«Καλά, δεν έχετε τι να κάνετε και με παίρνετε τηλέφωνο χωρίς λόγο;»

Φωτογραφία: Craig Whitehead on Unsplash

Ένας φίλος μου, πιστός χριστιανός, δεχόταν συνεχώς τηλεφωνήματα από τη πεθερά του εν ώρα εργασίας. Αυτός πάντα πολύ απασχολημένος, και η πεθερά του, που ζει μόνη της και δεν έχει κοντινές φίλες έτοιμες να συζητάνε για την καθημερινότητά της, το λαχανόκηπο ή άλλα ενδιαφέροντά της, συχνά του τηλεφωνούσε την πιο ακατάλληλη στιγμή. Ας πούμε, τον έπαιρνε τηλέφωνο και τον ρωτούσε: «Πώς είσαι; Πες μου, με τι ασχολείσαι τώρα;». Αυτό γινόταν τέσσερις-πέντε φορές την ημέρα.

Αυτός θεωρούσε ότι αν κάποιος του τηλεφωνεί σε ώρα εργασίας, αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για κάτι σημαντικό, οπότε στην αρχή τα τηλεφωνήματα της πεθεράς του τον έκαναν να πελαγώνει. Νευρίαζε, τσαντιζόταν, έλεγε από μέσα του: «Καλά, δεν έχετε τι να κάνετε και μου τηλεφωνείτε χωρίς λόγο;» Αυτή όμως πράγματι δεν είχε τι να κάνει. Ξυπνούσε το πρωί, δεν είχε κάποιον δίπλα της να μιλήσει. Οι μόνοι συνομιλητές της ήταν η τηλεόραση και οι γειτόνισσες στην είσοδο της πολυκατοικίας.

Αυτό συνεχιζόταν για αρκετό καιρό. Κάποια στιγμή, ο γνωστός μου σταμάτησε να απαντάει όταν τηλεφωνούσε η πεθερά του. Και μετά του συνέβη το εξής: μια μέρα, όταν για πολλοστή φορά δεν απάντησε στην κλήση της πεθεράς του, ξαφνικά ένιωσε αφόρητο πόνο και ντροπή για τον εαυτό του.

Ως πιστός άνθρωπος, σίγουρα ζητούσε βοήθεια από τον Θεό ώστε να επικοινωνεί σωστά με τη πεθερά του. Σκεφτόταν ότι ο Κύριος θα την συνετίσει, θα την κάνει να καταλάβει ότι αυτός δουλεύει και συντηρεί την οικογένειά του, και ότι θα σταματήσει να του τηλεφωνεί χωρίς λόγο. Ωστόσο, συνέβη το αντίθετο: ξαφνικά κατάλαβε ότι, αφού τον παίρνει τηλέφωνο, σημαίνει ότι δεν είχε κανέναν άλλο για να γλιτώσει από τη μοναξιά της. Και αυτό είναι πραγματικά τρομακτικό, όταν σε ολόκληρο τον κόσμο δεν σε χρειάζεται κανείς.

Όταν το κατάλαβε, σταμάτησε να της κλείνει το τηλέφωνο και να της απαντάει τυπικά. Αντιθέτως, άρχισε να της μιλάει με ειλικρίνεια και πολλή τρυφερότητα, να της μιλάει για τις δουλειές του και να ενδιαφέρεται για το πώς περνάει η μέρα της. Όταν ήταν πολύ απασχολημένος και δεν μπορούσε να απαντήσει, την έπαιρνε αργότερα.

Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά τις καθημερινές συνομιλίες με την πεθερά του, σύντομα παρατήρησε ότι κατάφερνε να κάνει πολύ περισσότερα στη δουλειά του από ό,τι όταν νευρίαζε και έκλεινε το τηλέφωνο. Και το πιο σημαντικό, οι σχέσεις του με την πεθερά του έγιναν απλά υπέροχες. Τι το καλύτερο;