Μήνυμα του Μακαριωτάτου Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονουφρίου προς τους μετέχοντες στο συνέδριο εκπροσώπων των καταληφθέντων ναών της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας

Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι,

Αγαπητοί πατέρες, αδελφοί και αδελφές,

Αξιότιμοι σύνεδροι,

Το πλέον σημαντικό στη ζωή είναι να είμαστε πάντοτε και κατά πάντα μαζί με τον Θεό. Υπό αυτές τις συνθήκες θα έχουμε πάντοτε δύναμη και ικανότητα να αγωνιζόμαστε κατά των αμαρτιών και των αδυναμιών μας, καθώς και να αντιμετωπίζουμε κάθε καταστροφή, διαφωνία και δοκιμασία.

Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς (Ματθ. 5. 11-12). Αυτά ακριβώς τα λόγια του Αγίου Ευαγγελίου είναι τα πλέον κατάλληλα για να περιγράψουμε με όσα τα τελευταία χρόνια έχει να κάνει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Έχουν συμβεί πολλά σε αυτό το διάστημα. Οι αρπαγές των ναών μας, οι παράνομες μετεγγραφές ενοριών στη δικαιοδοσία άλλης θρησκευτικής οργανώσεως, η φυσική βία σε βάρος των πιστών μας, ο εκφοβισμός και εκβιασμός των οικογενειών τους. Τούτο είναι μικρός μόνον κατάλογος των παραβάσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα στις περιφέρειες της Ουκρανίας. Δυστυχώς, πολλές από αυτές παραμένουν πραγματικότητα μέχρι σήμερα.

Εν τούτοις, το κύριο δεν είναι τα τραγικά περιστατικά αυτά, διότι διάφοροι διωγμοί και καταπιέσεις σημάδευσαν την πορεία της Εκκλησίας μας καθ᾽όλη την περίοδο της υπάρξεώς της. Το πλέον σημαντικό είναι ότι, παρά τα ποικίλα εμπόδια και τους διωγμούς οι άνθρωποι παραμένουν πιστοί στον Θεό. Που κρύβεται η δύναμη και το απαρασάλευτο της θέσεώς τους; Και γιατί είναι τόσο σημαντικό να ακολουθούμε την γνήσια Εκκλησία. Πρώτον, πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε θρησκευόμενος άνθρωπος ακολούθησε την δική του πορεία προς την πίστη. Άλλον ο Κύριος έφερε στον Εαυτό του με τη δυνατότητα να ξεκινήσει μια νέα και πραγματικά ολοκληρωμένη ζωή. Άλλον μέσω πολλών στοχασμών και κρίσιμη επιλογή. Άλλον σαν τον άσωτο, μέσω της αναστάσεως με την αγάπη Του.

Και όλους μας, που είμαστε τόσο διαφορετικοί και αδύναμοι, μας δέχθηκε η Αγία Εκκλησία στις αγκαλιές Της. Ως στοργική Μητέρα πάντοτε μας φροντίζει και υποστηρίζει, παρά τις καθημερινές αμαρτίες και τα σφάλματά μας, πάντοτε θεραπεύει τα πνευματικά και σωματικά μας τραύματα, βοηθώντας στην υπόθεση της σωτηρίας. Ως εκ τούτου, είμαι πεπεισμένος ότι ο καθένας δύναται να διηγηθεί την ιστορία του ή να παραθέσει παράδειγμα τέτοιας βοήθειας ή παρηγοριάς.

Αυτή τη στιγμή, καθώς η Εκκλησία δέχεται πλήγμα, κατ᾽αυτής ρίχνουν λάσπη και ψεύδη, πάση θυσία προσπαθούν να την διχάσουν και αποδυναμώσουν, οι υιοί και θυγατέρες της δείχνουν γενναίως την ευγνωμοσύνη και την αφοσίωσή τους. Και τούτο δεν προκαλεί έκπληξη, διότι όλοι γνωρίζουν ότι δεν επιτρέπεται να προδίδεις την Μητέρα σου. Μόνον μέσα στη γνήσια Εκκλησία μπορούμε να συναντήσουμε τον Θεό και να λάβουμε τη χάρη Του. Αυτή ακριβώς η επιδίωξη αποτελεί την εγγύηση της σταθερής θέσεως των πιστών μας, όχι η πολιτική, ή γεωπολιτική, ούτε κάποια ιδεολογία, αλλά αποκλειστικά η επιθυμία να είναι πιστοί στον Κύριο.

Και τούτο είναι πολύ σημαντικό, διότι στο Ιερό Ευαγγέλιο υπάρχουν ακόλουθα λόγια: Οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν (Ματθ. 7. 18). Πρέπει να θυμόμαστε ο καθένας μας γι᾽αυτό το κριτήριο. Άλλωστε μας βοηθά να καταλάβουμε σαφώς, που είναι η γνήσια Εκκλησία, και πού είναι η παραποίησή της.

Σήμερα πάρα πολλές και ποικίλες δυνάμεις μας ωθούν να συμβιβασθούμε με την συνείδησή μας και να δεχθούμε όσα μόνον κατ᾽ όνομα συνδέονται με τη γνήσια πίστη. Όμως δύναται άραγε να υπάρχει Θεός εκεί, όπου παραβιάζονται οι κανόνες και υποστηρίζεται το σχίσμα; Μπορούν άραγε να τελούνται μυστήρια στους ναούς, οι οποίοι αρπάχθηκαν με τη βία, χύθηκε αίμα, προκλήθηκε απελπισία και θλίψη σε πολλούς ανθρώπους; Παρεπιδημεί άραγε η Θεία Χάρη εκεί, όπου πρυτανεύουν το ψεύδος, η βία και η επιθετικότητα προς τους πλησίον σου; Οι ειλικρινείς απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα όχι μόνον τοποθετούν τα πράγματα στη θέση τους, αλλά και επεξηγούν απερίφραστα γιατί οι άνθρωποι της πίστεως, εν μέσω προκλητικών δηλώσεων για νέα «κύματα» των λεγόμενων μεταβιβάσεων (σ.τ.μ. των ναών), εξακολουθούν να μένουν πιστοί στον Κύριο και την Αγία Αυτού Εκκλησία.

Αγαπητοί αρχιερείς, πατέρες, αδελφοί και αδελφές,

Όλα όσα λέμε σήμερα για τους πιστούς υιούς και θυγατέρες της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας αφορούν άμεσα σε όλους εσάς, και όσοι μπορούσατε να προσέλθετε εδώ, και όσοι μείνατε στις οικίες σας, συνεχίζοντας τον θυσιαστικό αγώνα σας. Είναι αδύνατο να βρούμε λόγια για να σας εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για την εμμονή στην πίστη. Από καρδίας ικετεύουμε τον Θεό να σας στηρίξει και να προστατεύσει σε αυτή την όχι εύκολη πορεία, η οποία ωστόσο είναι πολύ ελπιδοφόρα. Άλλωστε μας είπε ο Κύριος: Μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι (Ματθ. 10. 28). Εάν μείνουμε με τον Θεό, εάν και εφεξής θα διατηρήσουμε την πίστη σε Αυτόν, τότε οι πλέον φοβερές απειλές και δοκιμασίες δεν θα σταθούν εμπόδιο στην οδό της σωτηρίας.

Ας θυμηθούμε την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού. Πόσες φορές πολλοί νόμιζαν ότι Εκκλησία ευρισκόταν στα πρόθυρα του αφανισμού, και πόσες φορές οι εχθροί της πανηγύριζαν το τέλος της. Μολαταύτα, με τη βοήθεια του Θεού η Εκκλησία αναγεννιόταν επανειλημμένως κυριολεκτικά από τις στάχτες, ενώ οι διώκτες της πίστεως εξαφανίζονταν διά παντός στον κατακλυσμό των ιστορικών γεγονότων. Π.χ. σήμερα μόνον οι ειδικοί θυμούνται καλά την εποχή της αιρέσεως του Αρειανισμού ή την περίοδο των λεγόμενων νεωτεριστών. Εν τούτοις, υπήρχαν εποχές όταν οι εκπρόσωποι των αντίστοιχων ψευδοεκκλησιών, επωφελούμενοι από την αμέριστη συμπαράσταση των Αρχών, ασκούσαν την άνευ προηγουμένου πίεση στους Ορθοδόξους και είχαν στη διάθεσή τους σχεδόν όλους τους ναούς της κανονικής Εκκλησίας.

Ενθυμούμενος τέτοιες σελίδες της ιστορίας, απευθύνω έκκληση προς εσάς να εμμένετε στη δικαιοσύνη και να μην φοβάστε τίποτε. Άλλωστε, όλα ευρίσκονται στα χέρια του Θεού, και εάν μείνουμε πιστοί στον Κύριο, όλα οπωσδήποτε θα γίνουν καλά. Το πλέον σημαντικό είναι να διαφυλάσσουμε τη γαλήνη ψυχής και την αγάπη προς αλλήλους. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε: Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις (Ιω. 13. 35). Ας ακολουθήσουμε αυτά τα λόγια, προκειμένου να είμαστε άξιοι των ελεών και των αγαθών Του.

Εύχομαι να μας καθοδηγούν στο μέλλον τα λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου: «Ἐκκλησία γὰρ οὐ τοῖχος καὶ ὄροφος, ἀλλὰ πίστις καὶ βίος. Μὴ ἀπέχου Ἐκκλησίας· οὐδὲν γὰρ Ἐκκλησίας ἰσχυρότερον. Ἡ ἐλπίς σου ἡ Ἐκκλησία…ἡ καταφυγή σου ἡ Ἐκκλησία».

Ο Πανοικτίρμων Θεός ας ευλογήσει τη σημερινή συνέλευση και ας βοηθήσει να εργασθούμε καρποφόρα εις δόξα της ημετέρας Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και προς όφελος του ημετέρου ουκρανικού λαού.

+ ο Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος,

Προκαθήμενος της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας