Ο Προκαθήμενος της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εξήγησε, γιατί ο Θεός χρειάζεται την ευγνωμοσύνη μας και ταυτοχρόνως δίδαξε μια απλή ευχαριστήρια προσευχή

Στο κήρυγμά του την Κυριακή ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Ονούφριος σχολίασε στο εκκλησίασμα την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας των δέκα λεπρών, εκ των οποίων μόνο ένας επανήλθε για να ευχαριστήσει τον Χριστό. Ο Ιεράρχης εξήγησε, διατί ο Κύριος θέλει να Του είμαστε ευγνώμονες και δίδαξε μια απλή ευχαριστήρια προσευχή. Αυτά μετέδωσε το Ενημερωτικό-Μορφωτικό Τμήμα της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

«Λέγει ο Κύριος: “ οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;” Και στρεφόμενος στον θεραπευθέντα είπε: “ ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε”. (Λουκ. 17.12-19). <…> Αυτή η ιστορία μας διδάσκει ότι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό για όσα λαμβάνομε στη ζωή μας», ανέφερε ο Προκαθήμενος της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ο κ. Ονούφριος διευκρίνισε ότι δεν συνειδητοποιούμε συχνά ότι όσα έχουμε στη ζωή μας, ακόμη και την ίδια τη ζωή, τα λαμβάνουμε ως δώρο από τον Θεό.

«Αρχίζοντας από τις σωματικές ανάγκες, το ίδιο το σώμα μας, και καταλήγοντας στη σωτηρία μας, όλα αυτά τα λαμβάνουμε από τον Θεό. Είναι δώρα του Θεού, για τα οποία πρέπει να Τον ευχαριστούμε.

Ο Θεός θέλει να Τον ευχαριστούμε για τις ευεργεσίες Του προς εμάς», επεσήμανε.

Απαντώντας στο ερώτημα μερικών: «Είναι άραγε τόσο απαιτητικός ο Θεός, ώστε χωρίς την ευχαριστία δεν μπορεί να κάνει τίποτε;», ο Μακαριώτατος υπογράμμισε: «Ο Θεός δεν χρειάζεται την ευχαριστία μας, αλλά εμείς οι ίδιοι την χρειαζόμαστε».

«Εάν ο άνθρωπος είναι ευγνώμων στον ευεργέτη του, καθίσταται ικανός να δεχθεί πολύ περισσότερες ευεργεσίες», είπε ο Μακαριώτατος και συνέχισε: «Η ευχαριστία χρειάζεται για να χωρέσουμε περισσότερές δωρεές του Θεού, να γίνουμε δεκτικοί της θείας ευσπλαχνίας».

Ο Μητροπολίτης Ονούφριος δίδαξε μια απλή ευχαριστήρια προσευχή: «Μπορούμε απλώς να πούμε: ‘Κύριε, Σε ευχαριστώ που με έπλασες από το στερέωμα της γης, που με καλλώπισες με το κατ᾽εικόνα, φύσηξες πνοή ζωής. Σ᾽ευχαριστώ, Θεέ μου, για τις ευεργεσίες γνωστές τε και άγνωστες, φανερές και αφανείς, που δέχομαι από την πρώτη ημέρα μέχρι την ώρα ταύτη, με τις οποίες κινούμαι. Σε ευχαριστώ, Κύριε, για τις θλίψεις και τις χαρές, για τη σημερινή ημέρα, κατά την οποία μου έδωσες τη δυνατότητα για άλλη μια φορά να απολαύσω την ομορφιά Σου’».

Ευχαριστώντας τον Θεό, κατά τον Ιεράρχη, «θα είμαστε ικανοί να δεχόμαστε όλες εκείνες τις δωρεές του Θεού, εκείνη τη χάρη του Θεού, η οποία θα μας οδηγήσει στη σωτηρία στον Ουρανό εν τω Χριστῳ Ιησού Κυρίω ημών».