Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός για τον διάλογο με τους παπικούς.

Αποσπάσματα ομιλίας του μακαριστού π. Γεωργίου Μεταλληνού το 2007.

Ο οικουμενισμός είναι η φοβερότερη αίρεση. Η αίρεση των αιρέσεων. Γιατί, επαναλαμβάνω, οι αιρετικοί των άλλων αιώνων είχαν μία ειλικρίνεια. Ο Άρειος έλεγε τι πιστεύει. Υπήρχαν και κάποιοι που ελίσσοντο. Στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο ήταν η ομάδα των Αρειανών και οι Ορθόδοξοι τους έλεγαν, ο Απόστολος Παύλος λέει εκ του Θεού είναι ο Υιός. Αυτό σημαίνει εκ της ουσίας του Πατρός, είναι ομοούσιος με τον Πατέρα. Όταν είπε, εκ του Θεού είναι ο Υιός, οι Αρειανοί, λέει ο ιστορικός, έλεγαν μεταξύ τους…. θα συμφωνήσουμε, και οι άνθρωποι είμαστε εκ του Θεού… Βλέπετε τρικλοποδιές; Αλλά οι άνθρωποι είμαστε κατά χάριν Θεού, ενώ ο Χριστός είναι φορεύς της ουσίας του Πατρός. Άλλη η σχέση του Χριστού ως Υιού και Λόγου του Θεού προς τον Πατέρα και άλλη η σχέση η δική μας προς τον Δημιουργό μας. Όπως ο ωρολογοποιός φτιάχνει ένα ρολόι, εκ του ωρολογοποιού προέρχεται το ρολόι αλλά δεν είναι ωρολογοποιός. Δεν έχει σάρκα, οστέα, ψυχή ανθρώπινη, όπως έχει ο ωρολογοποιός.

Κι έτσι λοιπόν, όταν λες ότι είναι «εκκλησίες» του Χριστού, φτάνουμε σε αυτήν την υποκρισία των οικουμενιστών που σας είπα. Μιλούν για τους Πατέρες, το θέμα ετέθηκε στο συνέδριο αυτό εξ αφορμής κάποιων ή κάποιου μετέχοντος εκεί, ότι από την μια πλευρά φαίνεται υπερ-0ρθόδοξος και από την άλλη είναι φανατικός οικουμενιστής. Το όνομα δεν έχει σημασία [σ.σ. βεβαίως και έχει] το ξέρει ο Θεός, μπορεί να είμαι εγώ ας πούμε. Σημασία λοιπόν έχει ότι κλείνουμε τον δρόμο της σωτηρίας στους άλλους με την πονηρία ότι τιμάμε τους Αγίους, τιμάμε το Ευαγγέλιο, τιμάμε τις Οικουμενικές Συνόδους κτλ. αλλά πράττουμε ακριβώς το αντίθετο.

Έτσι λοιπόν, ενώ γίνονται αυτά στην Αθήνα γίνονται και στην Κωνσταντινούπολη, αλλά η Κωνσταντινούπολη μετά τον Αθηναγόρα είναι δύσκολο να κάνει πίσω. Όχι ότι το δικαιολογώ, διότι ο Αθηναγόρας χάραξε μία πορεία που δεν μπορεί κανείς εύκολα να κάνει πίσω, πρέπει να κάνει επανάσταση. Ξέρετε, στις εκστρατείες, όπως πήγαμε στην Μικρά Ασία. Ο Βενιζέλος μας πήγε μέχρι την Σμύρνη. Εκεί του είπαν οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί. Μαντρόσκυλα για να φυλάμε τον δρόμο για τα πετρέλαια. Και ήρθε ο Κωνσταντίνος ο Βασιλιάς μετά, γι’ αυτό είχαμε και την εκτέλεση των 6, και πήγαμε μέχρι την Άγκυρα σχεδόν. Με ποιόν στρατό; Κάντε αυτήν την αναλογία για να δείτε πως γίνεται. Ε δεν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω, διότι χαράχτηκαν πορείες με κουρασμένο στρατό, ανάπηρους στρατιώτες και αξιωματικούς. Πήγαμε εμείς στο κέντρο για να φυλάμε τον δρόμο των Γάλλων, των Άγγλων και των ξένων και πέσαμε στην καταστροφή. Έτσι ήρθε η καταστροφή της Σμύρνης αλλά δεν είναι του παρόντος. Γιατί το λέγω; Ο κατήφορος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είναι δύσκολο να γίνει επιστροφή γιατί είναι κατήφορος και τον δρόμο αυτόν τον ακολουθούν και οι άλλοι Ορθόδοξοι. Οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι, οι Ρουμάνοι, μέχρι τους Φινλανδούς….

Έτσι λοιπόν, «υπέρ σωτηρίας» [σ.σ. αναφέρεται στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που έκανε ανοίγματα στον «πάπα»]. Η καταστροφή έγινε διότι τώρα για πολλά πράγματα και κυρίως για τα θέματα της Πίστεως θα λέμε «μα το λέει ο Αρχιεπίσκοπος». Και ο μεν Πατριάρχης, σας είπα, ζει σε αυτό το κλίμα. Δεν δικαιολογώ κανέναν, μακάρι και αυτοί να το καταλάβουν, αλλά η Ελλάδα δεν είχε κανέναν λόγο παρά μόνο τον ανταγωνισμό Αρχιεπισκόπου-Πατριάρχου για να μπει σε αυτήν την θλιβερή διαδικασία.

Προσέξτε τώρα πως διαψευδόμεθα από τα πράγματα. Εμείς λέμε να είμαστε καλοί, υποχωρητικοί και λοιπά. ….. Όπως στα πολιτικά εμείς τα δίνουμε όλα και τα Σκόπια τραγουδάνε τον αμανέ τους και οι Τούρκοι κάνουν αυτό που θέλουν, μας βάζουν να τους χορεύουμε τσιφτετέλια, το ίδιο γίνεται δυστυχώς και στα εκκλησιαστικά. Την ώρα που ο Αρχιεπίσκοπος στην ταλαιπωρία του, και ο Θεός να είναι κοντά του, μπαίνει στα νοσοκομεία για την περιπέτειά του, ο πάπας διακηρύσσει ότι μία εκκλησία υπάρχει και αυτός είναι ο παπισμός, ότι εμείς οι Ορθόδοξοι είμαστε κάπως καλύτεροι από τους άλλους χριστιανούς αλλά μας λείπει κάτι· αυτό που μας λείπει θα το βρούμε άμα μπούμε μέσα στον παπισμό. Ξεκάθαρα πράγματα. Και στις τρεις Αυγούστου, δεν ξέρω αν παίρνετε το φύλλο του Ορθόδοξου Τύπου, κι εγώ μεταξύ άλλων -δεν είμαι ο μόνος- έγραψα ένα άρθρο με τον τίτλο «Προς τι ο διάλογος;» Τι διάλογο κάνεις αφού είναι τα πράγματα προεξοφλημένα ότι δεν απομακρυνόμεθα κεραία μία; Τι διάλογο κάνουν; … Αφού σου λέει ο πάπας, εδώ είναι το τέλος. Και οι άλλοι πάπες του 20ου αιώνος λέγανε, στην μάνδρα του πάπα Ρώμης. Στην μάνδρα να μπούμε μέσα να μαντρωθούμε.

Τώρα ένας που δεν καταλαβαίνει, εδώ είναι θέμα σωτηρίας, είναι θέμα αιωνιότητας. Αναγνωρίζουμε -και ο Χριστόδουλος το έκανε και ο Πατριάρχης το κάνει- αναγνωρίζουμε ως «Εκκλησία του Χριστού» αυτό που δεν δίνει σωτηρία, [που] δεν μπορεί να μας οδηγήσει στην θέωση. Ένα κράτος εμείς το λέμε Εκκλησία. Με όλες τις συνέπειες.

Κι έρχονται λοιπόν οι κορυφές κατά κόσμον της Εκκλησίας, έρχονται και σου λέει «διάλογος συνέχεια». Ποιός διάλογος; Είναι μονόλογος, δεν είναι διάλογος. Πιστεύω ότι δεν διαστρεβλώνω την πραγματικότητα. Αυτό το έκανε ο νυν πάπας που είναι επικίνδυνος γιατί ξέρει γράμματα… Ο Άγιος Κοσμάς τί έλεγε; Το κακό θα έλθει από τους γραμματισμένους. Ο γραμματισμένος ξέρει να κάνει το τέλειο έγκλημα, δεν αφήνει ίχνη, ενώ ο αγράμματος ο κακομοίρης συλλαμβάνεται μετά από λίγες ώρες διότι αφήνει ίχνη, δεν ξέρει να καλυφθεί. Όσο περισσότερο έχεις καλλιεργηθεί διανοητικά γίνεσαι τέλειος εγκληματίας. Ε, αυτό είναι και ο νυν πάπας.

Γιατί αυτό που το σκέφτομαι εγώ ως καθηγητής πανεπιστημιακός δεν μπορεί να το σκεφτεί ένας αρχιεπίσκοπος, ένας πατριάρχης; Γιατί είναι μέσα στην ομάδα. Τσουβαλιαστήκαν. Είναι στο σινάφι. Μαζί κερνιώνται, μαζί πίνουνε, πνευματικά μιλώ. Όπως η στοά η μασονική. Μπαίνουνε μέσα και επομένως κανείς πλέον δεν βγαίνει. Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Ο νοών νοείτω.

Καταλαβαίνετε λοιπόν. Τα ίδια έκανε ο πάπας πριν πάει πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη, τον Νοέμβριο, για την «θρονική εορτή» (30 Νοεμβρίου). Τα ίδια είπε πριν πάει εκεί πέρα. Και που το πήγαν οι δικοί μας; Ότι είπε κάποια πράγματα ωραία για τον ελληνισμό.

ΒΡΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.

ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ, ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Διαφορετικά θα πεθάνει όπως θα πεθάνει κάθε κράτος του κόσμου. …..

Απομαγνητοφώνηση Φαίη.