Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Για την ειρήνη στην οικογένεια

Από International Family News,

Επιμέλεια Vladimir Dimitrijević

Σύμφωνα με τον γέροντα Θαδδαίο, οι σχέσεις στην οικογενειακή ζωή εξαρτώνται πολύ από το πόσο τα μέλη της οικογένειας περιφρουρούν τις σκέψεις τους.

Δημοσιεύουμε επιστολή του Γέροντα που απευθύνεται σε μια γυναίκα που θλιβόταν για τη σχέση της με τον αδερφό και την κουνιάδα της, καθώς αυτοί φέρονταν άσχημα στη μητέρα της και την πεθερά της. Η γυναίκα έστειλε γράμμα στον π.Θαδδαίο και εκείνος τη συμβούλεψε αποκαλύπτοντάς τα βαθύτερα συναισθήματα και τις ενδόμυχες σκέψεις των μελών της οικογένειας. Η γυναίκα υπάκουσε και η κατάσταση στην οικογένεια άλλαξε ριζικά.

Η επιστολή του Γέροντα:

Ευγενική ψυχή, αγαπημένη στον Κύριο,

Διάβασα το μεγάλο γράμμα σου. Είσαι υπερευαίσθητη και όλοι όσοι είναι υπερευαίσθητοι υποφέρουν πολύ στη ζωή τους, γιατί δίνουν υπερβολική σημασία στις συνθήκες και τις ταλαιπωρίες που τους έρχονται στη ζωή.

Επειδή περιμένεις ενδιαφέρον και κατανόηση από όλους, ειδικά από τη δική σου οικογένεια, γι' αυτό υποφέρεις πολύ.

Πρέπει όμως πάντα να εμβαθύνεις. Όταν μια μητέρα παντρεύει τον γιο της, η νύφη της μπορεί να είναι ένας άγγελος καλοσύνης, αλλά η πεθερά δεν μπορεί να την αντέξει, επειδή η νύφη «απήγαγε» τον γιο της. Είναι φυσικό για τον σύζυγο να στραφεί στη γυναίκα του, και οι γονείς να μένουν έξω από αυτή τη σχέση, αλλά η μάνα αυτό δεν το υποφέρει. Στην ψυχή της δεν αντέχει τη νύφη της. Εξωτερικά μπορεί να φαίνεται σαν η καλύτερη σχέση νύφης- πεθεράς, αλλά δυστυχώς, κανείς δεν χρειάζεται να μας πει με λόγια εάν κάποιος μας αγαπά ή δεν μας αγαπάει. Είναι κάτι που απλά το νιώθεις και πράγματι μεταξύ της πεθεράς και νύφης δημιουργείται συχνά ένας πνευματικός πόλεμος μπορεί να διαρκεί μέχρι το τέλος της ζωής της.

Αυτό συμβαίνει γιατί η νύφη δεν ξέρει το μυστικό της ζωής, ότι πρέπει να αγαπά την πεθερά της περισσότερο από τη μητέρα της. Η πεθερά θα συνεχίσει να κάνει ψυχολογικό πόλεμο στη νύφη της για κάποιο διάστημα, αλλά στο τέλος θα αναγκαστεί να καταθέσει τα όπλα της, γιατί δεν υπάρχει δύναμη που θα μπορεί για πολύ να αντιστέκεται στην αγάπη. Όταν η πεθερά δει ότι δεν υπάρχει αντίσταση από τη νύφη της, αλλά ότι την περιβάλλει συνεχώς με αγάπη, τότε θα αγαπήσει την νύφη της πολύ περισσότερο από τον γιο της, γιατί τώρα βλέπει στη νύφη της άλλο ένα παιδί που την αγαπάει πολύ.

Δύσκολα κανείς συνειδητοποιεί και αποδέχεται αυτό το μυστικό, αλλά υπάρχουν τέτοιες νύφες όπου ανάμεσα σε αυτές και τις πεθερές τους βασιλεύει η τέλεια θεϊκή αγάπη.

Ακόμη θα πρέπει να καταλάβεις ότι η κουνιάδα σου δεν μπορεί να αντέξει ότι ο σύζυγός της, ο αδερφός σου δηλαδή, είναι ευγενής και φιλόξενος προς εσένα και τη μητέρα σου. Οπότε να αποδεχθείς ότι ο αδερφός σου πρέπει να δείχνει αγενής με εσένα και τη μητέρα του, προκειμένου να διατηρήσει την αρμονία του γάμου του.

Εσύ, ως ευσεβής ψυχή, πρέπει να συλλάβεις και να κατανοήσεις όλα αυτά, και να μην παίρνεις κατάκαρδα τις προσβολές που σου κάνουν οι συγγενείς, οι στενοί φίλοι και οι εχθροί σου, αλλά να τους συγχωρήσεις από τα βάθη της καρδιάς σου και έτσι θα είσαι σε θέση να διατηρήσεις την ειρήνη στην καρδιά και την ψυχή σου.

Συγχώρεσε τους πάντες μέσα από την καρδιά σου και από εδώ και πέρα μην κάνεις πνευματικό πόλεμο με καμία ψυχή και τότε θα έχεις την ειρήνη του Θεού μέσα σου και αυτή η ειρήνη θα ακτινοβολεί από εσένα προς όλες τις κατευθύνσεις, ειδικά προς αυτούς με τους οποίους έρχεσαι συχνά σε επαφή.

Εύχομαι ειρήνη και χαρά και ό,τι καλύτερο σε όλους από τον Κύριό μας και την Υπεραγία Μητέρα του Θεού.

Αρχιμ. Θαδδαίος και οι αδελφοί αυτού.

(Πηγή: ifamnews.com)

* Ο γέρων Θαδδαίος γεννήθηκε στην πόλη Πέτροβατς της Σερβίας το 1914. Η ζωή του υπήρξε γεμάτη δοκιμασίες. Χειροτονήθηκε ιερομόναχος το 1938. Διακόνησε σε πολλές μονές και επαρχίες της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας καταλήγοντας στη μονή της Βιτόβνιτσα. Ο γέρων καλούσε διαρκώς το λαό του σε μετάνοια, προσευχή και νηστεία με στόχο την πνευματική και ηθική κάθαρση. Επέμενε στο διαρκή πόλεμο κατά των λογισμών και των κακών πράξεων καλώντας στην προσήλωση στις αγαθές σκέψεις και έργα έναντι των συνανθρώπων μας. Η μεγάλη πνευματική εμπειρία του, η πραότητά του και η καλοσύνη του τον ανέδειξαν ως έναν από τους πλέον φημισμένους πνευματικούς πατέρες τόσο στη Σερβία όσο και σε άλλες ορθόδοξες χώρες. Απεβίωσε το 2003 έχοντας προσφέρει ανεκτίμητο έργο στην πνευματική διακονία του λαού του.