Ἡ Παναγία τῆς Σκριποῦς

Σεπτέμβριος τοῦ 1943. Οἱ ἰταλοί συνθηκολογοῦν. Μία ὁμάδα ἀπό κατοίκους τοῦ Ὀρχομενοῦ Βοιωτίας πλησιάζουν στόν σιδηροδρομικό σταθμό τῆς Λειβαδιᾶς και ζητοῦν ἀπό τήν ἐκεῖ ἰταλική φρουρά νά παραδώσει τον ὁπλισμό της. Διαφορετικά, τούς ἀπειλοῦν πώς θά δεχθοῦν ἐπίθεση ἀπό τούς ἀντάρτες πού βρίσκονται στήν περιοχή τοῦ Τζαμαλιοῦ (Διονύσου).

Οἱ ἰταλοί ἀρνοῦνται νά παραδοθοῦν καί ἐνημερώνουν τούς γερμανούς, οἱ ὁποῖοι ἀποφασίζουν νά κάψουν τόν Ὀρχομενό καί νά τιμωρήσουν τούς κατοίκους.

Τό βράδυ τῆς 9ης Σεπτεμβρίου μπαίνουν οἱ γερμανοί στόν Ὀρχομενό καί συλλαμβάνουν ἑξακόσιους ὁμήρους. Ἕνα τμῆμα μένει στήν πόλη, ἐνῶ ἕνα ἄλλο μέ τρία τάνκς προχωρεῖ πρός τόν Διόνυσο.

Λίγο ἔξω ἀπό τόν Ὀρχομενό εἶναι χτισμένη ἡ πιό ἀρχαία ἐκκλησία τῆς Βοιωτίας (874 μ.Χ.), ἀφιερωμένη στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου – παλιό μοναστήρι τῆς Σκριποῦς.

Εἶναι ἀκόμη μεσάνυχτα. Ἡ φάλαγγα ἔχει προσπεράσει πεντακόσια πενήντα μέτρα τόν ναό, ὅταν ξαφνικά τό πρῶτο τάνκ ἀκινητοποιεῖται στή μέση τοῦ δρόμου. Μπροστά τους οἱ γερμανοί βλέπουν μιά μεγαλόπρεπη γυναίκα μέ τό χέρι ὑψωμένο σέ ἀπαγορευτική στάση. Τό δεύτερο τάνκ προσπαθεῖ νά προσπεράσει τό πρῶτο, ἀλλά πέφτει σ’ἕνα χαντάκι, ἐνῶ τό τρίτο τάνκ ἀκινητοποιεῖται σ’ ἕνα χωράφι, μέσα ἀπό τό ὁποῖο προσπαθοῦσε νά περάσει.

Ξημέρωσε ἡ 10η Σεπτεμβρίου. Ὁ γερμανός διοικητής Χόφμαν ζήτησε ἀπό τούς κατοίκους ἕνα τρακτέρ γιά νά τραβήξει τά τάνκς. Τότε συνέβη κάτι θαυμαστό. Τά βαριά αὐτά ἅρματα μετακινήθηκαν ἀπό τό τρακτέρ σάν ἄδεια σπιρτόπουτα!

– Θαῦμα, θαῦμα! φώναξε ὁ διοικητής καί ζήτησε άπό τούς κατοίκους νά πάει στήν ἐκκλησία.    

Ἐκεῖνοι τόν ὁδήγησαν πράγματι στόν ναό. Ὁ γερμανός στή θεομητορική εἰκόνα τοῦ τέμπλου ἀναγνώρισε τή γυναίκα πού ἐμπόδισε τή φάλαγγα νά προχωρήσει!

Ἔπεσε ἀμέσως στά γόνατα καί φώναξε μέ θαυμασμό:

– Αὐτή ἡ γυναίκα σᾶς ἔσωσε! Νά τήν τιμᾶτε καί νά τήν δοξάζετε.

Ὁ Ὀρχομενός σώθηκε. Ὁ Χόφμαν διατάζει νά ἐλευθερωθοῦν οἱ ἑξακόσιοι μελλοθάνατοι καί ὑπόσχεται πώς μέχρι τό τέλος τοῦ πολέμου ἡ πόλη δέν θά πάθει κανένα κακό. Οἱ κάτοικοι εὐχαριστοῦν καί δοξολογοῦν τήν προστάτιδα Θεοτόκο γιά τήν ἀνέλπιστη σωτηρία τους.

Ὁ ἥλιος γέρνει στή δύση. Τά τάνκς φεύγουν μέ τά πυροβόλα κατεβασμένα, γιατί νικήθηκαν ἀπό τήν ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Ὀρχομενοῦ.

Ἀπό τότε ἡ 10η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε σάν ἡμέρα πανηγύρεως. Ὅσο ζοῦσε ὁ Χόφμαν, παρευρισκόταν κι αὐτός σχεδόν κάθε χρόνο. Ἀφιέρωσε μάλιστα στήν Παναγία ἕνα μεγάλο καντήλι καί χρηματοδότησε τήν πρώτη ἀπεικόνιση τοῦ θαύματος.

Από το βιβλίο «Ἐμφανίσεις καί θαύματα τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ», Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωροπός Αττικής, 2021