Σε υμνούμε, Σοι ευχαριστούμε

Αγωνιστές της ευσέβειας του 20^ου αιώνα μιλούν για την ευχαριστία στον Θεό.

Ο Όσιος Σεραφείμ της Μονής Γκλίνσκαγια (Ρομαντσόβ)

Όσιος Σεραφείμ της Μονής Γλίνσκαγια (Ρομαντσόβ)

Πρέπει να υπομένουμε τα πάντα με παιδική καταδεκτικότητα, τόσο τα ευχάριστα όσο και τα δυσάρεστα, και για όλα πρέπει να δοξάζουμε τον καλό Θεό. Αν έρθει κάποια θλίψη ή αρρώστια, να λέμε: «Δόξα Σοι, Κύριε». Αν οι λύπες και οι αρρώστιες έχουν πολλαπλασιαστεί, ας πούμε ξανά: «Δόξα Σοι, Κύριε». Έχουν αυξηθεί οι θλίψεις και οι αρρώστιες και οδηγούν στον τάφο; Να λέμε και πάλι: «Δόξα Σοι, Κύριε». Διότι μετά θάνατον θα ζούμε και θα χαιρόμαστε για πάντα «ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων» (Ψαλ.109:3). Και γι' αυτό, ό, τι κι αν μας συμβεί, να ευχαριστούμε για όλα τον Θεό και να λέμε: «Δόξα Σοι, Κύριε». Με τις αρρώστιες και τις θλίψεις ο Κύριος ιατρεύει τις αμαρτωλές πληγές της ψυχής μας.

***

Να υπομένεις όλες τις δυσκολίες με ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο. Ο Κύριος ποτέ δε δίνει στον άνθρωπο σταυρό που δεν μπορεί να σηκώσει. Με τη χάρη Του μας ενδυναμώνει ώστε να ξεπερνάμε τις δυσκολίες. Όμως, με το γογγυσμό και την απόγνωση, απομακρύνουμε τη θεία βοήθεια από κοντά μας, και όντας ανίκανοι να σηκώσουμε το βάρος των αμαρτιών μας, απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον Θεό.

Πρωτοπρεσβύτερος Βαλεντίνος Αμφιτεάτροβ:

Ακούσαμε το «Σε υμνούμε, Σοι ευχαριστούμε». Αυτός ο ύμνος πρέπει να κατοικεί συνεχώς στις καρδιές μας.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Βαλεντίνος Αμφιτεάτροβ

Η αχαριστία προκαλεί εσωτερική ταραχή. Συμβαίνει τα παιδιά να μην αισθάνονται ευγνωμοσύνη προς τους γονείς τους, που τα μεγάλωσαν, τα αγαπούσαν και τα προστάτευαν, ή οι σύζυγοι να μην τηρούν τον όρκο αμοιβαίας αφοσίωσης. Αυτά προκαλούν έχθρες και διαφωνίες. Όμως, πρέπει πάντα να μην ξεχνάμε Ποιος μας έσωσε από τα δεινά στη δύσκολη και θλιβερή στιγμή. Πρέπει πάντα να νιώθουμε ευγνωμοσύνη προς Αυτόν.

***

Μερικοί άνθρωποι πετυχαίνουν τα πάντα: είναι και όμορφοι και πλούσιοι και ευγενείς, ενώ άλλοι δεν έχουν τίποτα. Τι πρέπει να κάνουν οι τελευταίοι; Να γογγύζουν εναντίον του Θεού, να γογγύζουν εναντίον της μοίρας; Αυτοί λένε: «Δουλεύαμε όλη μας τη ζωή και δεν καταφέραμε τίποτα» και πικραίνονται, πέφτουν στην ακολασία, στη μέθη, εξαγριώνονται, γίνονται αχάριστοι. Προσέξτε όμως: κανένας κόπος δεν μένει άκαρπος, πολλά πράγματα στη ζωή φαίνονται περιττά, και ύστερα αυτό το περιττό αποδεικνύεται χρήσιμο. Ας ευχαριστεί ο καθένας τον Κύριο και ας παρηγορείται με αυτό που του έλαχε.

***

Αν στη ζωή σας όλα κυλούν καλά και είστε ικανοποιημένοι με τα πάντα, να ξέρετε ότι όλα αυτά προέρχονται από τον Κύριο. Οπότε να αναφωνείτε και εσείς: «Κύριε, ελέησον. Μου έδωσες τα πάντα, μου έδωσες πλούτο, μου έδωσες εξυπνάδα, Σε ευχαριστώ!».

***

Ποιοι είναι αυτοί οι τυχεροί στους οποίους κατοικεί το Άγιο Πνεύμα; Είναι εκείνοι που δεν ζουν για τη δική τους ευχαρίστηση, αλλά παραδίδουν τον εαυτό τους ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού· είναι εκείνοι που δοξάζουν και ευχαριστούν τον Δημιουργό από το πρωί μέχρι το βράδυ. <...> Το στόμα τους είναι κλειστό για εξαγριωμένα, άσχημα λόγια και πάντα ανοιχτό για να δοξάζουν και να εξυμνούν τον Δημιουργό.

***

Όταν ο άνθρωπος ενδοσκοπεί τον εαυτό του, ταπεινώνεται, γίνεται ευγνώμων, έντιμος και ειλικρινής.

Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Πάβλοβ):

Το Ευαγγέλιο μας μιλάει για το καθήκον που έχουν οι χριστιανοί να ευχαριστούν τον Θεό για όλες τις ανείπωτες δωρεές Του προς εμάς. Για τους αχάριστους ο Κύριος είπε: «Πώς και δεν επέστρεψαν για να δοξάσουν τον Θεό;» Η ευγνωμοσύνη είναι ένα συναίσθημα που μας εμφύτεψε ο Θεός. Με αυτό εκφράζουμε την ευχαριστία, την ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπο που μας ευεργέτησε. Η αχαριστία ακόμα και ενώπιον των ανθρώπων είναι πολύ χονδροειδής και απαράδεκτη στάση. Πολύ περισσότερο, η αχαριστία ενώπιον του Θεού συνιστά πολύ σοβαρό και αφύσικο έγκλημα. Η ίδια η φύση έλκει την καρδιά μας να ευχαριστεί τον ευεργέτη μας. Ακόμη και τα άλογα ζώα και τα άγρια θηρία εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους όσο καλύτερα μπορούν στον άνθρωπο που τα ευεργετεί.

Ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Πάβλοβ)

Αν η ίδια μας η φύση μας ωθεί να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στο πρόσωπο που μας έκανε αυτή ή εκείνη την ευεργεσία, πόσο περισσότερο πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό, από τον οποίο λαμβάνουμε τα πάντα! Ό, τι μας δίνουν οι άνθρωποι, δεν μας δίνουν το δικό τους δώρο, αλλά το δώρο του Θεού, διότι «πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων» (βλ.: Ιάκ. 1:17). Και τι είναι τα ανθρώπινα ελέη σε σύγκριση με τα ελέη του Θεού;

***

Ολόκληρη η ύπαρξή μας, ολόκληρη η ζωή μας, η φύση μας, η ευτυχία μας στον παρόντα και στον μέλλοντα αιώνα, απαιτούν να μην παραμένουμε αναίσθητοι στις ευεργεσίες του Θεού, ούτε να είμαστε αχάριστοι μπροστά στην καλοσύνη και το έλεός Του, ούτε να προσβάλλουμε τη δικαιοσύνη και την αγιότητά Του με την αναισθησία και την αχαριστία μας.

***

Ευχαριστεί ειλικρινά τον Κύριον για όλες τις αμέτρητες και ανεκλάλητες ευεργεσίες Του εκείνος που Τον αγαπάει με όλη του την καρδιά, που δεν παραδίδει την καρδιά του στη δύναμη των σαρκικών παθών, που είναι έτοιμος να θυσιάσει κάθε τι σαρκικό και επίγειο για τη δόξα του ονόματος του Θεού, για την πίστη και την χριστιανική ευσέβεια, για την τιμή του Ευαγγελίου και του Σταυρού του Χριστού, και που είναι έτοιμος να μη λυπηθεί την ίδια του τη ζωή για τον Κύριο που μας αγάπησε.

***

Ενθυμούμενοι απαρέγκλιτα τις ευεργεσίες του Θεού, πρέπει πάντα και για όλα να δοξάζουμε το άγιο όνομά Του και η ευγνωμοσύνη μας αυτή προς τον Κύριο πρέπει να εκφράζεται στην προσευχή ευχαριστίας, την ειλικρινή, την καρδιακή και την καθαρή προσευχή. Στον ευγνώμονα άνθρωπο ο Κύριος κοιτάζει με εύνοια και αγάπη, εκπληρώνει τα καλά του αιτήματα και του στέλνει και άλλα ελέη.

***

Ο Κύριος στερεί από τους αχάριστους ανθρώπους τα ελέη Του.

***

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, να μην ξεχνάμε να ευχαριστούμε πάντοτε τον Κύριο για τα μεγάλα Του ελέη και τις ευεργεσίες προς εμάς τους αμαρτωλούς, ιδιαίτερα τα πνευματικά ελέη, για τη συγχώρεση και την κάθαρση των αμαρτιών και των ανομιών μας, για όλες τις δωρεές της χάριτος του Θεού, για την ελπίδα της σωτηρίας που μας έδωσε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ας Τον ευχαριστούμε και για τις δύσκολες καταστάσεις και τα δεινά της ζωής, για τα βάσανα και τις θλίψεις, γιατί και αυτά είναι έλεος για μας από τον Κύριο, ο Οποίος, σύμφωνα με τον αψευδή λόγο Του, μας οδηγεί μέσα από τις πολλές θλίψεις στη Βασιλεία του Θεού.

Ηγούμενος Νίκων (Βορομπιόβ):

Η προσευχή ή η ψαλμωδία και η ευχαριστία προς τον Κύριο είναι φάρμακο για τη μελαγχολία και τη θλίψη.

***

Κάθε φορά που σου επιτίθεται η αθυμία και η λύπη, να ενθαρρύνεις τον εαυτό σου νοερά να λέει: «Δόξα Σοι, Θεέ μου, δόξα Σοι! Αξίζω όλα αυτά που με βρίσκουν. Σε ευχαριστώ, Κύριε, που μου έστειλες την ασθένεια για τη σωτηρία της ψυχής μου. Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι». Να λες αυτά τα λόγια δεκάδες, εκατοντάδες φορές, να τα λες με πεποίθηση, με όλη σου την καρδιά, και μετά από λίγο θα νιώσεις ανακούφιση στην καρδιά σου, ειρήνη και ηρεμία, σταθερότητα και υπομονή. Αυτά είναι σημάδια της επίσκεψης της χάριτος του Θεού.

Ο Ηγούμενος Νίκων (Βορομπιόβ)

Αν προσπαθείς και εσύ να γίνεις μαθήτρια του Σωτήρα, να ζεις σύμφωνα με τις εντολές του Ευαγγελίου, να πονάς ειλικρινά με την καρδιά σου και να μετανοείς για τα εκούσια και ακούσια παραπτώματά σου, αν προσπαθείς να διατηρείς την ειρήνη με τους πλησίον σου, να ταπεινώνεσαι μπροστά τους και να ζητάς συγχώρεση για όλα, σύντομα θα δεις το έλεος του Θεού πάνω σου, θα ξεχάσεις όλες τις θλίψεις σου ή θα τις υπομείνεις εύκολα και θα ευχαριστείς τον Κύριο για όλα όσα σου έστειλε.

***

Μην θλίβεσαι, να υπομένεις τα πάντα και να ευχαριστείς τον Κύριο για τα πάντα. Να υπομένεις την αρρώστια σου χωρίς γογγυσμό και να ευχαριστείς τον Θεό, ακόμη και αν η καρδιά σου αντιστέκεται, και θα δεις τη δύναμη του Θεού να λειτουργεί στην καρδιά σου. Τότε η ίδια η καρδιά θα Τον ευχαριστεί.

***

Στις θλίψεις που υπομένουμε με χαρά, με ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο, που μας σώζει μέσω των βασάνων, υπάρχει κρυμμένη πνευματική χαρά, η χαρά της πνευματικής ανόδου εκ δυνάμεως εις δύναμιν.

***

Να ευχαριστείς συχνότερα τον Κύριο για όλα τα ελέη Του προς το ανθρώπινο γένος και προς τον καθένα από εμάς.

***

Οι άγιοι ασκητές ευγνωμονούσαν ειλικρινά εκείνους που τους έθιγαν και τους προσέβαλλαν. Γιατί με το να υπομένουν τις προσβολές μάθαιναν την ταπείνωση.

***

Μη γογγύζεις εναντίον του Θεού, μην αποκαρδιώνεσαι, αλλά να Τον ευχαριστείς για το έλεός Του και τη φροντίδα Του για τη σωτηρία σου. Ο λόγος του Θεού λέει: «ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται» (Εβρ. 12:6). Επομένως, είσαι κοντινός του Θεού, μην Τον προσβάλλεις με το να παραβαίνεις τις άγιες εντολές Του, με την αχαριστία και γογγυσμό.

Αρχιμανδρίτης Ζωσιμάς (Σόκουρ):

Πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό για τα πάντα, όπως ο δίκαιος Ιώβ ο πολύπαθος. Θα πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό όχι μόνο για τα καλά πράγματα, αλλά και για τα άσχημα: για όλες τις δοκιμασίες, για όλες τις θλίψεις, για όλες τις ασθένειες, για όλες τις κακουχίες. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν! Ακριβώς, τέτοια αγία ευγνωμοσύνη πρέπει να έχουμε και εμείς και τότε θα είμαστε παιδιά του Θεού.

Ο Αρχιμανδρίτης Ζωσιμάς (Σοκούρ)

Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχόμαστε σωστά, πώς να προσευχόμαστε πάντα με αναστεναγμό της καρδιάς. Ιδιαίτερα, όταν ξεκινάμε οποιαδήποτε εργασία, να ζητάμε πάντα την ευλογία του Θεού, και πάντα, όταν τελειώνουμε οποιαδήποτε εργασία, να ευχαριστούμε τον Θεό. Θα μας δοθεί η μεγάλη βοήθεια του Θεού στα έργα και στη ζωή μας.

Όσιος Αλέξιος Ζοσίμοβσκιϊ (Σολοβιόβ):

Ό, τι κι αν σου συμβεί, μην κατηγορείς ποτέ κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό σου. Να ευχαριστείς τον Θεό για όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες σου. Αν πιστεύεις στην Πρόνοια του Θεού και εναποθέτεις τα πάντα σε αυτήν, θα έχεις απέραντη ειρήνη.