεθάνει παρά να έχει αρνητική απάντηση, έγινε δεκτός ως υποτακτικός και αγόγγυστα εκτελούσε όλες τις εντολές του δασκάλου του. Ο Παύλος ο Απλούς στο δρόμο για την επίτευξη του σκοπού του έφτασε σε αδιανόητα ύψη.

Ενεργείτε όσο ζείτε!

Η εσωτερική προαίρεση είναι κάτι πολύ καλό, αλλά μετά από αυτήν πρέπει να ακολουθεί η ενέργεια. Ζούμε σε έναν κόσμο που μας περιορίζει ως προς το χρόνο. Αν σήμερα δεν κάνουμε τίποτα για να φτάσουμε στο σκοπό μας, αύριο θα είμαστε μια ολόκληρη μέρα πιο μακριά από αυτό που επιθυμούμε. Δεν είναι ανάγκη να υπερβάλουμε, μπορούμε να κάνουμε κάθε φορά ένα μικρό βήμα. Όλα τα πράγματα απαιτούν συστηματικότητα και τακτικότητα. Όπως λέει μια σοφή παροιμία, το δρόμο τον κάνει μόνο αυτός που βαδίζει. Η κίνηση είναι πολύ σημαντική στο δρόμο προς το σκοπό μας.

Μπορούμε να κάνουμε κάθε φορά ένα μικρό βήμα. Η κίνηση είναι πολύ σημαντική στο δρόμο προς το σκοπό μας

Λοιπόν, ο Παύλος αποφάσισε να γίνει μοναχός. Πήγε στον Μέγα Αντώνιο. Αφιέρωσε τρείς μέρες για να πείσει τον Όσιο να τον δεχτεί ως υποτακτικό του. Και μετά; Μετά ο Όσιος Αντώνιος άρχισε να δοκιμάζει την ταπείνωση και την υπομονή του μαθητή του με βαριά εργασία, με σκληρή νηστεία, με αγρυπνίες, με ακούραστες ψαλμωδίες και μετάνοιες. Για τους πολυετείς αυτούς αγώνες ο Κύριος χάρισε στον απλό και άκακο, αλλά άκρως προσηλωμένο στο στόχο του άνδρα το χάρισμα της προορατικότητας και την ικανότητα να εκδιώκει δαιμόνια. Όταν στον Όσιο Αντώνιο έφεραν μια μέρα έναν δαιμονισμένο νεαρό, αυτός τους έστειλε στον Παύλο, λέγοντας: «Οι μεγάλοι στην πίστη μπορούν να εκδιώκουν μόνο τα μικρά δαιμόνια, αλλά οι ταπεινοί, όπως ο Παύλος ο Απλούς, έχουν την εξουσία πάνω στους άρχοντες των δαιμόνων». Ήταν η στιγμή που ο μαθητής είχε ξεπεράσει το μεγάλο δάσκαλό του. Και δεν είχε καμιά σημασία το γεγονός ότι ο Παύλος είχε ξεκινήσει, σε αντίθεση με τον Μέγα Αντώνιο, σε ηλικία των 60 ετών.