«Όλα είναι πληρωμένα»

Το θαύμα αυτό μου το εξιστόρησαν τον Δεκέμβριο του 2018, όταν, καθ΄ οδόν προς το Άγιο Όρος, επισκέφθηκα την Αθήνα. Από εκεί αποφάσισα να πάω στην Αίγινα για να προσκυνήσω τον Άγιο Νεκτάριο, κάτι που ήθελα να κάνω εδώ και πολύ καιρό. Μια ντόπια κάτοικος, η Ελένη, με πήγε στο λιμάνι του Πειραιά και στο δρόμο μου μίλησε για την ευλάβεια και την αγάπη που τρέφει για τον Άγιο Νεκτάριο. Εν τω μεταξύ μου διηγήθηκε την ιστορία αυτή που είχε ακούσει η ίδια στο πρόσφατο προσκύνημά της στην Αίγινα.

Εκεί, λοιπόν, πριν από κάποιο διάστημα, είχε εγκατασταθεί μια Γερμανίδα που είχε ασπαστεί την Ορθοδοξία χάρη στον Άγιο Νεκτάριο. Μετακόμισε στην Αίγινα και εγκαταστάθηκε εκεί για να είναι κοντά στον αγαπημένο της Άγιο. Κάθε φορά που πήγαινε για δουλειές ή για ψώνια στην ομώνυμη πόλη, όπου φτάνουν τα πλοία από την ηπειρωτική χώρα και όπου βρίσκονται όλες οι βασικές υπηρεσίες και τα καταστήματα του νησιού, έπαιρνε πάντοτε στο αυτοκίνητό της προσκυνητές που κατευθύνονταν προς τη Μονή Αγίας Τριάδας για να προσκυνήσουν τα λείψανα του Αγίου, έξι χιλιόμετρα μακριά από το λιμάνι.

Κάποια φορά που το μικρό της αυτοκίνητο χάλασε για κάποιο λόγο, στεναχωρήθηκε και ανησύχησε πολύ, καθώς ζούσε λιτά και δεν της περίσσευαν χρήματα. Αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, οπότε αναγκάστηκε να πάει το αυτοκίνητο σε ένα από τα λίγα συνεργεία του νησιού, που βρίσκονται στην πόλη της Αίγινας. Οι εργαζόμενοι είδαν το αυτοκίνητο και κατέληξαν σε ένα απογοητευτικό συμπέρασμα ότι η βλάβη είναι σοβαρή, χρειάζεται να παραγγείλουν τα απαραίτητα ανταλλακτικά από την ηπειρωτική χώρα προκειμένου να το επισκευάσουν. Υπολογίζοντας το χρόνο για τη μεταφορά των ανταλλακτικών και τις εργασίες που χρειαζόταν να γίνουν, η ιδιοκτήτρια του αυτοκινήτου θα έπρεπε να το αποχωριστεί για τουλάχιστον δύο εβδομάδες.

Απογοητευμένη για το τόσο μεγάλο διάστημα που χρειαζόταν για την επισκευή, άρχισε να προσεύχεται στον Άγιο Νεκτάριο και να του παραπονιέται για τον ίδιο

Αυτή η προοπτική την απογοήτευσε ακόμη περισσότερο, γιατί έπρεπε να πηγαινοέρχεται, σχεδόν καθημερινά, στην πόλη από το σπίτι της, που βρίσκεται κοντά στο μοναστήρι. Χωρίς δικό της μεταφορικό μέσο ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το κάνει. Απογοητευμένη για το τόσο μεγάλο διάστημα που χρειαζόταν για την επισκευή, άρχισε να προσεύχεται στον Άγιο Νεκτάριο και μάλιστα κάπως ολιγόψυχα να του παραπονιέται για τον ίδιο:

– Άγιε Νεκτάριε, γιατί δεν με βοήθησες; – απευθυνόταν στον Άγιο του Θεού. – Σε βοηθούσα τόσο πολύ! Πάντα έκανα θελήματα για το μοναστήρι σου, έφερνα χωρίς να πάρω πληρωμή προσκυνητές που ταξίδευαν για χάρη σου! Τι θα κάνω τώρα δύο βδομάδες χωρίς το αυτοκίνητό μου;

Αφού λοιπόν ξέχυνε την ψυχή της με αυτά τα παράπονα προς τον Θεό και τον Άγιο Νεκτάριο, αναγκάστηκε τελικά να ταπεινωθεί και να περιμένει υπομονετικά μέχρι που οι μηχανικοί να της επιστρέψουν το αυτοκίνητο επισκευασμένο. Όταν ήρθε η ώρα, πήγε στο συνεργείο για να πληρώσει τις επισκευές και να παραλάβει το αυτοκίνητό της.

– Δε χρειάζεται να πληρώσεις τίποτα! – της είπαν τα μαστόρια.

– Τι εννοείτε; – τους ρώτησε με έκπληξη.

– Όλα είναι πληρωμένα! – της είπαν. – Ήρθε ένας ηλικιωμένος ιερέας που τον γνωρίζετε και πλήρωσε για τις επισκευές. Μας είπε: «Με βοηθάει τόσο πολύ! Πάντα κάνει θελήματα για το μοναστήρι μου, φέρνει προσκυνητές σε μένα! Σας παρακαλώ, κάντε τα πάντα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και καλύτερα, και εγώ θα πληρώσω προκαταβολικά!». Οπότε, έχει ήδη προκαταβάλει για σένα όλη την απαιτούμενη δαπάνη. Μπορείς να πάρεις το αυτοκίνητό σου!   

Η Γερμανίδα κατάλαβε αμέσως ποιος ήταν ο ηλικιωμένος ιερέας που είχε πληρώσει τη δαπάνη για τις επισκευές, συγκινήθηκε μέχρι δακρύων από το ενδιαφέρον που έδειξε για αυτήν ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος είχε επαναλάβει στους μηχανικούς κατά λέξη τα δικά της παράπονα και τις προσευχές της προς αυτόν. Φυσικά, τα όσα είχαν συμβεί τα εξιστόρησε στις αδελφές της Μονής Αγίας Τριάδας, όπου ο άγιος αναπαύεται με τα λείψανά του. Στη συνέχεια η ιστορία διαδόθηκε μεταξύ των πολλών προσκυνητών που καταφτάνουν στην Αίγινα για να προσκυνήσουν τον Άγιο Νεκτάριο και για να λάβουν την χαρισματική βοήθειά του.