Μέσα μου ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά
με τη συμβουλή του γέροντα

Διηγείται ο ιερέας Νικόλαος Κόνιουχοφ

Κάποτε, με πλησίασε μια ενορίτισσα και μου ζήτησε να της δώσω το τηλέφωνο κάποιου γέροντα. Μου εξήγησε ότι είχε ένα πρόβλημα και ότι έπρεπε να συμβουλευτεί γέροντα.

Της απάντησα ότι υπάρχουν πνευματικοί πατέρες στην Ιερά Μονή των Σπηλαίων του Πσκοφ ή στην Ιερά Μονή Όπτινα, αλλά ότι μου είναι δύσκολο να της υποδείξω έναν συγκεκριμένο γέροντα.

Όντως, υπάρχει τέτοια παράδοση στην Εκκλησία. Ορισμένοι πιστοί απευθύνονται σε γέροντες, τους πνευματοφόρους αυτούς ανθρώπους με προσευχητική εμπειρία, με εμπειρία ζωής εν Αγίω Πνεύματι, που μπορούν να βοηθήσουν σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Όμως, πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν λανθασμένη ιδέα για την πνευματική συμβουλή που θα λάβουν από τον γέροντα. Πολλοί νομίζουν ότι ο γέροντας είναι αυτός που δίνει εύκολες λύσεις σε δύσκολα ζητήματα και που παίρνει αποφάσεις για λογαριασμό τους. Προσπαθούν δηλαδή να μεταφέρουν την ευθύνη για τη ζωή τους στους γέροντες. Και αυτό έχει συχνά αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς πέφτουν έτσι σε ανθρώπους που δεν είναι πραγματικοί γέροντες.

Στη ζωή μου είχα κάποια χαρακτηριστικά επεισόδια σχετικά με το θέμα.

Κάποια στιγμή γνώρισα ένα ζευγάρι με έναν γιο που είχε αρρωστήσει με λευχαιμία. Ήταν πολύ βαριά περίπτωση, η νόσος είχε ραγδαία εξέλιξη. Νοσηλευόταν σε Ογκολογικό Κέντρο, όπου είχε υποβληθεί σε χημειοθεραπείες. Οι γονείς του, αν και δεν ήταν και πολύ της Εκκλησίας, επικοινώνησαν μαζί μου και μου ζήτησαν να πάω να μεταλάβω το παιδάκι τους στο νοσοκομείο. Πήγα πράγματι, γνωριστήκαμε, είναι ένα εξαιρετικό παιδί. Δε θέλω να αποκαλύψω το πραγματικό του όνομα, ας τον πούμε Ματθαίο. Αρχίσαμε να επικοινωνούμε συχνά και γίναμε φίλοι. Ήταν τότε περίπου 4-5 χρονών. Θυμάμαι ότι προσπαθούσε να μην αποθαρρύνεται και να είναι χαρούμενος. Παρόλο που τότε είχε χάσει και τα ξανθά μαλλάκια του. Οπότε, άρχισα να πηγαίνω τακτικά, να τον κοινωνώ και να υποστηρίζω τους γονείς του, οι οποίοι, εννοείται, ήταν σε πολύ βεβαρημένη ψυχολογική κατάσταση. Τους ενημέρωσα ότι δεν είναι αρκετό να κοινωνώ μόνο το παιδί και ότι πρέπει και οι ίδιοι να κάνουν βήματα προς την Εκκλησία, προς την πίστη.

Επικοινωνούσαμε συχνά με αυτήν την οικογένεια και γίναμε πολύ φίλοι με τον Ματθαίο. Κανονίσαμε ότι, μόλις γίνει καλά, θα αρχίσουμε να παίζουμε σκάκι μαζί, γιατί έπαιζε πολύ καλό σκάκι. Κάποια στιγμή, περίπου ένα χρόνο μετά την έναρξη της θεραπείας, με παίρνει τηλέφωνο η μητέρα του Ματθαίου σε κατάσταση πανικού και με ρωτάει τι να κάνει. Στην ερώτησή μου τι συνέβη και γιατί είναι τόσο αναστατωμένη, μου εξήγησε ότι μια φίλη της είχε πάει σε ένα μακρινό μοναστήρι σε έναν γέροντα, δε θέλω να αναφέρω το όνομά του, του έδειξε τη φωτογραφία του Ματθαίου, του ανέφερε το πρόβλημά του και τον ρώτησε πώς θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Ο γέροντας αυτός, χωρίς καθόλου να θέλω να τον κρίνω με οποιονδήποτε τρόπο, απάντησε: «Οι γονείς πρέπει να καταργήσουν όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές και τότε το παιδί θα ζήσει». Η μητέρα του Ματθαίου ήταν πολύ αναστατωμένη. Μου είπε ότι δεν είχε ζητήσει από τη φίλη της να μιλήσει στον γέροντα και αναρωτιόταν τι να κάνει, καθώς φοβόταν ότι το παιδί της θα πέθαινε αν δεν ακολουθούσαν τη συγκεκριμένη συμβουλή του γέροντα. Το θέμα είναι ότι ο Ματθαίος είχε στο νοσοκομείο πλήθος ηλεκτρονικών συσκευών. Είχε ένα μηχάνημα που καθαρίζει το αίμα, είχε συσκευή παροχής φαρμάκων. Οι γονείς του έφερναν τάμπλετ για να βλέπει παιδικά και να παρακολουθεί μαθήματα, κινητό για να επικοινωνεί μαζί τους και άλλα. Πώς είναι δυνατόν οι γονείς να καταργήσουν όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές; Από την άλλη, ο γέροντας άφησε να εννοηθεί ότι σε αντίθετη περίπτωση το παιδί θα πεθάνει. Εγώ τότε ήμουν πολύ νέος ιερέας, μόλις δύο ή τρία χρόνια που είχα χειροτονηθεί. Στον αντίποδα, όμως, ήταν η συμβουλή ενός ονομαστού γέροντα. Μέσα μου, όμως, ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά με τη συμβουλή του.

Τους είπα ότι δε χρειάζεται να κάνουν βιαστικές κινήσεις, δεν χρειάζεται να του πάρουν το τάμπλετ του παιδιού, ούτε να αποσυνδέσουν τις ιατρικές συσκευές. Τους είπα επίσης ότι κάτι δεν πάει καλά σε όλο αυτό και ότι ο ίδιος θα συμβουλευτώ άλλους. Επικοινώνησα με τον πνευματικό μου πατέρα, πολύ ενάρετο ιερέα, με πάρα πολλά χρόνια εμπειρίας, που είναι πολύτεκνος πατέρας και υπήρξε καθηγητής μου στην Ιερατική Σχολή. Του διηγήθηκα όλη την ιστορία, του μίλησα για τις δικές μου αμφιβολίες ότι αυτή η ιστορία με τον γέροντα μου θυμίζει μαγικές τελετές και όχι την δική μας ορθόδοξη ασκητική. Ο παππούλης μου είπε ότι καλό είναι να μην ακολουθήσουν τη συμβουλή αυτού του γέροντα, καθώς αυτό που λέει δεν είναι σύμφωνο με την Ορθόδοξη παράδοση. Μου διηγήθηκε και ο ίδιος ένα περιστατικό με μια ενορίτισσά του και τον συγκεκριμένο γέροντα, ο οποίος την είχε συμβουλεύσει αθέμιτα, από άποψη ορθόδοξης παράδοσης, πράγματα. Και με καθησύχασε ότι ακόμα και αν κάνω λάθος, να μην φοβάμαι, καθώς είμαστε δύο που κάναμε το λάθος.

Οπότε, αποφασίσαμε με τους γονείς να συνεχίσουμε να κοινωνάμε τον Ματθαίο. Άλλωστε, η μητέρα του παιδιού είχε μια βεβαιότητα μέσα στην καρδιά της ότι ο Ματθαίος πρέπει να κοινωνάει πριν από κάθε χημειοθεραπεία. Φαίνεται ότι της το είχε αποκαλύψει αυτό με κάποιο τρόπο ο Κύριος. Η μητέρα του Ματθαίου είχε την πίστη ότι η Θεία κοινωνία πριν από κάθε χημειοθεραπεία θα βοηθήσει. Ακόμα και εγώ θαύμαζα την πίστη της μητέρας. Οπότε, αντί να καταργήσουμε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές, αρχίσαμε να τον κοινωνούμε πριν από κάθε χημειοθεραπεία. Και όταν επρόκειτο να υποβληθεί σε μεταμόσχευση του μυελού των οστών, πάλι τον κοινώνησα. Προσευχόμασταν κιόλας όλοι να πάνε όλα καλά με τη μεταμόσχευση. Και πράγματι, όλα πήγαν καλά, και οι θεραπείες και η μεταμόσχευση. Καταφέραμε να έχουμε σταθερή ύφεση. Πλέον, ο Ματθαίος με επισκέπτεται εδώ στο ναό, με μαλλιά, χαρούμενος, ζωηρός. Παίζουμε μαζί καμιά φορά, έχουμε γίνει πολύ φίλοι. Οι γονείς έκαναν και άλλο ένα παιδάκι, το οποίο βάπτισα στο ναό μας. Ο Ματθαίος έχει μεγαλώσει. Είναι σοβαρό νεαρό παιδί που ασχολείται με τον αθλητισμό, με την πάλη, με το ποδόσφαιρο. Είναι πολύ δυναμικός. Για μένα είναι μεγάλη χαρά. Συχνά η μετάληψη των Αγίων Αχράντων Μυστηρίων αποδεικνύεται αληθινή διέξοδος. Και δεν αξίζει να ψάχνουμε εύκολες λύσεις στα δύσκολα ζητήματα.

https://www.youtube.com/watch?v=uQH4VXvV-vI