«Να είστε στη ζωή σας πάντοτε και στα πάντα προσεκτικοί»

Έχω δυο πολύ καλούς φίλους: το Δημήτριο Βολόντικοβ, βοηθό ιερέα στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού στο χωριό Κάμενκα, κοντά στις Μονές Όπτινα Πούστιν και Σαμόρντινο, και τη σύζυγό του Ναταλία, χοράρχη αυτού του ναού. Θα σας διηγηθούμε δυο νέες ιστορίες της οικογένειας Βολόντικοβ. Η πρώτη είναι μάθημα περίσκεψης που μας το δίδαξε ένα μικρό πουλάκι και η άλλη είναι για το πώς ο Κύριος απέτρεψε μια απερίσκεπτη πράξη.

Η οικογένεια Βολόντικοβ δίπλα στον οικείο ναό

Αυτή η ιστορία συνέβη το 2008 στη χερσόνησο Ταμάν. Ήταν πολύ ζεστό καλοκαίρι και εμείς με τη Ναταλία αποφασίσαμε να περπατήσουμε προς τη θάλασσα. Ο πιο κοντινός δρόμος από το σπίτι μας προς την ακτή περνούσε από ένα ερημικό τοπίο. Περπατούσαμε χωρίς να βιαζόμαστε… Το καλοκαίρι στη στέπα τα χόρτα συνήθως ξεραίνονται, καίγονται. Πάνω σε αυτά τα κίτρινα χόρτα έτρεχαν σαύρες και γύρω μας κελαηδούσαν πουλιά.

Οι στέπες και η θάλασσα στο Ταμάν

Ξαφνικά, ένα μικρό πουλάκι, με γκρι και καφέ απόχρωση, από αυτά που συναντάμε στις στέπες, μάλλον, ακροκέφαλος, άρχισε να συμπεριφέρεται πολύ ασυνήθιστα: με πλησίασε, σταμάτησε στο επίπεδο των ματιών μου, κουνούσε ακατάπαυστα τα φτεράκια του και στρίγγλιζε δυνατά. Ξαφνιάστηκα και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί το πουλάκι συμπεριφέρεται τόσο παράξενα. Απομακρύνθηκε. Έκανα ακόμα ένα βήμα και το πουλάκι ξανά με πλησίασε και σαν να με εμπόδιζε να προχωρήσω.

Σκέφτηκα ότι κάπου εδώ πρέπει να έχει φωλιά και ότι μέσα έχει τα μικρά του. Άρχισα να εξερευνώ το μέρος και, κυριολεκτικά στα δύο μέτρα από μένα, είδα ένα πολύ μεγάλο χοντρό φίδι με κίτρινη κοιλιά, μήκους περίπου δυο μέτρων. Με έβλεπε και το φίδι: είχε σχηματίσει κύκλο, όπως το ελατήριο, και ετοιμαζόταν για να ορμήσει.

Ήταν έφιος. Αυτός, αν και μη δηλητηριώδης, όμως, προστατεύοντας την περιοχή του, συμπεριφέρεται πολύ επιθετικά: μπορεί να πηδήξει άνετα στα 1,5-2 μέτρα, και να προσπαθεί να φτάσει στο πρόσωπο του ανθρώπου που τον είχε ενοχλήσει. Δαγκώνει μέχρι που να βγει αίμα και χτυπάει με την ουρά του. Το δάγκωμα αυτού του εφίου πονάει πολύ και το να βρεθείς μπροστά σε ένα τέτοιο φίδι δεν είναι και ό, τι πιο ευχάριστο…  

Ο έφιος

Χάρη στο πουλάκι είδα έγκαιρα τον έφιο, οπότε εμείς με τη Ναταλία προλάβαμε να κάνουμε στην άκρη και να αποφύγουμε την επίθεση. Μετά σκεφτήκαμε: τίποτα στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και ένα απλό πουλάκι μπορεί να μας προειδοποιεί σε περίπτωση κινδύνου.

Πόσες τέτοιες περιπτώσεις συμβαίνουν, όταν οι άνθρωποι χάρη σε κάποια σημάδια ή γεγονότα αποφεύγουν ένα δυστύχημα ή καταστροφή! Για παράδειγμα, όταν δεν προλαβαίνουν και χάνουν το αεροπλάνο, αυτό να συντρίβεται.

Mε το μικρό γκρι πουλάκι, ο Κύριος μάς δίδαξε το μάθημα της περίσκεψης

Έτσι, ο Κύριος μέσω διάφορων περιστάσεων, ακόμα και μέσω των ζώων, μας φυλάει από κινδύνους και λανθασμένες επιλογές. Ναι, στη ζωή πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε σημάδια, που, ίσως, μας τα στέλνει ο Άγγελος-Φύλακας, και γι’ αυτό, πρέπει να ενεργούμε με περίσκεψη.

Ο γέροντας Αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Κρεστιάνκιν) δίδασκε: «Να είστε στη ζωή σας πάντοτε και στα πάντα προσεκτικοί». Να που και σε μας με τη Ναταλία, με το μικρό γκρι πουλάκι, ο Κύριος μάς δίδαξε το μάθημα της περίσκεψης.

Ο γέροντας Ιωάννης (Κρεστιάνκιν)

Πώς παραλίγο θα κάναμε μια απερίσκεπτη πράξη

Επίσης, ο Κύριος μας προστατεύει και από απερίσκεπτες πράξεις. Ιδού, ακόμα μια ιστορία που συνέβη στο Ταμάν, περίπου την ίδια εποχή. Εμείς με τη Ναταλία μόλις είχαμε μπει ενεργά στη ζωή της Εκκλησίας και, όπως όλοι οι νεόκοποι στην Εκκλησία, θέλαμε πολύ ώστε και οι δικοί μας άνθρωποι να αρχίσουν να εκκλησιάζονται μαζί με τα παιδάκια τους.

Ο Δημήτρης και η Ναταλία, όταν ήταν νέοι στο Ταμάν

Εμείς οι ίδιοι πηγαίναμε τακτικά σε όλες τις ακολουθίες, όπως συνηθίζεται, και κάποια στιγμή, μια Κυριακή, είδαμε στο ναό, λίγο πριν την Θεία Μετάληψη, την αδελφή της Ναταλίας, την Κατερίνα, με την κόρη της τη Λένα. Χαρήκαμε πάρα πολύ που η Κατερίνα έφερε το μωρό για τη Θεία Μετάληψη! Αμέσως, τους οδηγήσαμε μπροστά, εκεί που θα γινόταν η Θεία Μετάληψη.

Την σκουντούσαμε τη Λένα, αλλά δεν καταφέρναμε με τίποτα να την ξυπνήσουμε

Ωστόσο, όταν ο ιερέας βγήκε με τα Τίμια Δώρα, ανακαλύψαμε ότι το μωρό κοιμόταν πολύ βαθιά. Την σκουντούσαμε τη Λένα, αλλά δεν καταφέρναμε με τίποτα να την ξυπνήσουμε. Ο διάκος που βοηθούσε τον ιερέα προσπάθησε να πατήσει λίγο τα μάγουλα του μωρού για να ανοίξει το στοματάκι του. Η μικρή Λένα, όμως, έκλεισε πιο σφιχτά τα χειλάκια της και ούτε που κούνησε για να ξυπνήσει.

Ο παππούλης είπε με αποφασιστικότητα ότι δε θα κοινωνήσει το μωρό που κοιμάται και αναγκαστήκαμε να απομακρυνθούμε από το Άγιο Ποτήριο. Μόλις απομακρυνθήκαμε, ξαφνικά θυμηθήκαμε ότι η Λένα δεν έχει βαπτιστεί ακόμα! Πώς μπόρεσε και μας ξέφυγε, και από όλους κιόλας! Αδιανόητο, αλλά έγινε. Ο Κύριος, όμως, που προνόησε για τόσο βαθύ ύπνο στη μικρή, απέτρεψε την Θεία Μετάληψη ενός αβάπτιστου μωρού.   

Αυτό σημαίνει ότι, παρά το θέλημά μας, ο Κύριος μπορεί να αποτρέπει δικές μας λανθασμένες πράξεις. Και ακόμα μια φορά θυμήθηκα τα λόγια του γέροντα Ιωάννη (Κρεστιάνκιν): «Να είστε στη ζωή σας πάντοτε και στα πάντα προσεκτικοί».