Η κλωστή της πίστης και άλλες χριστιανικές παραβολές

Η παραβολή του καθρέφτη

Ρώτησαν έναν σοφό:

– Γιατί οι φτωχοί άνθρωποι είναι πιο καλοί και πιο ειλικρινείς από τους πλουσίους;

– Κοίταξε στο παράθυρο, τι βλέπεις εκεί;

– Βλέπω παιδιά να παίζουν.

– Τώρα κοίταξε στον καθρέφτη και πες μου, τι βλέπεις εκεί;

– Βλέπω μόνο τον εαυτό μου.

– Αυτό είναι! Και το παράθυρο και ο καθρέφτης δεν είναι τίποτα άλλο παρά γυαλί. Αλλά, αν στο γυαλί προσθέσεις λίγο ασήμι, θα βλέπεις μόνο τον εαυτό σου.

Σκέψεις από τα Ιεροσόλυμα (Gânduri din Ierusalim) //
http://www.ganduridinierusalim.com/pilda-despre-oglinda/

Έχεις δει ποτέ ψυχή;

Ένας γιατρός απευθύνθηκε σε έναν ιερέα και του είπε το εξής:

– Παππούλη, σας αποκαλούν ποιμένα των ψυχών. Πείτε μου, σας παρακαλώ, έχετε δει ποτέ ψυχή;

– Όχι! – απάντησε ο ιερέας.

– Την έχετε ακούσει;

– Όχι!

– Την έχετε δοκιμάσει;

– Όχι!

– Τότε, μήπως την έχετε μυρίσει;

– Ούτε!

– Την έχετε νιώσει;

– Βεβαίως και την έχω νιώσει! – απάντησε ο ιερέας.   

Από τις πέντε αισθήσεις που έχετε οι τέσσερις δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της ψυχής και μόλις η μια είναι υπέρ της! Και πιστεύετε ακόμα ότι υπάρχει η ψυχή;

– Δηλαδή, – συμπέρανε ο γιατρός με πανηγυρικό ύφος, – από τις πέντε αισθήσεις που έχετε οι τέσσερις δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της ψυχής και μόλις η μια είναι υπέρ της! Και πιστεύετε ακόμα ότι υπάρχει η ψυχή;

Τότε ο ιερέας, με τη σειρά του, ρώτησε τον γιατρό:

– Είστε γιατρός;

– Ναι.

– Τότε πείτε μου, έχετε δει ποτέ σας πόνο;

– Όχι.

– Τον έχετε ακούσει;

– Όχι.

– Τον έχετε δοκιμάσατε ως γεύση;

– Όχι.

– Τότε, μήπως έχετε νιώσει τη μυρωδιά του;

– Ούτε!

– Τον έχετε νιώσει;

– Βεβαίως, τον έχω νιώσει και έντονα μάλιστα!

– Τότε βγαίνει το συμπέρασμα, – είπε ο ιερέας, – ότι από τις πέντε αισθήσεις που έχετε, οι τέσσερις δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του πόνου και μόλις η μια είναι υπέρ του. Και πιστεύετε ακόμα ότι υπάρχει ο πόνος;

Ο γιατρός κατάλαβε το μάθημα και, ντροπιασμένος, έφυγε.

Σκέψεις από τα Ιεροσόλυμα (Gânduri din Ierusalim) //
http://www.ganduridinierusalim.com/parinte-spune-mi-te-rog-ai-vazut-vreodata-un-suflet-de-luat-aminte/

Η κλωστή της πίστης

Ένας άνθρωπος, που είχε ζήσει ως απόλυτος εγωιστής, που σκεφτόταν μόνο τα του εαυτού του και που δε νοιάζονταν για τους γύρω του, πήγε στην κόλαση. Πόσο λυπήθηκε για όλα αυτά που είχε κάνει! Ήταν, όμως, πολύ αργά. Βασανιζόταν μέρα και νύχτα στις φλόγες της κόλασης και προσευχόταν ασταμάτητα:

– Συγχώρεσέ με, Κύριε, όλο αμαρτίες έκανα, αλλά τώρα έχω αλλάξει! Δεν είμαι εγωιστής πλέον! Βοήθησέ με, Κύριε, άλλαξα, δεν έχω σταγόνα κακίας!

Όταν προσευχόταν, από το πουθενά εμφανίζεται ένα Άγγελος και του λέει:   

– Χαίρε, άνθρωπε! Ο Θεός άκουσε την προσευχή σου και θέλει να σου δώσει ευκαιρία να μετακομίσεις στον παράδεισο. Αλλά έχεις πράγματι αλλάξει;

– Και βέβαια, ναι, – απάντησε ο άνθρωπος με ανυπομονησία, – βέβαια , έχω αλλάξει!

– Εντάξει! – είπε ο Άγγελος. – Βλέπεις την κλωστή που κατεβαίνει σε σένα; Αν ανέβεις με αυτήν, τότε θα βρεθείς στον παράδεισο και θα απαλλαγείς από τα εδώ βασανιστήρια.

Χάρηκε ανείπωτα ο άνθρωπος και άρχισε να ανεβαίνει στην κλωστή που κρεμόταν πάνω από τον Άδη. Ξαφνικά, παρατήρησε ότι όσο ανέβαινε, άλλο τόσο η κλωστή γινόταν πιο λεπτή. Κοίταξε προς τα κάτω και δεν πίστευε στα μάτια του! Πάρα πολλοί αμαρτωλοί κρατιούνταν από την κλωστή και προσπαθούσαν απεγνωσμένα να απαλλαγούν από την φωτιά της κόλασης.

– Τι κάνετε; – φώναξε ο άνθρωπος τρομαγμένος. – Κατεβείτε γρήγορα κάτω, γιατί αλλιώς η κλωστή θα κοπεί και θα πέσω ξανά. Κατεβείτε γρήγορα! Με ακούτε; –φώναζε ο άνθρωπος με απόγνωση και άρχισε να τους σπρώχνει με τα πόδια.

Εκείνη τη στιγμή η κλωστή κόπηκε και όλοι τους έπεσαν στην κόλαση.

– Ω, Άγγελε, κοίταξε τι μου έκαναν οι άλλοι! Πες στον Θεό να μου στείλει μια άλλη κλωστή για να φύγω επιτέλους από δω!

– Αδύνατον, - του απάντησε ο Άγγελος.

– Πώς γίνεται αυτό; Αφού δε φταίω εγώ, η κλωστή κόπηκε εξαιτίας τους!

Η κλωστή αυτή ήταν κλωστή της πίστης και θα μπορούσε να αντέξει όλη την κόλαση, αν είχες πιστέψει στο Λόγο του Θεού και δε θα σκεφτόσουν μόνο τον εαυτό σου

– Όχι, η κλωστή κόπηκε ακριβώς εξαιτίας σου και της ζήλιας σου. Η κλωστή αυτή ήταν κλωστή της πίστης και θα μπορούσε να αντέξει όλη την κόλαση, αν είχες πιστέψει στο Λόγο του Θεού και δε θα σκεφτόσουν μόνο τον εαυτό σου. Είπες ότι θεραπεύτηκες από τον εγωισμό και τώρα νοιάζεσαι για τους πλησίον σου. Ωστόσο, αυτό δεν είναι αλήθεια. Έμεινες το ίδιο αμαρτωλός και κακός, γι’ αυτό, η κλωστή δε σε άντεξε και κόπηκε.

Στη ζωή δεν πετυχαίνει ο άνθρωπος που είναι κακός, τσιγκούνης και που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Πλούτο μπορεί και να συγκεντρώσει, αλλά στην ψυχή του τι θα μείνει; Όποιος βοηθάει τους άλλους και το κάνει με αγάπη, εκείνος συγκεντρώνει στην καρδιά του ουράνιο θησαυρό και γίνεται πραγματικός άνθρωπος, επειδή άνθρωπος είναι μόνο εκείνος που ζει για τους άλλους ανθρώπους.

Σκέψεις από τα Ιεροσόλυμα (Gânduri din Ierusalim) //
http://www.ganduridinierusalim.com/firul-credintei-pilda-ortodoxa/