Πριν από μερικά χρόνια, είχα να αντιμετωπίσω στο Υπουργείο Δικαιοσύνης μια δύσκολη υπόθεση, στην οποία με βοήθησε πολύ ο πατήρ Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε). Και τώρα που μου παρουσιάστηκαν παρόμοια προβλήματα, απευθύνθηκα και πάλι σε αυτόν τον καταπληκτικό άγιο για βοήθεια. Καθ' οδόν προς το Υπουργείο γνώρισα, με την Πρόνοια του Θεού, μια πιστή γυναίκα που πήγαινε και αυτή εκεί για παρόμοια υπόθεση. Πιάσαμε κουβέντα και μου είπε ότι ευλαβείται πολύ τον γέροντα Γαβριήλ. Η γυναίκα αυτή μου μίλησε για τη βοήθεια του πατέρα Γαβριήλ στη ζωή της. Συγκλονίστηκα τόσο πολύ από την ιστορία της που, με την άδειά της, αποφάσισα να την καταγράψω και να την μοιραστώ με τους αναγνώστες. Μεταφέρω πιστά την αφήγησή της:
Ο Όσιος Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε)
Τη δεκαετία του 1990, η οικογένειά μου – ο σύζυγός μου, εγώ και το μικρό μας παιδί – αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε δυστυχώς την πατρίδα μας, την Αμπχαζία. Ως πρόσφυγες, πήγαμε στη Ρωσία, όπου εγκατασταθήκαμε στη Δημοκρατία Κόμι. Εκεί γεννήθηκε το δεύτερο παιδί μας. Τα παιδιά μεγάλωναν, η ζωή μας γινόταν καλύτερη και ξαφνικά ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος στο τρίτο παιδί. Και όλα θα ήταν μια χαρά, αλλά οι γιατροί που παρακολουθούσαν την εγκυμοσύνη άρχισαν να με τρομοκρατούν. Μου είπαν ότι το παιδί έχει πολύ σοβαρές ανωμαλίες και είναι απαραίτητο να γίνει επειγόντως έκτρωση. Οι γιατροί επέμεναν, αλλά εγώ δεν ήθελα να κάνω έκτρωση, ούτε για ιατρικούς λόγους, και, ως τελευταία ελπίδα, αποφάσισα να πάω στην εκκλησία και να προσευχηθώ στον Θεό για βοήθεια. Εκείνη την εποχή, στην πόλη που ζούσαμε, μόλις που είχε χτιστεί η πρώτη εκκλησία. Και εγώ, που δεν είχα πάει ποτέ πριν στην εκκλησία, πήγα εκεί και άρχισα να ζητώ από τον Θεό να με βοηθήσει να μην διακόψω την εγκυμοσύνη και να γεννήσω ένα υγιές μωρό.
Μετά την προσευχή, αισθάνθηκα πολύ πιο ήρεμη και άναψε η ελπίδα μου ότι όλα θα πάνε καλά. Σταμάτησα να πηγαίνω στους γιατρούς, οι οποίοι εξακολουθούσαν να επιμένουν στην έκτρωση. Πήγαινα όμως τακτικά στην εκκλησία, προσευχόμουν, και ως αποτέλεσμα γέννησα ένα απόλυτα υγιές μωρό. Καθώς έμπαινα ενεργά στη ζωή της Εκκλησίας, έμαθα για τους αγίους, συμπεριλαμβανομένων των Γεωργιανών αγίων, ένας από τους οποίους ήταν ο πατήρ Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε). Λίγα χρόνια αργότερα, όταν μετακομίσαμε στη Γεωργία, ο γέροντας ήταν ήδη ένας από τους πιο αγαπητούς μου αγίους και συχνά προσευχόμουν σε αυτόν.
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε. Μια μέρα, πήγαινα στη δουλειά ακολουθώντας γνωστό δρόμο, και, καθώς διέσχιζα το δρόμο, προς μεγάλη μου έκπληξη, είδα ακριβώς μπροστά μου τον γέροντα Γαβριήλ, ακριβώς όπως τον είχα δει στην εικόνα, μόνο που τα μάτια του δεν ήταν καστανά, όπως ήταν στην πραγματικότητα, αλλά μπλε. Ο πατήρ Γαβριήλ με κοίταξε και μου είπε: «Όλα θα πάνε καλά». Και πρόσθεσε: «Εσύ έχεις τρία παιδιά, ενώ εγώ έχω τέσσερα».
Σταμάτησα να πηγαίνω στους γιατρούς, οι οποίοι εξακολουθούσαν να επιμένουν στην έκτρωση, όμως πήγαινα τακτικά στην εκκλησία, προσευχόμουν, και ως αποτέλεσμα γέννησα ένα απόλυτα υγιές μωρό
Ακούγοντας τα λόγια του αγίου, πάγωσα στη μέση του δρόμου και δεν κοίταζα καθόλου γύρω μου, και ο γέροντας μου επέστησε την προσοχή: «Πρόσεχε το αυτοκίνητο». Παρακολούθησα προς τα πού στρεφόταν το βλέμμα του και είδα ένα αυτοκίνητο, έκανα μερικά βήματα για να το αποφύγω, αλλά όταν γύρισα, δεν υπήρχε κανείς δίπλα μου. Ο γέροντας λες και είχε εξαϋλωθεί στον αέρα! Συγκλονισμένη, στάθηκα για λίγο σε ένα σημείο, και μετά συνέχισα το δρόμο μου. Προσπαθούσα να καταλάβω γιατί ο Κύριος μου είχε στείλει τον γέροντα ακριβώς εδώ, στη μέση του δρόμου, και τι σήμαιναν τα λόγια του ότι «όλα θα πάνε καλά».
Βέβαια, το νόημα των λόγων του «εσύ έχεις τρία παιδιά, ενώ εγώ έχω τέσσερα», το κατάλαβα σύντομα. Αφού θα έπρεπε να είχα τέσσερα παιδιά, αν δεν είχα κάνει την πρώτη έκτρωση. Όπως μαρτυρούσαν όσοι τον γνώριζαν, ο σοφός γέροντας, στη διάρκεια της ζωής του, συχνά προσπαθούσε να υποδεικνύει στον άνθρωπο τις αμαρτίες που είχε διαπράξει, και τις οποίες απέδιδε στον εαυτό του. Να, και τώρα ο πατήρ Γαβριήλ προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο να μου υποδείξει την αμαρτία που είχα διαπράξει πριν από πολύ καιρό.
Πέρασε ένας μήνας από τότε που μου εμφανίστηκε ο γέροντας. Κάθε φορά που περπατούσα σε αυτόν τον δρόμο από και προς τη δουλειά, αναπολούσα τη συνάντησή μου μαζί του. Ξαφνικά μια μέρα είδα, στο σημείο όπου μου είχε εμφανιστεί ο γέροντας, έναν πολύ άσχημα παραμορφωμένο στύλο και κοντά του ένα δέντρο στην ίδια κατάσταση στην άκρη του δρόμου, και κάτω στο χώμα κάτι μεταλλικά κομμάτια. Ρώτησα τους περαστικούς τι είχε συμβεί εδώ, και μου είπαν: «Έγινε ένα τρομερό δυστύχημα, όπου ένας άνδρας έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του με αποτέλεσμα να πέσει με μεγάλη ταχύτητα πάνω στον στύλο και στο δέντρο που βρισκόταν δίπλα του. Πιθανόν, όλοι όσοι βρίσκονταν στο αυτοκίνητο σκοτώθηκαν, γιατί είναι αδύνατο να επιβιώσει κανείς μετά από ένα τέτοιο δυστύχημα». Πένθησα τους νεκρούς και πήγα στο σπίτι μου.
Φτάνοντας στο σπίτι, έμαθα τρομοκρατημένη ότι ο ανιψιός μου, για τον οποίο ανησυχούσα πολύ τον τελευταίο καιρό και για τον οποίο προσευχόμουν έντονα σε όλους τους αγίους, συμπεριλαμβανομένου του αγαπημένου μου γέροντα Γαβριήλ, είχε πάθει ένα τρομερό δυστύχημα. Αμέσως θυμήθηκα το δυστύχημα στον τόπο, όπου είχα συναντήσει τον γέροντα, και όλα μέσα μου πάγωσαν.
– Μήπως σε εκείνο το σημείο είχε γίνει το δυστύχημα; – ανέφερα την οδό.
– Ναι, μου απάντησαν.
– Και ο ανιψιός μου; – ρώτησα με μεγάλο φόβο.
– Δόξα τω Θεώ, αυτός είναι καλά, αλλά το αυτοκίνητο είναι μια μάζα! Ο ίδιος και εμείς απορήσαμε για το πώς κατάφερε να σωθεί, γιατί μετά από ένα τέτοιο δυστύχημα δεν είχε καμία πιθανότητα να επιβιώσει!
Μου ήρθε η φώτιση: να για ποιο λόγο συνάντησα τον γέροντα Γαβριήλ σε εκείνο ακριβώς το σημείο! Να τι σήμαιναν τα λόγια του: «Όλα θα πάνε καλά»! Να ποιος έσωσε τον ανιψιό μου από τον βέβαιο θάνατο!
Ευχαρίστησα τον γέροντα από τα βάθη της καρδιάς μου για την τόσο θαυμαστή διάσωση του ανιψιού μου και για το γεγονός ότι, προβλέποντας εκ των προτέρων τι θα συνέβαινε, με επισκέφθηκε με τη θαυμαστή του εμφάνιση και προσπάθησε να με παρηγορήσει, λέγοντας ότι όλα θα πάνε καλά με τον ανιψιό μου!
Άγιε πατέρα Γαβριήλ, μην μας εγκαταλείπεις. Διαφύλαξέ μας σε όλους τους δρόμους της ζωής μας, πρέσβευε υπέρ ημών!